PIERWSZA POMOC W NAGŁYCH WYPADKACH

W razie nagłego wypadku sprawdź w tabeli,
co masz robić.

 

Przypadek                            Objawy                           Co robić
Krwotok	•  Łagodnie, lecz pewnie uciskaj ranę sterylną gazą lub czystą tkaniną •  Ogrzej psa, aby uniknąć wstrząsu •  Jeśli krew przesiąka przez opatrunek, dołóż więcej gazy; nie usuwaj nasiąkniętej spod spodu • Jeżeli krwotok trwa dłużej niż 5 minut, naciskaj pomiędzy raną a sercem (w pachwinie, pod pachą, na szyi, szczęce lub przy podstawie ogona) i zabierz psa do weterynarza •  Jeśli krwawienie trwa następne 10 minut, w drodze do weterynarza zastosuj opaskę uciskową - co 5 minut rozluźniaj ją na kilka sekund
Złamana łapa	Objawy Pies nie obciąża łapy; łapa jest zdeformowana	• Jeżeli kość przebiła skórę, nakryj ranę sterylnym bandażem lub innym materiałem • Jeśli złamanie jest poniżej kolana unieruchom przy pomocy czegoś sztywnego (gruba gazeta, linijka), owiń paskami materiału i zawieź psa do weterynarza • Jeśli złamanie jest powyżej kolana, połóż psa na czymś płaskim, zabezpiecz przed poruszaniem i zawieź do weterynarza
Złamany ogon	OBJAWY Ogon nie porusza się poniżej miejsca złamania	• Jeśli nie jest złamana nasada ogona, oczyść złamanie i owiń cały ogon bandażem wraz z raną, zaczynając od końca                              • Jeżeli złamana jest nasada ogona, zabierz psa do weterynarza
Oparzenie  Pierwszy i drugi stopień Trzeci stopień	Zaczerwienienie, piekąca, pokryta pęcherzami skóra Zaczerwieniona, piekąca, pokryta pęcherzami i zwęglona skóra	•  natychmiast zastosuj zimną wodę lub lód na 10 minut                     • zastosuj maść z antybiotykiem. Opatrz i kontroluj ranę                    •  Okryj psa i natychmiast zabierz go do           weterynarza                        •  Natychmiast przyłóż lód na ranę. Ogrzewaj psa, aby uniknąć wstrząsu.
Wypadek samochodowy	•  Zabezpiecz się przed ugryzieniem zakładając psu kaganiec           •  Sprawdź czy pies oddycha i czy serce pracuje.     Przenieś psa w bezpieczne miejsce                                                                            • Jeśli to konieczne rozpocznij sztuczne oddychanie                            •  Zatrzymaj krwawienie                                                                        •  Połóż psa na płaskiej powierzchni i zabierz do weterynarza

Przypadek	Objawy	Co robić
Duszenie	Pies z trudem łapie	• Sprawdź pysk i wyjmij obce ciało
	powietrze, kaszle lub jest nieprzytomny	• Wyciągnij język i odsuń głowę do tyłu, aby udrożnić drogi oddechowe
		• Weź psa za tylne łapy i podnieś w górę, aby wytrząsnąć obce ciało z dróg oddechowych (jeśli pies jest duży przednie łapy zostaw na ziemi) •  Obejmij brzuch psa od tyłu za przednimi łapami i ściśnij, aby usunąć obce ciało z płuc •  Zabierz psa do weterynarza, stosując sztuczne oddychanie, jeśli to konieczne
Topienie się		•  Oczyść pysk psa •  Wyciągnij język i wyprostuj szyję, aby otworzyć drogi oddechowe •  Podnieś psa za tylne łapy, delikatnie kołysz, aby oczyścić płuca •  W drodze do weterynarza rozpocznij sztuczne oddychanie, jeśli to konieczne
Udar cieplny	Pies intensywnie dyszy,	• Zanurz go w zimnej (ale nie lodowatej) wodzie
	ślini się, ma szkliste	• Daj zimną wodę do picia, jeśli pies jest przytomny
	oczy, wymiotuje, jest nieprzytomny	• Połóż psa przy wentylatorze lub klimatyzatorze
		• Po ochłodzeniu zabierz go do weterynarza na kontrolę
Zatrucie
	Pies ma konwulsje;	• Wywołaj wymioty tylko jeśli wiesz, co pies zjadł i jeśli wy-
	oparzenia na pysku;	mioty są skuteczne przy tej truciźnie (zobacz temat ZATRUCIE)
	zwolnioną lub przyśpieszoną	• Jedź do weterynarza, biorąc truciznę i/lub próbkę
	akcję serca; kłopoty	wymiotów ze sobą
	z oddychaniem;
	ślini się; ma pianę na
	pysku; krwawi z odbytu,
	pyska lub nosa; jest nieprzytomny
	lub dziwnie
	się zachowuje
Wstrząs	Pies jest słaby, zimny	• Ogrzewaj psa
	w dotyku, ma blade lub	• Staraj się zatrzymać krwawienie, jeśli jest przyczyną wstrząsu Natychmiast zabierz Psa do weterynarza
	szare dziąsła i gwałtownie Oddycha
Ukąszenie węża
	Krwawiąca rana      na głowie lub łapach, rozszerzone źrenice, drżenie, ślinotok, wymioty, pies nie ma siły wstać	• Zapewnij psu spokój Natychmiast zabierz do Weterynarza Nie nacinaj rany i nie wysysaj jadu.
UTRATA PRZYTOMNOŚCI	PIES się nie rusza	• Sprawdź, czy pies oddycha. Jeśli nie, usuń z pyska ciała
	ale jest akcja serca	obce, wyciągnij język i wykonaj sztuczne oddychanie usta-nos (przy zamkniętym pysku) • Połóż psa płasko, aby chronić złamane kości, i zabierz do weterynarza
Rana
powierzchowna	Krwawienie, szarpana	• Zatrzymaj krwawienie uciskając ranę.
	lub cięta	• Przemyj ranę wodą z mydłem i posmaruj maścią z antybiotykiem
głęboka	Krwawienie, głębokie	• Staraj się zatrzymać krwawienie
	rozcięcie	• Obserwuj, czy nie wystąpił wstrząs i zabierz psa do weterynarza

Zatrucie Występujące U Psa .Co Robić?

Pies może bez wahania łapczywie wypić gorzkie w smaku chemikalia używane w domu i uwielbia smak trucizny na ślimaki.


Psy często jedzą bez zastanowienia - i nie tylko swoją karmę. Mogą ukraść ciastka z talerza lub pogryźć pudełko z lekarstwem. Możesz podejrzewać zatrucie, jeżeli pies ma konwulsje, kłopoty z oddychaniem, zwolniony lub przyspieszony rytm serca, ślinę lub pianę na pysku, zaczerwieniony pysk i wargi lub krwawienie z pyska, nosa lub odbytu. Innymi objawami zatrucia mogą być senność, utrata przytomności lub niekontrolowane zachowanie się psa. 
Jeżeli zauważysz któryś z tych objawów, szybko sprawdź dom, garaż i podwórko, aby znaleźć resztki trucizny. Sprawdź też łazienkę i swoją torebkę czy nie zginęło jakieś lekarstwo.
Aby pomóc psu musisz wiedzieć jak wywołać wymioty i kiedy można to zrobić. Jeżeli uważasz, że sprowokowanie wymiotów nie jest bezpieczne, lub jeśli nie wiesz, co pies zjadł, natychmiast zadzwoń po pomoc do weterynarza. 
Każdy pies, który zjadł coś szkodliwego powinien być zbadany przez lekarza, nawet jeśli wywołało się wymioty. Zabierz ze sobą środek trujący czy opakowanie lekarstwa i próbkę wymiocin i natychmiast jedź do weterynarza.

NIEBEZPIECZNE SUBSTANCJE.
W twojej torebce mogą znajdować się potencjalnie niebezpieczne rzeczy, od czekolady po lekarstwa, stanowiące pokusę nie do odparcia dla dociekliwych (wścibskich) psów takich jak np:  Wyżeł węgierski.

JAKA ILOŚĆ CZEKOLADY JEST NIEBEZPIECZNA?
Zapach czekolady budzi u psa takie samo pożądanie jak zapach wielkiego, soczystego steku. Jednak chociaż psy ją uwielbiają, ich układ pokarmowy nie jest przystosowany do jej zjadania. Powodem jest zawartość kofeiny i jej pochodnej teobrominy. Oba te składniki powodują przyśpieszenie rytmu serca czasem ma to fatalne skutki. Na szczęście większość psów, które
„przedawkują" czekoladę dostaje rozstroju żołądka, któremu mogą towarzyszyć wymioty i biegunka.

Ilość czekolady, która może spowodować śmierć zależy od wielkości psa i rodzaju czekolady. Im mniejsza masa psa tym mniejsza porcja czekolady może być zabójcza. 
W produkcie handlowym pod nazwą czekolada są słodycze o różnej zawartości masy kakaowej. W mlecznej jest jej stosunkowo niewiele, natomiast w gorzkiej bardzo dużo. 
Niezależnie od tych czynników w grę wchodzi również tolerancja osobnicza każdego psa. Jeśli wiesz, że twój podopieczny dobrał się do czekolady i ma jakiekolwiek niepokojące objawy, nie czekaj, tylko jedź do weterynarza. Nigdy nie dawaj słodyczy swojemu psu!


Wywoływanie wymiotów
Najlepszym sposobem na wywołanie wymiotów jest podanie psu wody utlenionej. Wlej powoli do pyska łyżkę stołową tego środka na 5 kg wagi psa. Jeżeli to za pierwszym razem nie zadziała, daj taką samą dawkę po 15—20 minutach. Musisz także pojechać do weterynarza. Jeżeli nie masz w domu wody utlenionej, wymieszaj filiżankę zimnej wody z łyżką kwaśnego węglanu sody (sody oczyszczonej).
Chociaż ważne jest, aby pies zwrócił truciznę zanim przedostanie się ona do organów wewnętrznych, to wywoływanie wymiotów nie zawsze jest bezpieczne. Substancje takie jak produkty zawierające ropę naftową i udrażniacze do rur są żrące, więc mogą zaszkodzić dwukrotnie: najpierw, gdy dostaną się do wnętrza, a potem, gdy się wydostają. Trucizna powinna być usunięta z żołądka jak najszybciej, ale tylko weterynarz może to zrobić bezpiecznie.
To dlatego przed rozpoczęciem pomocy trzeba wiedzieć, co pies zjadł. Jeżeli nie wiesz,
przyjmij, że jest to coś, co może dodatkowo zaszkodzić przy wymiotach i zabierz psa do weterynarza. Nigdy nie prowokuj wymiotów, jeśli pies ma problemy z oddychaniem, ma konwulsje, zwolnioną akcję serca, jest nieprzytomny, lub nie wiesz, co zjadł.

Antidotum
W zależności od tego, co pies zjadł weterynarz zaleca czasem antidotum, aby rozcieńczyć truciznę lub zmniejszyć jej wchłanianie. Czasem takim antidotum może być po prostu mleko lub woda, ale zawsze musisz zapytać weterynarza o właściwą dawkę i sposób podawania.


KIEDY WYWOŁYWAĆ WYMIOTY
Zatrucie to nagły przypadek i wymaga podjęcia szybkiego działania. Często najlepszą pomocą jest wywołanie wymiotów, co usunie szkodliwą substancję z organizmu. Jednak jeśli pies połknął coś żrącego, na przykład środek udrażniający do rur, wymioty mogą jeszcze mu zaszkodzić. Z poniższej tabeli dowiecie się, kiedy można wywołać wymioty jako szybką pomoc w razie zatrucia.

TRUCIZNA             Wywoływanie Wymiotów

ODMRAŻACZ                            TAK
ARSZENIK (trucizna na myszy)  TAK
ASPIRYNA                                  TAK
KWAS akumulatorowy                 NIE 
WYBIELACZ                               NIE
FENOL (kwas karbolowy)           NIE 
KREDKI                                       TAK
UDRAŻNIACZ RUR                   NIE
NAWÓZ                                       NIE

ŚRODEK DO 
CZYSZCZENIA MEBLI             NIE
KLEJ                                            NIE
DOMOWE ŚRODKI
CZYSTOŚCI                                NIE

ŚRODKI OWADOBÓJCZE
(przeciw pchłom i kleszczom)     TAK

NAFTA                                         NIE

ZAPAŁKI                                     TAK

DETERGENTY                            NIE

OŁÓW (znajduje się w starym 

linoleum, starych farbach, tynkach

i starym kicie okiennym).

Objawy występują pierwsze pół godziny od zjedzenia.

LEKARSTWA (antyhistamina, środki uspakajające, barbiturany, amfetamina, środki Nasercowe, Witaminy).                TAK

OLEJ SILNIKOWY                     NIE

LAKIER DO PAZNOKCI            NIE

ROZPUSZCZALNIK                    NIE

ŚRODEK DO CZYSZCZENIA 

PĘDZLI                                         NIE

KLEJ ( STAŁY )                           NIE

ŚRODKI CZYSZCZĄCE              NIE

na bazie żywicy                         

TYNK                                          NIE

KIT                                               NIE

PRZYNĘTA NA 

KARALUCHY                             TAK

SZAMPON                                   TAK

PASTA DO BUTÓW                    TAK

SÓL                                               NIE

TRUCIZNA NA ŚLIMAKI            TAK

(jeśli trucizna zawiera fosforan,

trzeba wywołać wymioty tylko 

wtedy gdy została przez psa zjedzona).

STRYCHNINA

(trutka na myszy i szczury)              Tak

Środek do czyszczenia Toalety        NIE

TERPENTYNA                                NIE

WARFARYNA                 TAK, natychmiast

                                           po spożyciu.

ŚRODKI CHWASTOBÓJCZE        TAK

  

Krycie i Ciąża

Szczenna suka potrzebuje specjalnej opieki, ale nie powinno się bardzo zmieniać jej normalnego życia.

Gdy suka ma cieczkę, na ogół nie ma problemów z jej pokryciem. Jednak gdy jest kryta po raz pierwszy, czasem może się bać i być niechętnie nastawiona do samca. Jeżeli przewidujesz takie problemy, istnieje kilka sposobów, które będziesz mógł zastosować. 


RADY DLA ZDENERWOWANYCH PAR
•   Wybierz doświadczonego samca
•   Zabierz sukę na krycie do domu samca
•   Zorganizuj psom przed kryciem „randkę zapo-znawczą"
•   Daj im dużo czasu, aby się do siebie przyzwyczaiły
•   Jeśli wcześniejsze spotkanie psów nie jest możliwe, zapoznaj każdego z nich z jakimś przedmiotem pachnącym drugim psem


Krycie
Zaloty u psów rozpoczynają się od obwąchiwania przez samca nosa, uszu, szyi, boków i sromu suki. Ona też obwąchuje psa, może zachęcać go do zabawy, lecz nie pozwala mu wspinać się na siebie, dopóki go w pełni nie zaakceptuje. Gdy jest gotowa, przyjmuje charakterystyczną pozycję, odwracając się zadem w jego stronę i odchylając ogon na bok. Samiec wspina się na nią, przednimi łapami ściska jej boki, wykonuje ruchy frykcyjne i wkłada penis do pochwy.
Gdy penis znajdzie się w pochwie, nabrzmiewają ciała jamiste, z których jest zbudowany i następuje tzw. „sczepienie". W tym czasie rozpoczyna się ejakulacja. Następnie, gdy zwierzęta są jeszcze złączone genitaliami, pies zsuwa się z suki i odwraca się, tak, że są zwrócone do siebie tyłem. Ta pozycja jest niezbędna do pełnej ejakulacji i psy mogą w niej pozostać od 5 do 60 minut. W tym czasie nie wolno ich rozdzielać, gdyż można je pokaleczyć.

Ciąża
Zapłodnienie następuje około 72 godzin po kryciu, a ciąża trwa 56 do 68 dni (8 do 9 tygodni), średnio 63 dni. Trudno stwierdzić, czy suka jest szczenna, dopiero około 5 tygodni przed spodziewanym porodem ciąża staje się widoczna, chociaż osoba z doświadczeniem może „wymacać" szczenięta już w 20 dniu ciąży. Jeżeli chcesz się upewnić, czy suka jest w ciąży, możesz zrobić jej USG. Jest to drogie, ale potwierdza ciążę od ok. 24 dnia, może też być warte zachodu, jeśli chcesz wziąć urlop na czas porodu, czy jeśli suka ma jakieś problemy ze zdrowiem.
Gdy suka ma potwierdzoną ciążę, musisz zapewnić jej odpowiednią opiekę i omówić z weterynarzem sprawę porodu i ewentualnej pomocy w razie komplikacji. Jeżeli jest w trakcie leczenia, to także musisz to skonsultować. Istnieją pewne leki, na przykład kortykosterydy, których nie powinno się stosować w czasie ciąży, gdyż mogą uszkodzić płód.
Suka szczenna po raz pierwszy nie zawsze ma duży brzuch, ale powiększają się jej piersi i sutki. Może być też trochę bardziej marudna i wymagająca niż zwykle.

ŻYWIENIE, RUCH I PIELĘGNACJA Szczenna suka potrzebuje więcej pokarmu, gdyż musi dbać o rozwój płodów, a po porodzie mieć mleko, aby wykarmić szczenięta. Dobrze jest trzymać się następującego schematu: przez pierwszych sześć tygodni ciąży nie zwiększać normalnej dawki pokarmowej. Zwiększać ją 
przez ostatnie trzy tygodnie ciąży, aż

suka będzie zjadała około 50% więcej w okresie okołoporodowym. Należy dawać jej wtedy trzy lub cztery posiłki dziennie, ponieważ szczenięta zajmują dużo miejsca w brzuchu i żołądek nie pomieści tyle jedzenia, co zwykle. Należy jej pozwolić zjeść tyle, ile może w ciągu 15 minut; stosować najlepszą karmę, przeznaczoną specjalnie dla suk w ciąży i karmiących. Okres ciąży i karmienia szczeniąt nie jest dobry na oszczędzanie na psiej karmie.

Dodatki witaminowe nie są konieczne, mogą nawet być szkodliwe, gdyż mogą spowodować nieprawidłowy rozwój szczeniąt lub duży spadek poziomu wapnia we krwi, gdy już suka będzie karmiła.
Dla szczennej suki ruch jest bardzo ważny, gdyż wzmacnia mięśnie, a to pomaga podczas porodu. Postępuj więc tak jak zwykle — zabieraj ją na regularne spacery, kontynuuj inne zajęcia, dopóki nie zrobi się zbyt ociężała i niezgrabna, aby brać w nich udział.
Jeśli suka skacze przez przeszkody podczas spacerów, nie zabraniaj jej tego, dopóki dobrze się czuje. Nie powinna leniuchować. Nawet pod koniec ciąży pozwól jej zrobić jedną lub dwie rundy dookoła podwórka raz czy dwa razy dziennie.
Pielęgnacja szczennej suki wygląda tak jak zwykle, kąpać ją można wtedy, gdy jest to niezbędne. Należy uważać na przeciągi, zanim suka nie jest dobrze wysuszona. Jeśli kąpiel jest konieczna w ostatnich dwóch, trzech tygodniach ciąży, należy bardzo uważać, aby nie zaszkodzić nienarodzonym jeszcze szczeniętom.

PIERWSZY DOM SZCZENIĄT. 
Prawidłowo przygotowane gniazdo jest wygodne dla suki i jej szczeniąt.

Gniazdo
Przez ostatnie siedem do dziesięciu dni ciąży suka próbuje zrobić sobie gniazdo. Należy wtedy ją zapoznać ze specjalnie przygotowanym dla niej miejscem. Powinno być tak duże, aby było w nim wygodnie jej i szczeniętom. Jedna ścianka powinna być niższa, aby suka mogła łatwo wejść i wyjść. „Gniazdo" powinno być ustawione w ciepłym, spokojnym i ustronnym miejscu. Na początku można wyłożyć je gazetami; prawdopodobnie suka będzie się kręciła i podrze je na strzępy, zanim przyzwyczai się do tego miejsca. Gdy poród naprawdę się rozpocznie, wyściel gniazdo miękkimi ręcznikami i miej zapas czystych pod ręką, aby w trakcie porodu wymieniać mokre na suche.
Zrób wewnątrz gniazda ochronną barierkę, wysoką na około 7,5 cm i tak samo odległą od ścianek, co zabezpieczy szczenięta przed przyciśnięciem ich przez sukę do ścianki.
Na kilka dni przed porodem zauważysz wyraźne powiększenie się sutków u suki. W tym czasie może też pojawić się w nich mleko. Około 24 godzin przed porodem suka zaczyna „porządkować" swoje gniazdo. W tym czasie trzeba ostrożnie wystrzyc jej sierść dookoła sutków, aby szczeniaki bez problemów je znalazły. Jeśli to konieczne, trzeba też wyciąć sierść wokół sromu.
Dwa lub trzy dni przed spodziewanym porodem suka może stracić apetyt; pojawia się niewielki wyciek gęstego, przezroczystego śluzu z pochwy. W czasie ostatniego tygodnia ciąży powinno się mierzyć jej temperaturę dwa razy dziennie. Poród jest bardzo bliski, gdy temperatura spadnie poniżej 38°C. Gdy to nastąpi, szczenięta mogą pojawić się w ciągu 24 godzin.

Hodowla Psów

Decyzję o rozmnażaniu psów należy podejmować odpowiedzialnie. Corocznie tysiące psów jest porzucanych z powodu „nadprodukcji" szczeniąt.

Jeśli chcesz powołać na świat szczeniaki, spróbuj poprawić populację i przybliżyć ją do wzór ca rasy. Każdy wyhodowany pies powinien być lepszy niż jego rodzice. Generalnie najlepiej jest unikać hodowania mieszańców. Nadprodukcja psów jest dużym problemem, schroniska są przepełnione niechcianymi kundelkami, a także psami rasowymi. Jeśli nie możesz zapewnić dobrego domu każdemu z wyhodowanych przez siebie szczeniaków, tylko przyczynisz się do wzrostu tego problemu.

CYKL ROZRODCZY
PROESTRUS
trwa 6 do 11 dni
ANESTRUS
trwa 90 do 129 dni 
Kończy się, gdy zaczyna się proestrus
ESTRUS trwa 5 do 9 dni. Owulacja zaczyna się 12 do 72 godzin po rozpoczęciu tej fazy.
DIESTRUS trwa 56 do 68 dni, kończy się porodem.

Wybór samca
Aby mieć pewność, że szczeniaki, które chcesz mieć będą najwyższej jakości, wybierz samca z dobrej hodowli. Nie bierz psa sąsiadów, który kryje za darmo! Upewnij się, że pies jest uznanym reproduktorem. Jednak same papiery nie gwarantują dobrej jakości, więc sprawdź też inne psy.
Zwróć szczególną uwagę na temperament. Chociaż psy zostały wyhodowane do specjalnych zadań, obecnie są przede wszystkim towarzyszami człowieka. Wybierz psa, który ma cechy dobrego towarzysza. Nie wybieraj do rozrodu psa agresywnego, bardzo płochliwego lub cierpiącego na choroby genetyczne.
Najlepiej byłoby, aby suka, którą chcesz pokryć miała do 6 lat, była zdrowa i miała aktualne szczepienia. Zdrowa suka najprawdopodobniej bez problemów zniesie ciążę i urodzi zdrowe szczenięta.

ZANIM ROZMNOŻYSZ PSA

Znajdź dobry dom dla każdego z potencjalnych szczeniaków.

Sprawdź, jakie choroby genetyczne występują w tej rasie Starannie wybierz samca.

Sprawdź, czy pies i suka spełniły wymagania hodowlane.

Oba psy powinny być zbadane przez weterynarza, w tym w kierunku pasożytów i brucelozy (choroba przenoszona drogą płciową, powodująca bezpłodność) 
Poczytaj o rozmnażaniu psów, ciąży, porodzie i opiece poporodowej.

Cykl rozrodczy
W przeciwieństwie do ludzi psy rozmnażają się tylko w określonych porach roku.
Samce mogą być używane w hodowli prze: cały rok, ale samice przyjmują samca tylko w czasie owulacji. Mówi się wtedy o suce, że „grzeje się" lub „macieczkę". Medycznym określeniem jest ruja. Większość suk ma cieczkę dwa razy w roku (wilki i basenji mają tylko jeden cykl w roku).
W zależności od rasy i wielkości suki pierwsza cieczka może wystąpić między 6 a 24 miesiącem

życia. Mniejsze psy dostają cieczki wcześniej. Zaczekaj z rozmnażaniem suki do trzeciej lub czwartej cieczki. W ten sposób będziesz pewien, że jest dojrzała fizycznie i emocjonalnie.
Samce dojrzewają płciowo i zaczynają wytwarzać plemniki, tzn. są zdolne do spłodzenia szczeniąt na ogół pomiędzy 7 a 9 miesiącem życia. Są chętne do rozmnażania się niedługo potem.

Fazy cyklu płciowego
Wyróżniamy cztery fazy cyklu rozrodczego psów. Początek cieczki jest znany jako proestrus. Najbardziej niezawodną wskazówką rozpoczęcia tego stanu jest krwisty wyciek z pochwy. Inne oznaki to opuchnięty srom, częstsze oddawanie moczu i „odgryzanie się" zainteresowanym psom. W tej fazie samce interesują się suką, ale ona nie pozwala na krycie. Proestrus kończy się po 6-11 dniach.
Estrus zaczyna się, gdy suka pozwala się pokryć. Aby to zaznaczyć często kuca, wystawia srom w kierunku samca, odstawiając ogon na bok. Srom robi się miękki, wrażliwy i nabrzmiały, a wyciek z pochwy zanika lub staje się mniej krwisty.
W tej fazie ma miejsce owulacja, zwykle trwa od 5 do 9 dni. W tym okresie należy bardzo uważać, aby zapobiec niepożądanej ciąży. Najlepiej jest zamknąć sukę w domu i wyprowadzać ją na krótko i tylko na smyczy.
Następna faza, diestrus charakteryzuje się stałym zmniejszaniem się opuchnięcia sromu i spadkiem zainteresowania psów.
Jeśli odbyło się krycie, to ta faza jest początkiem ciąży. Nawet jeśli suka nie jest szczenna, wiele z nich przejawia oznaki ciąży - jest to zwane urojoną ciążą. 
Diestrus trwa od 56 do 68 dni u suki szczennej i 60 do 80 dni u niezapłodnionej.

Ostatnią fazą cyklu jest anestrus. Jeśli suka jest w ciąży, ta faza zaczyna się od urodzenia szczeniąt i kończy proestrusem. U suki niezapłodnionej początek tej fazy nie jest taki oczywisty. Zasadniczo sukę w tej fazie trudno jest odróżnić od suki wysterylizowanej.

NOWE POKOLENIE. Szczeniaki, jak np: młode setery angielskie, są rozkoszne, ale nie powinny być rozmnażane przypadkowo. Twoim celem powinno być ulepszanie rasy, a nie zwiększanie nadprodukcji psów.

JAK WYBIERAĆ REPRODUKTORA

. •   Wybierz dobrego przedstawiciela swojej rasy w renomowanej hodowli czy od odpowiedzialnego hodowcy.

•   Upewnij się, czy pies spełnił warunki hodowlane.

•   Upewnij się, czy jest zdrowy i nie ma chorób genetycznych. Może trzeba będzie zrobić badanie krwi, rentgen i badanie oka wykonane przez specjalistę.

•   Wybierz psa z odpowiednim temperamentem, który jest dobrym towarzyszem.

Narodziny Szczeniąt

Większość suk nie potrzebuje pomocy podczas porodu; interweniować powinno się tylko w razie potrzeby.

Umów się z kimś, aby był z tobą w czasie porodu, chociażby po to, żeby pomóc, jeśli będzie jakiś problem z rodzącymi się szczeniętami. Dodatkowa para rąk przyda się choćby do przytrzymania suki, bo chociaż zwykle jest łagodna, to w stresie może ugryźć. Upewnij się, że twój „asystent" będzie w tym czasie wolny i czy naprawdę będziesz potrzebował pomocy. Zbędna pomoc może zdenerwować sukę i spowodować, że nie będzie odpowiednio zajmowała się szczeniakami.

Poród
Objawami wskazującymi na to, że rozpoczęła się pierwsza faza porodu są dyszenie, drżenie i niepokój suki; może także wymiotować. Gdy szczeniaki poruszają się, przygotowując się do przyjścia na świat, brzuch suki opuszcza się. Może czuć wtedy dyskomfort i kręcić się niespokojnie, więc dodaj jej otuchy. Ta faza może trwać 6 do 24 godzin.

W końcu suka kładzie się, i bierze do poważnej pracy — wypierania szczeniąt. W czasie skurczy leży na boku, czasem dyszy, skomle lub może jęknąć. Zachowaj wtedy spokój, mów do niej łagodnie i delikatnie głaszcz ją, aby poczuła się lepiej. Lepiej będzie, jeśli przy porodzie nic będzie całej twojej rodziny. Suki nic nie powinno niepokoić i rozpraszać.
Zorientujesz się, że wkrótce urodzi się pierwszy szczeniak, gdy pojawi się błona płodowa.

Suka może rodzić na leżąco lub stojąc. Jeśli woli stać, to musisz być przy niej, aby odbierać szczeniaki. Po urodzeniu się każdego z nich suka rozdziera błonę płodową, w którą jest owinięty i ją zjada. Wtedy szczeniak zaczyna oddychać. Następnie suka przegryza pępowinę i może zjeść łożysko, które pojawia się zwykle kilka minut po szczeniaku. Potem wylizuje szczeniaka do sucha, co go rozgrzewa i pobudza oddychanie.

Zanotuj sobie, ile było łożysk: jeśli nie było ich tyle, ile szczeniąt, to znaczy, że któreś zostało w macicy i weterynarz będzie musiał je usunąć, aby nie doszło do infekcji.
Jeśli suka nie usunie błony płodowej z głowy szczeniaka w ciągu dwóch minut po jego urodzeniu, ty musisz to zrobić. Następnie, trzymając go głową do dołu usuń mu z pyska śluz. Rozetrzyj go energicznie, używając czystego ręcznika, tak, aby wydał z siebie głos. Następnie ściśnij palcami pępowinę i przetnij ją nożyczkami o zaokrąglonych końcówkach. Zawiąż pępowinę niewoskowaną nicią dentystyczną lub zwykłą nitką i zdezynfekuj ją smarując jodyną.
Szczenięta mogą rodzić się co kilka minut, ale suka może też odpoczywać godzinę lub nawet dwie między każdym z nich. Po urodzeniu się wszystkich szczeniąt prawdopodobnie pojawi się zielona, ciemnoczerwona lub brązowa wydzielina. Ten bezwonny płyn może pojawiać się przez kilka dni i świadczy o procesie oczyszczania się organizmu suki. Nie ma powodu, aby się niepokoić, chyba że zmieni się jego zapach albo suka zacznie mieć zwiększone pragnienie, co może być objawem infekcji — wtedy trzeba wezwać weterynarza.


NOWORODKI. Szczeniaki, tak jak te chihuahua, rodzą się ślepe i głuche; są całkowicie uzależnione od matki, jeśli chodzi o pokarm i ochronę.

Kiedy pomagać suce
W czasie trwania porodu sprawdzaj czas i zanotuj, kiedy się zaczął i kiedy skończył. Jeśli suka jest bardzo skupiona, dyszy i prze i wygląda przy tym na zdenerwowaną, to być może jedno ze szczeniąt jest ułożone w kanale rodnym poprzecznie zamiast głową do przodu. Gdy nie pojawia się po 20 minutach trwania skurczy, natychmiast dzwoń po weterynarza. Może ci powiedzieć, jak obrócić szczeniaka, zadecyduje że sam do ciebie przyjedzie lub zaleci, abyś przywiózł sukę do niego. Jest to chyba najczęściej spotykany problem dotyczący porodu. 
Pierwszy szczeniak rozszerzył
szyjkę macicy, ale niedostatecznie. Jeśli nie ma czasu, aby jechać do weterynarza, będziesz musiał sam pomóc przy porodzie. Aby to zrobić włóż do szyjki macicy palec (upewnij się, że masz czyste ręce i obcięte paznokcie), aby sprawdzić ułożenie szczeniaka. Większość z nich rodzi się głową naprzód, ale równie dobrze mogą to robić tyłem. Pewnie, lecz delikatnie chwyć szczeniaka - nie za głowę lub łapę — i w czasie skurczy wyciągaj go. Suka może być przestraszona i może ją to boleć, więc poproś kogoś, aby przytrzymał jej głowę, aby cię nie ugryzła.
Opieka po porodzie
Sprawdź, czy wszystkie szczenięta dobrze ssą i czy każdy z nich znalazł sutek. Bardzo ważne jest dla nich picie mleka matki przez pierwsze trzy dni życia. Na początku znajduje się w nim siara, która zapewnia przeciwciała, chroniące szczenięta przed chorobami do czasu pierwszych szczepień.

KOMPLIKACJE PRZY PORODZIE

Od czasu do czasu szczeniąca się suka może mieć komplikacje. Jeżeli zauważysz któryś z poniższych objawów, natychmiast dzwoń po weterynarza.

•   Normalny wyciek, który pojawia się kilka dni przed porodem jest zabarwiony na zielono, a nie przezroczysty. To wskazuje na oddzielenie się łożyska, a prawdopodobnie co najmniej jedno łożysko jest odklejone

•   Poród nie zaczyna się po 24 godzinach od spadku temperatury

•   Szczeniak nie pojawił się po co najmniej 20 minutach silnych skurczy. Niemożność urodzenia go może zagrażać życiu suki i szczeniaka

•   Suka dyszy i napina się, chce urodzić, ale nie może, albo rodzi jednego szczeniaka a potem jest przerwa dłuższa niż trzy godziny. To oznacza, że nie ma skurczy i może być konieczne cesarskie cięcie.

Zważ każde ze szczeniąt i zapisz jego wagę. Powinieneś ważyć je na dokładnej wadze co 12 godzin co najmniej przez pierwszy tydzień, aby sprawdzić, czy przybierają na wadze i dobrze się rozwijają. Jeśli tak nie jest, musisz zacząć je dokarmiać specjalnym mlekiem dla szczeniąt.
Dobrze jest też, gdy w ciągu 24 godzin po porodzie weterynarz zbada sukę i szczeniaki. Sprawdzi wtedy, czy żaden z nich nie został w macicy, czy nie zostały tam resztki łożyska, może też sprawdzić, czy nie mają przepukliny pępkowej, rozszczepu podniebienia czy innych wad.
Gdy szczenięta urodziły się zdrowe i suka dobrze się nimi zajmuje, potrzebują tylko ciepła i spokoju. Przez pierwszy tydzień życia nie potrafią kontrolować temperatury swojego ciała, tylko matka i rodzeństwo mogą je ogrzać. Zewnętrzne źródło ciepła, takie jak żarówka czy butelka gorącej wody owinięta ręcznikiem powinno   zapewnić w gnieździe temperaturę około 30°C i ogrzać szczeniaki. Jeśli to jest konieczne, powieś żarówkę około 1,2 m nad środkiem gniazda. Nie może być zbyt blisko szczeniaków, gdyż będzie im za gorąco i mogłyby się odwodnić. Dla wygody suki i bezpieczeństwa szczeniąt trzymaj z daleka hałaśliwe dzieci i ciekawskich sąsiadów. Po kilku dniach zacznij głaskać szczeniaki i podnoś je na parę minut kilka razy dziennie, aby przyzwyczaiły się do obecności i zapachu człowieka. Chociaż suka sama czyści szczeniaki i gniazdo, sprzątnij miejsca, które pominęła. Jeśli to jest konieczne, delikatnie przemyj oczy, uszy i pyszczki szczeniaków.

Karmienie i odstawianie od piersi
Sprawdź, czy każdy szczeniak ma dostęp do sutka i czy dobrze ssie. Jeżeli któryś nie dostaje odpowiedniej ilości mleka, spróbuj przytrzymać go przy sutku kilka razy dziennie, aby nie został odepchnięty przez inne szczeniaki. Jeśli nadal ma za mało mleka, będziesz musiał go dokarmiać specjalnym preparatem dla szczeniąt przepisanym przez weterynarza. Używaj niedużej butelki, a dziurka w smoczku powinna być takiej wielkości, aby mleko swobodnie wypływało.


Gdy szczenięta zaczną chodzić, przygotuj im toaletę w niewielkiej odległości od ich sypialni. Same zaczną wypróżniać się z dala od miejsca, w którym śpią.
W wieku trzech-czterech tygodni większość szczeniąt zaczyna jeść stały pokarm. Aby im to ułatwić, przygotuj kleik ze specjalnej karmy dla szczeniąt i wody. Dawaj szczeniakom dużą miskę tej karmy trzy do czterech razy dziennie. Przez kilka następnych tygodni zmniejszaj ilość wody w kleiku, aż ją zupełnie wyeliminujesz.

Opieka nad suką
Przez jeden lub kilka dni po porodzie suka może nic mieć apetytu, daj jej wtedy do wypicia preparat mlekozastępczy dla szczeniąt. Karm ją nim trzy razy dziennie, aż wróci jej apetyt - to ją wzmocni. W dniach po porodzie uważnie ją obserwuj. Jeśli wygląda na osłabioną, czy się przewraca, natychmiast jedź do weterynarza. Może będzie trzeba podać jej wapno, gdyż z powodu karmienia szczeniąt może jej brakować składników odżywczych. Codziennie sprawdzaj jej temperaturę; jeśli przekroczy 39,5°C, to powinien ją zbadać weterynarz. Gorączka może wskazywać na infekcję w macicy, co musi być szybko wyleczone. Kontroluj także sutki, aby sprawdzić, czy są pełne i ciepłe. Gdy okażą się gorące czy twarde, trzeba zabrać ją do weterynarza.

Kiedy szczenięta przestają ssać, suka może trochę źle się czuć. Weterynarz może zalecić podawanie jej przez dzień czy dwa łagodnego środka moczopędnego, co złagodzi napięcie. A kiedy szczeniaki będą odstawione od piersi, ogranicz ilość dawanego suce pokarmu.


CZAS KARMIENIA. Większość suk karmi swoje dzieci przez sześć do ośmiu tygodni. Potem szczeniaki zaczynają jeść stały pokarm, aby zaspokoić swoje potrzeby żywieniowe.

DOBRY POCZĄTEK. Szczeniaki powinny być często ważone, aby sprawdzić, czy odpowiednio przybierają na wadze.

Co to jest Szczenięcy Wiek ?

Pierwsze miesiące życia szczeniaka decydują o rozwoju jego charakteru, pewności siebie i umiejętnościach.

Szczenięcy wiek to okres, kiedy pies jest niedojrzały fizycznie, psychicznie i emocjonalnie. Trwa on, dopóki szczeniak nie dojrzeje w wieku około 24 miesięcy, chociaż niektóre duże rasy dojrzewają nawet później. Jest czego oczekiwać przez te 24 miesiące, i myśleć o tym, jak w pełni rozwinąć potencjalne możliwości swojego psa.

Od urodzenia do 6 tygodnia
Nowo narodzony szczeniak potrzebuje opieki matki i towarzystwa swojego rodzeństwa. Gdy ma 4 tygodnie, powinien spędzać około 10 minut poza kojcem, można wtedy delikatnie się z nim bawić. To rozwija jego indywidualność i pozwala zapoznać się z człowiekiem. Gdy ma około 6 tygodni zaczyna poznawać swoje miejsce w stadzie i hierarchię grupy. Matka uczy go szacunku dla autorytetu. Bójki z braćmi i siostrami pozwalają zmniejszyć wrażliwość na dotyk i dźwięk, i uczą go zachowań społecznych obowiązujących w świecie psów.

7 DO 8 TYGODNI               
To idealny wiek dla szczeniaka, aby zabrać go do domu. Gdy minie okres kwarantanny, możesz już zabierać go wszędzie ze sobą. Postaw go na ziemi, odejdź trochę i pozwól, aby za tobą szedł. To nauczy go, że to ty jesteś przywódcą stada, a on jego szeregowym członkiem. Powtórz tę sytuację, aby poszedł za każdym z twojej rodziny, także za dziećmi. Jest to krytyczny moment dla socjalizacji z człowiekiem. Nie powtórzy się więcej, więc nie przegap go.
Szczeniak w tym wieku może się nauczyć, co znaczą proste komendy typu „chodź" czy „siad". Możesz też powoli zacząć uczyć go chodzić na smyczy.

MELODIA DO GRYZIENIA. Szczeniaki, tak jak np: młody labrador, gryzą z ciekawości, aby sprawdzić nową rzecz przy pomocy smaku i zapachu, a także aby zmniejszyć ból ząbkowania.
         
TYGODNIOWE SZCZENIĘ. Ma jeszcze zamknięte oczy i większość czasu przesypia. Gdy ma trzy tygodnie już widzi i więcej się rusza. W wieku sześciu tygodni jest ruchliwe, ciekawskie i zaczyna jeść stały pokarm.

8 DO 10 TYGODNI
W tym okresie szczeniak najbardziej potrzebuje poczucia bezpieczeństwa. Jest to „okres wdru-kowywania strachu" - wtedy u szczeniaka łatwo spowodować uraz. Może nigdy nie zapomnieć tego, co go wówczas przestraszyło.
Szczeniak w tym wieku bardzo lubi się uczyć, o ile nauka przebiega łagodnie i konsekwentnie. Zrozumienie, że jesteś zadowolony, kiedy przyjdzie na twoje wezwanie, zwiększa jego pewność siebie, a trzymanie się planu zwiększa poczucie bezpieczeństwa. Bardzo ważne jest też kontynuowanie socjalizacji szczeniaka: 8 tygodni to idealny wiek na rozpoczęcie nauki czystości.

CZAS KSZTAŁTOWANIA OSOBOWOŚCI. Wzajemne relacje z matką i rodzeństwem są decydujące dla socjalizacji szczeniaka, budują jego zaufanie i dojrzałość oraz uczą niezbędnych psich umiejętności.

10 DO 12 TYGODNI

Nadszedł czas, aby zwiększyć umiejętności towarzyskie szczeniaka i kontynuować łagodny tre-ning. Jeśli nie był jeszcze tego uczony, należy teraz rozpocząć naukę chodzenia na smyczy i rozpoznawania komend „chodź" i „siad". Pies powinien ci towarzyszyć w zwiedzaniu nowych miejsc, zarówno wewnątrz domu, jak i na zewnątrz, poznawać ludzi w różnym wieku i łagodne dorosłe psy.

12 DO 16 TYGODNI

W tym okresie szczeniak nadal potrzebuje wiele uwagi i rozwijania wielu umiejętności. Kontynuuj rozpoczęty trening, ale bądź łagodny. Niektóre szczeniaki przechodzą w tym wieku okres „uchylania się", zerkając zza twoich nóg, kiedy wychodzisz, lub wczołgując się pod łóżko, gdy przyjdą goście. Jeśli do tej pory twój piesek zachowywał się normal nie w stosunku do ludzi i innych psów, ta nieśmiałość powinna trwać krótko. Ogranicz trochę jego życie towarzyskie aż do chwili, gdy przestanie się ukrywać.

16 TYGODNI DO 6 MIESIĘCY 

Od 16 tygodnia zaczyna się okres młodzieńczy w życiu psa. Chociaż szczeniak

jest w pełni rozwinięty umysłowo, fizycznie i emocjonalnie nadal się rozwija, i nie potrafi się skoncentrować tak długo, jak dorosły pies. Wszystko zależy od konsekwencji - pilnuj, aby twoje wymagania były niezmienne dzień po dniu, aby szczeniak nie był zdezorientowany. Zabieraj go na spacery, aby mógł stykać się z ludźmi i innymi psami, i przeprowadzaj krótkie, ale intensywne sesje treningowe.

6 DO 12 MIESIĘCY

W ciągu tych miesięcy pies osiąga dojrzałość płciową, a młody samiec może zacząć okazywać niektóre aroganckie, dominujące zachowania. Możesz też zauważyć, że poprawiła się zdolność koncentracji twojego psa. Pewien rodzaj szkolenia powinien być kontynuowany, może to być nauka posłuszeństwa, czy też tylko zabawnych sztuczek. Niektóre psy w wieku około 10 miesięcy przechodzą po raz drugi okres nieśmiałości, ale zwykle gdy mają rok znów są niefrasobliwe i beztroskie.

12 DO 24 MIESIĘCY 

W tym wieku szczeniak zmienia się w dorosłego psa. Psy mniejszych ras szybciej osiągają dojrzałość emocjonalną niż duże, niektóre z nich nie są w pełni dojrzałe przed ukończeniem 30 miesięcy.

Gdy Twój Pies Brudzi w Domu

Dobrze wychowany pies, któremu ciągle zdarzają się „wypadki" w domu, prawie zawsze ma problem — taki, który sam nie zniknie.

Większość psów przechodzi trening czystości, gdy ma około pięciu miesięcy. Kiedy raz poznają zasady, rzadko je łamią, chyba że nie mają innego wyjścia.

Przyczyny fizyczne

Najczęściej spotykanym powodem błędów jednym z tych, który częściej popełnia właściciel niż pies - jest zbyt długie przetrzymanie psa w domu. Nawet pies o bardzo wytrzymałych jelitach i pęcherzu nie może bez końca wstrzymywać wypróżnienia. Większość dorosłych psów może to zrobić przez 10—12 godzin — ale tak naprawdę, jest to zbyt długo.
Wielu psom wystarczy wyjście na dwór trochę częściej, żeby przestały brudzić w domu. Ważne jest, aby wyprowadzać je rano i między posiłkami, kiedy potrzeba jest najsilniejsza. Powinno się też wyjść przed snem, gdyż niektóre psy nie wytrzymują do rana. Szczeniaki muszą się wypróżniać dużo częściej — nawet co dwie godziny w ciągu dnia i co cztery godziny nocą. Jeśli możesz, to załóż specjalne drzwiczki dla psa, aby sam mógł wychodzić, gdy musi.
Starsze psy mogą mieć chwile słabości z powodu osłabienia napięcia mięśniowego. Większość mięśni - w tym odpowiedzialne za jelita i pęcherz - słabną, gdy pies się starzeje. To może być problemem w przypadku starszych, wysterylizowanych suk, ponieważ mają bardzo niski poziom estrogenu, hormonu podtrzymującego napięcie mięśni. Jednak każdy starszy pies może słabiej kontrolować wypróżnianie, niż kiedy był młodszy. W dodatku starsze psy mogą cierpieć na artretyzm lub inne choroby, które powodują, że nie mogą wyjść na dwór tak szybko, jak powinny. Wielu „wypadkom" można zapobiec, przesuwając posłanie psa bliżej drzwi lub w miejsce, gdzie są widoczne. To zwiększy szanse psa na to, że zdąży wyjść.
Psy, które oddają mocz w domu - i to nie raz, a kilka razy dziennie - często mają infekcję układu moczowego. Infekcja drażni delikatną tkankę wyściełającą pęcherz i cewkę moczową, powodując trudną do powstrzymania potrzebę oddania moczu. Podobnie jest w przypadku psów chorych na grypę. Tak jak inne infekcje wirusowe, grypa może wywołać biegunkę, która pojawia się bez żadnego ostrzeżenia. Gdy to się zdarza codziennie, lub gdy pies ma częste biegunki lub ma wyciek niewielkiej ilości moczu, zadzwoń do weterynarza.
Biegunkę, która trwa ponad 24 godziny, należy traktować poważnie, ponieważ może spowodować odwodnienie. Wyciek moczu może wskazywać na chorobę pęcherza, cukrzycę lub kilka innych schorzeń. Nie lekceważ tego i zabierz psa na kontrolę.

INSTYNKT TERYTORIALNY. Po wizycie obcego psa „gospodarz" może czuć potrzebę oznakowania swojego domu, aby potwierdzić swoje prawa do tego terenu.

NIECHCIANY GOŚĆ. Większość psów ogranicza się do znakowania poza domem, chyba że w domu znajdzie się obcy pies.

Znakowanie terenu
Psy instynktownie znaczą swój teren, żeby inne psy wiedziały, że należy do nich. Większość psów rozumie, że to znaczenie jest tolerowane tylko na zewnątrz, ale czasem czują potrzebę oznakowania też wnętrza domu.
Przyczyną znakowania może być to, że twój pies jest typem dominanta, a znajomi przychodzą do ciebie ze swoim psem. Znakowanie terenu może być dezorientujące, gdyż nie zawsze jest wyrazem „groźby". Niektóre psy czują się zagrożone przez wiele dni, tygodni czy nawet miesięcy, i wtedy oddają mocz, aby zaznaczyć swój teren. Gdy pies zacznie znakować w domu, trudno jest go od tego odzwyczaić. Dobrym rozwiązaniem jest sterylizacja, zarówno samca, jak i samicy, szczególnie jeśli jest przeprowadzona, gdy zwierzę jest młode. Jednak nawet wtedy niektóre psy przyjmują postawę defensywną lub agresywną, gdy jakiś pies jest w pobliżu, i mogą wyrażać swoje uczucia znacząc wnętrze domu. Jedyne, co możesz zrobić w takim przypadku, to trzymać psa na zewnątrz, a w domu - w klatce.

Uległość

Kiedy pies kładzie się na grzbiecie i kroplami oddaje mocz - okazuje w ten sposób respekt. Zwykle tak robią szczeniaki i dorosłe osobniki, które są szczególnie nieśmiałe lub uległe. Psy, które zachowują się w ten sposób w stosunku do członków rodziny, na ogół czują się niepewnie lub są przestraszone. Stres także może spowodować utratę kontroli, szczególnie u psów, którym brakuje pewności siebie.

Oddawanie moczu jako wyraz uległości jest dla psów naturalnym zachowaniem, ale niestosownym w towarzystwie ludzi. Dodając uległemu psu trochę więcej wiary w siebie można rozwiązać ten problem. Codziennie poświęć trochę czasu na ćwiczenie podstawowych komend z zakresu posłuszeństwa, na przykład „siad!", i chwaląc psa, gdy zrobi to dobrze. Psy, które czują się niepewnie, często pragną ludzkiej aprobaty. Nauczenie psa prostych zadań i nagradzanie sukcesów to najlepszy sposób na dodanie im pewności siebie. Zabieraj też psa na dalekie spacery, aby zobaczył nowe miejsca i nowych ludzi, gdyż psy, które oddają mocz z uległości, często wszystkiego się boją. Im więcej będzie miał doświadczeń, tym lepiej i pewniej będzie się czuł.

Trening naprawczy
Psy, które nagle zaczęły brudzić, często potrzebują przypomnienia zasad utrzymywania czystości. Potraktuj psa, jakby znów był szczeniakiem. Miej go na oku, gdy się kręci po domu. Celem jest przyłapanie go, zanim podniesie łapę lub zacznie drapać dywan, gdyż łatwiej jest pochwalić psa, gdy zrobi to we właściwym miejscu, niż karać za pomyłkę. Nie czekaj, aż zacznie się wypróżniać. Wyprowadzaj go trochę częściej, aby miał więcej możliwości wypróżnienia się, i pochwal go, co pomoże mu zrozumieć, że tak ma robić.

Socjalizacja Szczeniaka

Aby wyrosnąć na pewnego siebie i szczęśliwego psa, szczeniak powinien mieć kontakt z wieloma różnymi ludźmi, miejscami i przedmiotami.

Socjalizacja szczeniaka oznacza umożliwienie mu poznania ludzi, miejsc i przedmiotów. Za każdym razem, gdy szczeniak robi coś nowego, idzie tam, gdzie jeszcze nie był, ma kontakt z nowym przedmiotem, czy poznaje nową osobę czy przyjacielskiego psa -przechodzi jakiś etap uspołecznienia.

Okres pomiędzy 3 a 14 tygodniem życia ma decydujące znaczenie w życiu szczeniaka. Nigdy nie zapomni, czego się nauczył przez tych kilka tygodni. Te doświadczenia, zarówno dobre, jak i złe, pozostawią trwały ślad w jego charakterze, sprawiając, że będzie towarzyski lub nieśmiały, niefrasobliwy lub ostrożny, ciekawski lub bojaźliwy, będzie chętnie się uczył lub lekceważył autorytety.
Szczeniak powinien poznawać świat zewnętrzny — i nauczyć się, jak żyć szczęśliwie.

Sam powinien zdecydować, co jest dla niego bezpieczne, a co nie, ale potrzebuje stałego przewodnictwa opiekuna. Jeżeli mu pomożesz, zostanie wprowadzony w wolny od zagrożeń świat i stanie się pewnym siebie i otwartym psem.

Poznawanie świata
Zabieranie szczeniaka z wizytą do znajomych socjalizuje go. Szczeniak powinien też poznać osoby starsze, uczące się chodzić dzieci, ludzi brodatych, kobiety w kapeluszach, młodzież na deskorolkach i rodziców z dziećmi w wózkach. Powinien też chodzić po dywanie, trawie, linoleum i chodniku. Musi też nauczyć się chodzić po schodach (zacznij od umieszczenia go na trzecim lub czwartym schodku i pozwól zejść w dół), i tego, jak z zadowoleniem jeździć samochodem.

Przełamywanie strachu
Istnieją dwie podstawowe zasady w socjalizacji szczeniaka - nigdy go nie głaskać, kiedy się boi, i zawsze chwalić za odwagę.
Gdy piesek się boi, nigdy nie uspokajaj go głaskaniem i łagodnym głosem, ponieważ odbierze to jako pochwałę. Będzie zawsze to powtarzał, aby zostać pochwalonym, więc niezdecydowana postawa może się stać jego stałą reakcją na coś nowego. Z drugiej strony, nigdy nie ciągnij go w kierunku obiektu wzbudzającego strach. Takie traktowanie może zamienić niewielki niepokój w przerażenie.
Dodawaj szczeniakowi odwagi, dając mu przykład. Jeżeli boi się do czegoś podejść, zostaw go i podejdź sam. Zachowuj się tak, jakby to był wygrany bilet na loterii, wyrażaj entuzjazm i zaproś go, aby przyłączył się do ciebie. Dobrze jest usiąść przy obiekcie wywołującym strach. Szczeniak prawdopodobnie zacznie się czołgać, ale wstrzymaj się z pochwałami do momentu, kiedy dotknie tego obiektu nosem. Jeśli przedmiot jest nietłukący lub niezbyt duży, potocz go od, nigdy do szczeniaka. To może obudzić jego instynkt myśliwski i skusi go do zabawy.

Jeżeli szczeniak boi się ludzi, ktoś znajomy może go z tego wyleczyć. Powinien zignorować szczeniaka i rozmawiać z tobą. Gdy szczeniak podejdzie bliżej, przyjaciel powinien przykucnąć, aby wydać mu się osobą przyjaźnie nastawioną i niegroźną. Gdy szczeniak podejdzie na rozpoznawcze powąchanie, powinien nisko trzymaną ręką połaskotać go po piersi. Dotknięcie głowy może spowodować ucieczkę ze strachu. Jeżeli szczeniak nie podchodzi, nie rób nic na siłę, ale jeszcze bardziej go socjalizuj. 

Zaproś innych znajomych i powtórz sytuację, z którą szczeniak już się zapoznał.

Jeżeli głośne dźwięki powodują uciekanie szczeniaka, spróbuj zapowiadać rzeczy, które lubi, dźwiękiem. Jeśli lubi jeść, mieszaj jedzenie w metalowej misce metalową łyżką, zanim dasz mu jeść. To nie musi być ogłuszający dźwięk, jego natężenie powinno być normalne. W końcu przyzwyczai się, że te głośne dźwięki oznaczają coś przyjemnego i nie będzie już uciekał.

MŁODE WIELBICIELKI. Psy potrzebują wczesnych, pozytywnych kontaktów z dziećmi. Np: młodym golden retrieverom podoba się to, że są w centrum zainteresowania.

CHYBA CIĘ LUBIĘ...
Mieszaniec labradora wygląda na trochę onieśmielonego, ale jest na najlepszej drodze do zaakceptowania przyjaźnie nastawionej obcej osoby.

Nauka Czystości swojego pupila szczeniaka

Nauka czystości jest niezbędna, chyba że twój pies będzie stale przebywał na dworze.

Niezależnie od tego, czy twój pies jest szczeniakiem czy dorosły, naukę czystości należy rozpocząć od pierwszego dnia jego pobytu w domu. Pies to z natury czyste zwierzę, więc gdy zrozumie o co chodzi, będzie szczęśliwy.

Nauka czystości szczeniaka
Zacznij od codziennego podawania pokarmu i wody. Ustal czas jedzenia. Mały piesek je wiele razy dziennie, więc to oznacza, że również załatwia się wiele razy. Jeśli to możliwe, karmienie powinno się odbywać w czasie, gdy ktoś jest w domu, aby umożliwić psu dostęp do odpowiedniego miejsca na toaletę.
Szczeniak załatwia się najczęściej około 10 do 20 minut po posiłku lub natychmiast po obudzeniu się czy zabawie. Trening czystości będzie bardziej skuteczny, jeśli w tym czasie będziesz mógł zabrać go na dwór. Dążeniem treningu czystości będzie nauczenie go, wytrwałością i pochwałami, gdzie ma to robić — na zewnątrz — i na czym - trawa, żwir czy beton (ta powierzchnia, która jest najbardziej dostępna).

W DOMU
Nadzór i zamknięcie to najważniejsze narzędzia w skutecznej nauce czystości. Gdy jesteś w domu, cały czas obserwuj szczeniaka. Zabieraj go ze sobą do pomieszczenia, w którym akurat, jesteś; jeśli to konieczne trzymaj go na smyczy lub przywiąż do jakiegoś mebla, aby nie uciekł. Jeśli zauważysz niepokój lub skomlenie, lub jeśli zacznie kręcić się w kółko i wąchać podłogę, zabierz go na dwór; może w ten sposób informować cię, że ma pełny pęcherz lub jelita.
Jeżeli nie możesz kontrolować go, powinien być zamknięty. Wypróbuj drzwiczki ochronne dla dzieci lub klatkę, jeśli szczeniak jest do niej przyzwyczajony i nie będzie w niej siedział zbyt długo. Najlepszy byłby mały, bezpieczny dla szczeniaka pokój, wyposażony w zabawki i gryzaki i wolny od niebezpiecznych przedmiotów, które mógłby zjeść, z łatwą do umycia podłogą. Nie zamykaj szczeniaka zbyt często, aby nie czuł się samotnie. To zwierzę stadne, które potrzebuje towarzystwa ludzi i innych zwierząt.

NA WSZELKI WYPADEK.
Szczenięta owczarka australijskiego są zamknięte w klatce na czas, gdy nikt nie może ich nadzorować.

Na dworze
Na naukę czystości przeznacz dużo czasu. Zabieraj szczeniaka na dwór zawsze, gdy dostrzeżesz sygnały ostrzegawcze, lub gdy powinien to zrobić. Gdy zacznie się załatwiać, pochwal go wylewnie. Używaj tych samych zwrotów, aby je skojarzył z wypróżnianiem. Gdy już to zrobi, czas na zabawę.

DOBRY ZWYCZAJ. Szczeniaki golden retrievera zaraz po posiłku zostały zabrane na dwór, aby je zachęcić do wypróżnienia się.

Kłopoty w nauce

Co masz zrobić ze szczeniakiem, który wyszedł na dwór i nie załatwił się? Lub jeszcze gorzej, wszedł do domu i tam to zrobił? Może być wiele powodów, że tak się stało. 

Po pierwsze, był na dworze, kiedy nie potrzebował się załatwić. 

Po drugie, nie miał na to wystarczająco dużo czasu. Po trzecie, nikt go nie kontrolował, gdy był w domu. 

Po czwarte, kiedy był na dworze, pozwolono mu bawić się i nic mógł się załatwić. Powinieneś go nauczyć, że najpierw trzeba to zrobić, a dopiero później można się bawić.

Jeżeli szczeniak nie załatwi się będąc na dworze, poczekaj trochę dłużej. Jeśli nic się nic stanic, weź go do domu i albo zamknij, albo pilnie obserwuj, czy nie okazuje, że chciałby to zrobić. Kiedy takie sygnały się pojawią, szybko wyjdź z nim we właściwe miejsce. Nie zapomnij pochwalić go, gdy zrobi to co trzeba.

Co zrobić, gdy szczeniakowi przytrafi się „wypadek" w domu? Jeśli nie widziałeś, kiedy to się stało, nie karz go za to. Pamiętaj, że jeśli nagrodzisz lub ukarzesz psa 15 lub więcej sekund po tym, co się stało, nie będzie wiedział za co jest nagradzany czy karany. 

Sprzątnij po prostu to miejsce, a potem lepiej go pilnuj. Jednakże gdy jesteś obecny w chwili, gdy piesek próbuje przykucnąć, krzyknij głośno „Na dwór"! a następnie szybko zabierz go na właściwe miejsce. Jeśli tam załatwi sprawę, natychmiast zmień ton głosu i wylewnie go pochwal.

PRAKTYCZNE PORADY, JAK USUWAĆ PLAMY

Brudzenie to domena psa, a twoim zadaniem jest usunięcie plamy z nowego dywanu.

Na rynku jest duży wybór środków czyszczących. Niektóre z nich są bezbarwne, bezwonne i bezpiecznie usuwają tego rodzaju plamy. Skuteczny jest wyrób ze skoncentrowanej skórki pomarańczowej.

Wypróbuj też taki przepis: ćwierć filiżanki octu i kilka łyżeczek płynu do prania wymieszaj z 1 litrem ciepłej wody. Zmocz plamę, zostaw na kilka minut, a następnie wyczyść pocierając np. gąbką. Wysusz ręcznikiem.

Ważna jest też neutralizacja zapachu, i to nie tylko dlatego, że jest nieprzyjemny. Zapach moczu przyciąga psy, więc mogą sikać tam gdzie wcześniej same, lub psy które były przed nimi, zostawiły swój ślad. Całkowite usunięcie zapachu zlikwiduje tę motywację.

Nauka czystości dorosłego psa

Jeśli wziąłeś dorosłego psa, który nie jest poprawnie nauczony czystości, ucz go jak szczeniaka: stosując systematyczny plan zajęć i zapobieganie. Jedyna różnica pomiędzy niena-uczonym szczeniakiem a dorosłym psem jest taka, że ten drugi wytrzymuje z pełnym pęcherzem o wiele dłużej.

Zabieraj psa w to samo miejsce na dworze rano, wieczorem i po posiłkach, i czekaj, aż się załatwi. Gdy jest w domu, miej go na oku jak najdłużej. Kiedy zobaczysz, że zaczyna wszędzie węszyć lub się kręcie, spowoduj jakiś głośny dźwięk, aby odwrócić jego uwagę i szybko wyprowadź go na dwór. Jeżeli nie możesz go obserwować, zamknij w jakimś niewielkim pomieszczeniu, na przykład w klatce czy w łazience.

CO ZA ULGA. Gdy pies często ma okazję załatwić się na dworze, w odpowiednim miejscu, jest mniejsze prawdopodobieństwo, że będzie to robił w domu.

Nowy dom, stare zapachy

Jeżeli weźmiesz dorosłego psa, a miałeś już wcześniej jakiegoś przed nim, możesz nie wiedzieć, że poprzedni pies zostawił trochę moczu gdzieniegdzie na dywanie, i że mocz przeciekł na podłogę. Pomimo twoich wysiłków przy nauce czystości, nowego psa może przyciągać ten zapach, wykrywalny tylko dla niego i będzie myślał, że to właśnie w domu powinien się załatwiać. Aby pokazać psu, że dywan jest zakazany, zabierz dywan do innego pokoju. Można też oddać go do pralni i wyczyścić parą.

Z drugiej strony możesz użyć śladów zapachowych do pokazania psu odpowiedniego miejsca, kładąc w kącie podwórka nasączoną moczem gazetę.

STARZEJĘ SIĘ

Starszy pies może przestać kontrolować odruchy fizjologiczne i nie zawsze wytrzymywać oczekiwanie na spacer. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to spokojnie sprzątnąć po nim i iść z nim do weterynarza, aby sprawdzić, co się dzieje.

Jest kilka schorzeń, które mogą powodować niekontrolowanie odruchów fizjologicznych. Należy do nich cukrzyca, zapalenie dróg moczowych, i o wiele rzadsza przypadłość - zanik pamięci. Rozsądnie jest, aby psa ocenił weterynarz i w zależności od sytuacji zalecił opiekę medyczną lub zmianę diety lub ćwiczeń, co pomogłoby psu przypomnieć poprzednie zwyczaje.

WERSJA DOMOWA. Mieszaniec maltańczyka, który przebywa w mieszkaniu i nie może regularnie wychodzić na dwór, został nauczony załatwiać się na gazetę.

Kłopoty z przeprowadzką

Przeprowadzka do innego domu może czasem wprowadzić w zakłopotanie dorosłego psa.

W tym miejscu jeszcze nie ustalił się jego zapach, więc może chcieć oznaczyć swoje terytorium oddając mocz w niewłaściwych miejscach. Jeśli takie zachowanie przeciąga się, postaw jego miskę z jedzeniem w tym miejscu. Pies nie lubi brudzić tam gdzie je i śpi.

Uporczywe brudzenie w domu może mieć inne przyczyny; sprawdź temat "Gdy twój Pies Brudzi w Domu"  jak sobie z tym poradzić. Link 

http://twojpies-dog.blogspot.com/2012/01/gdy-twoj-pies-brudzi-w-domu.html

Okazjonalne pomyłki

Jeżeli przyjdzie do ciebie ktoś z dorosłym psem, może to sprowokować „walkę zapachową", a twój pies będzie wracał w te miejsca długo po tym, jak obcy pies wyjdzie. Jeśli to jest możliwe, nie pozwól obcemu psu wchodzić do domu, chyba że oba psy będą pod kontrolą.

Czasem zdarza się, że pies, którego masz od wielu lat, nagle zaczyna załatwiać się w domu. Być może coś go rozprasza lub ekscytuje, gdy na zewnątrz zabiera się do wypróżniania. Może chce szybciej wrócić, bo czeka na posiłek lub chce przywitać się ze specjalnym gościem. Jeśli to się nie powtórzy, potraktuj to jak pojedyncze zdarzenie.

Jeżeli trwa dłużej, zacznij uczyć go od początku, jak robiłeś to, gdy był szczeniakiem.

WSKAZÓWKI DLA PEŁNOETATOWCA

Próba nauczenia psa czystości, gdy pracujesz na catym etacie, może być trudna - Może to trwać trochę dłużej, niż gdybyś mógł nadzorować psa przez cały dzień, i możesz trochę zmienić zasady, ale jakieś muszą być.

Rano wstawaj trochę wcześniej, żeby mieć więcej czasu, aby wyprowadzić szczeniaka na spacer. Wybierz bezpieczne miejsce, w którym zostawisz go podczas dnia. Najłatwiejszym wyjściem jest zostawienie psa na dworze (upewnij się, czy ma schronienie, pokarm, wodę i kilka zabawek). Jeżeli musi zostać w domu, kuchnia, łazienka i pralnia to najbezpieczniejsze dla szczeniaka miejsca, które zwykle mogą być oddzielone od reszty domu bramką dla dzieci. 

Wstaw tam otwartą klatkę, trochę zabawek i miskę z wodą, a w jednym miejscu na podłodze rozłóż gazety.

Zanim pies nie skończy sześciu miesięcy, ktoś powinien przyjść i nakarmić go w połowie dnia, a potem wyprowadzić na dwór. Jeżeli nie masz rodziny czy przyjaciół, którzy mogliby pomóc, zamów kogoś do wyprowadzania psa.

NIE LUBIĘ ZMIAN. 

Psy, tak jak ten golden retriever, to niewolnicy własnych przyzwyczajeń. Zmiana ustalonego porządku, na przykład przeprowadzka, niepokój w domu czy zostawienie go z przyjaciółmi mogą go rozstroić i spowodować chwilę słabości w utrzymywaniu czystości.

Pierwsze Kontrolne Badania Szczeniaka

W ciągu dwóch dni od przybycia do domu szczeniak powinien być zbadany przez lekarza weterynarii, niezależnie od tego, czy był szczepiony, czy nie.

Na czas transportu szczeniaka najlepiej umieścić w klatce transportowce, do której wkładamy kilkanaście papierowych ręczników na wypadek, gdyby miał chorobę lokomocyjną czy się wypróżnił. Jeżeli masz książeczkę zdrowia szczeniaka, weź ją ze sobą. Weź także próbkę jego kału. (Dobra rada: odwróć nową reklamówkę na lewą stronę, weź przez torebkę mały kawałek kału szczeniaka, odwróć torebkę na prawą stronę i zamknij). 
Będzie ona zbadana pod mikroskopem, aby się dowiedzieć, czy szczeniak nie ma robaków. Trzymaj szczeniaka na rękach lub w transportowce w czasie oczekiwania na swoją kolej. Szczeniak może łatwo złapać jakieś zarazki, więc nie pozwól mu chodzić i wąchać ani bawić się z obcymi psami.

Aby był zadowolony
Kiedy przyjdzie kolej na wejście twojego psa, spokojnie postaw go na stole. Podczas badania trzymaj go delikatnie, ale tak pewnie, jak to będzie konieczne. Nie pocieszaj go ani nie pieść, bo będzie pewny, że dzieje się coś strasznego. Zamiast tego mów do niego wesołym, optymistycznym głosem.
Nawet jeśli widok igieł cię denerwuje, nie pokazuj tego. Gdy będziesz spięty, zacznie się bać, ale jeśli będziesz zachowywał się naturalnie i pokazywał, że lubisz weterynarza, szczeniaka to uspokoi i też będzie skłonny go polubić.

Badanie
Podczas pierwszej wizyty u weterynarza szczeniak zostanie gruntownie przebadany, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Lekarz zmierzy mu temperaturę i osłucha serce, a także obejrzy oczy, nos, uszy, gardło, brzuch i skórę, sprawdzi też, czy nie są powiększone węzły chłonne.

PIERWSZA RUNDA. Spróbuj tak zrobić, żeby pierwsze spotkanie z weterynarzem zostawiło na szczeniaku korzystne wrażenie, bo wtedy następne wizyty odbędą się bezproblemowo dla wszystkich zainteresowanych.

Jeżeli szczeniak jest samcem, lekarz sprawdzi, czy jądra zeszły do moszny, co zwykle następuje przy porodzie lub do dziesięciu dni po porodzie. Jeżeli jeszcze nie zeszły, powinno to nastąpić, zanim szczeniak skończy sześć miesięcy. Około 10% psów ma kłopoty z jednym lub obydwoma jądrami, które nie zeszły do moszny. Skłonność do tego jest dziedziczna, a cierpiące na to psy mogą być bezpłodne.
Twój szczeniak powinien również przejść niezbędne szczepienia. Całe badanie jest bezbolesne i powinno trwać nie więcej jak pięć do dziesięciu minut.

Jakieś pytania?
Jeżeli zauważyłeś coś u szczeniaka, co chciałbyś, żeby zostało szczególnie dokładnie zbadane, lub jeśli masz jakieś pytania, nic zapomnij o tym powiedzieć. Spędziłeś już ze szczeniakiem dzień czy dwa i mogłeś wyczuć coś nietypowego, czego weterynarz podczas rutynowego badania może nie zauważyć.
Jest to dobry moment na omówienie odrobaczania, planu szczepień, a także ustalenie, jak lecznica pracuje po godzinach i w weekendy.



WIZYTA U LEKARZA

Gdy znalazłeś weterynarza, do którego masz zaufanie, nie zmieniaj go bez ważnego powodu. Lepszy jest lekarz, który już zna twojego psa, łatwiej jest mu zauważyć zmiany w jego zdrowiu, zdiagnozować problem i rozpocząć odpowiednie postępowanie. Pies też będzie się inaczej zachowywał, badany przez znaną sobie osobę.
Weterynarze nie zawsze jeżdżą na wizyty domowe. Wolą, aby zwierzę było przywiezione do lecznicy. Tam mają dostęp do odpowiedniego wyposażenia i leków, a także dlatego, że pies inaczej się  zachowuje na swoim terenie. Jeżeli sam nie możesz zawieźć psa, poproś znajomego, aby was zawiózł.

Pies powinien być u weterynarza co najmniej raz w roku na badaniu kontrolnym. Wiele psów widzi swojego lekarza znacznie częściej, więc powinny być przyzwyczajone do robienia pewnych rzeczy przez lekarza:

•  podnoszenia na stół;

• podnoszenia i oglądania łap;
.    
• oglądania pyska i uszu.

Pies, który był przyzwyczajany do współpracy w tych sprawach, będzie się lepiej czuł i mniej denerwował podczas wizyty u lekarza, a także pozwoli lekarzowi łatwiej i sprawniej wykonać pracę.

Oto kilka innych rzeczy, o których wypada pamiętać u lekarza:
• pies powinien być czysty;
• w poczekalni powinien być pod kontrolą - na smyczy lub w klatce;

• poinformuj lekarza dokładnie, co ci się nie podoba w stanie zdrowia psa, ale unikaj zbyt rozwlekłego opisywania objawów.

Wychowywanie Szczeniaka

Gdy przyniesiesz szczeniaka do domu, zaspokojenie jego fizycznych i emocjonalnych potrzeb będzie zależało tylko od ciebie.

Zawsze powinieneś łagodnie odnosić się do szczeniaka, ale nie traktuj go, jakby był ze szkła. Zdrowy, zaszczepiony szczeniak jest pełen wigoru, a w miarę jak rośnie, jego energia również rośnie, przed szczepieniami jest zagrożony niektórymi chorobami, więc jest ważne, aby w tym okresie go chronić przed kontaktem z innymi psami. W ich miejsce daj mu okazję do nauki i zabawy; z ochotą z niej skorzysta.

Jak postępować ze szczeniakiem
Baw się razem ze szczeniakiem. Jeśli śmiga po pokoju w szalonym wyścigu, rzuca się na zabawki i je „morduje", gwałtownie rzucając przy tym głową, śmiej się i dobrze się baw, i włącz zabawę z psem do planu codziennych zajęć. Jeśli ucina sobie poobiednią drzemkę, a ty chcesz oglądać telewizję czy pograć na pianinie, zrób to. 
Pies powinien nauczyć się spać przy normalnych, domowych odgłosach i dźwiękach. Jeśli z zadowoleniem obgryza zabawkę, a ty masz nieodpartą ochotę go przytulić, zrób to.
 Szczeniaki rozumieją spontaniczne zachowania i mogą dać nam lekcję, jak improwizować zabawę.

PROBLEMY Z ZĄBKOWANIEM

Wydaje się, że szczeniaki ze stoickim spokojem znoszą bolesne ząbkowanie, ale zgubiony ząb, zaczerwienione dziąsła i czasem nawet utrata apetytu wszystko zdradzają. Ząbkujący szczeniak ma wyjątkową skłonność do gryzienia. Kup kilka zabawek do gryzienia, jako pomoc w ząbkowaniu. Możesz też spróbować zrobić je sam Zmocz i skręć stare myjki bawełniane i porządnie je zamroź. Daj jedną z nich do gryzienia, gdy będziesz widział, że szczeniak cierpi z powodu wyrzynającego się zęba - zimno spowoduje zmniejszenie bólu. Gdy tylko myjka się rozmrozi lub gdy szczeniak przestanie gryźć, upierz ją, skręć i włóż z powrotem do zamrażalnika, aby była gotowa na przyszłość".

Zdrowy rozsądek
Zachowaj zdrowy rozsądek w kontaktach ze szczeniakiem. Jeśli dziecko sąsiadów chce podzielić się z nim hamburgerem, namów je, aby zamiast tego dało psie ciasteczko. Jeśli szczeniak zaczyna się wiercić na twoich kolanach, postaw go na podłodze. Mógłby sobie coś uszkodzić skacząc lub spadając z nich. Postępuj z nim tak ostrożnie, jak z dzieckiem uczącym się chodzić.

Dzieci pod kontrolą
Kiedy twój przyjaciel chce przyjść z dziećmi, aby zobaczyć szczeniaka, miej wszystko pod kontrolą. Usiądź na podłodze razem z nimi i trzymając szczeniaka pokaż dzieciom, jak go głaskać, zanim im na to pozwolisz. Nigdy nie pozwalaj małemu dziecku, nawet najspokojniejszemu, nosić szczeniaka na rękach. Wiercący się szczeniak łatwo może się wyślizgnąć z rączek. A jeśli sam masz dzieci, pilnuj ich, gdy przychodzą do nich koledzy. Uścisk rówieśnika to potężna siła; twoje dziecko może nie być w stanie przerwać kolegom męczenia szczeniaka, więc wtedy ty musisz wkroczyć. Nie chcesz przecież, by przez złe traktowanie szczeniakowi coś się stało, zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Bezpośrednia opieka
Szczeniak powinien zostać przyzwyczajony do dotykania każdej części swojego ciała. Aby go do tego przyzwyczaić, głaszcz go po całym ciele. Dotykaj go od czubka nosa do końca ogona i wszędzie, gdzie się da.

Wiele szczeniaków bardzo nie lubi dotykania łap, ale pozwolą na to, jeśli wykonasz to we właściwy sposób. Usiądź ze szczeniakiem na kolanach lub posadź go obok siebie, następnie głaszcz go w miejscach, które lubi, tak, że się zrelaksuje i prawie zaśnie. Kontynuuj głaskanie, ale obejmij nim również łapy. Jeśli zdenerwuje się i napręży mięśnie, wróć do głaskania tylko tułowia, aż znowu zaśnie i wtedy spróbuj dotknąć łap. Gdy będzie spał, delikatnie masuj mu palce wszystkich czterech łap. Szybko się uspokoi i pozwoli ci dotykać palców również wtedy, gdy się obudzi.

Gdy przeprowadzasz codzienne czy cotygodniowe zabiegi pielęgnacyjne, jak szczotkowanie czy przycinanie pazurów, rób to pewnie, lecz łagodnie - bez przepraszania go czy przymilania się. Zachowuj się tak, aby był pod kontrolą i pozwolił ci wykonać pracę. Jeśli przerwiesz szczotkowanie, bo pies zaczął się szamotać, on przejmie kontrolę nad sytuacją. Następnym razem po prostu zacznie się wyrywać wcześniej i gwałtowniej.

KTO TU RZĄDZI? 

Nie kupuj dziecku psa pod warunkiem, że będzie musiało samo nim się zajmować. Musisz być skłonny wziąć na siebie ten obowiązek, gdy to będzie konieczne.

PODNOSZENIE SZCZENIAKA

Do podniesienia szczeniaka potrzebne są dwie ręce, tak abyś mógł go podeprzeć w dwóch miejscach. Prawą rękę wygiętą do przodu podłóż mu pod klatkę piersiową, a lewą ręką podnieś jego zad. Zrób odwrotnie, jeśli jesteś leworęczny. Trzymaj szczeniaka obiema rękami blisko ciała. Nie odsuwaj go od siebie, aby zad mu nie zwisał. Nigdy nie podnoś go za przednie łapy lub pod pachy, gdyż w ten sposób możesz trwale uszkodzić mu stawy.

Domowe sprawy

Wiele szczeniaków początkowo boi się odkurzacza, więc należy powoli go z nim zapoznawać. Na początek włącz na chwilę odkurzacz znajdujący się w drugim pokoju, aby szczeniak oswoił się z jego dźwiękiem. Powtarzaj to codziennie, wydłużając czas pracy odkurzacza, aż szczeniak będzie obojętnie przyjmował ten dźwięk. Następnie stopniowo przybliżaj odkurzacz, na koniec wnieś go do tego samego pokoju, w którym znajduje się pies.

Szczeniak musi też wiedzieć, czym może, a czym nie może się bawić. Gdy podniesie przedmiot, który nie służy do zabawy, nie ganiaj go; to by go podekscytowało i mógłby pomyśleć, że to jest zabawa. Zamiast tego zaproponuj mu zabawkę lub coś smacznego i pochwal go, gdy to zostawi, aby przyjąć coś innego.