W ciągu dwóch dni od przybycia do domu szczeniak powinien być zbadany przez lekarza weterynarii, niezależnie od tego, czy był szczepiony, czy nie.
Na czas transportu szczeniaka najlepiej umieścić w klatce transportowce, do której wkładamy kilkanaście papierowych ręczników na wypadek, gdyby miał chorobę lokomocyjną czy się wypróżnił. Jeżeli masz książeczkę zdrowia szczeniaka, weź ją ze sobą. Weź także próbkę jego kału. (Dobra rada: odwróć nową reklamówkę na lewą stronę, weź przez torebkę mały kawałek kału szczeniaka, odwróć torebkę na prawą stronę i zamknij).
Będzie ona zbadana pod mikroskopem, aby się dowiedzieć, czy szczeniak nie ma robaków. Trzymaj szczeniaka na rękach lub w transportowce w czasie oczekiwania na swoją kolej. Szczeniak może łatwo złapać jakieś zarazki, więc nie pozwól mu chodzić i wąchać ani bawić się z obcymi psami.
Aby był zadowolony
Kiedy przyjdzie kolej na wejście twojego psa, spokojnie postaw go na stole. Podczas badania trzymaj go delikatnie, ale tak pewnie, jak to będzie konieczne. Nie pocieszaj go ani nie pieść, bo będzie pewny, że dzieje się coś strasznego. Zamiast tego mów do niego wesołym, optymistycznym głosem.
Nawet jeśli widok igieł cię denerwuje, nie pokazuj tego. Gdy będziesz spięty, zacznie się bać, ale jeśli będziesz zachowywał się naturalnie i pokazywał, że lubisz weterynarza, szczeniaka to uspokoi i też będzie skłonny go polubić.
Badanie
Podczas pierwszej wizyty u weterynarza szczeniak zostanie gruntownie przebadany, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Lekarz zmierzy mu temperaturę i osłucha serce, a także obejrzy oczy, nos, uszy, gardło, brzuch i skórę, sprawdzi też, czy nie są powiększone węzły chłonne.
PIERWSZA RUNDA. Spróbuj tak zrobić, żeby pierwsze spotkanie z weterynarzem zostawiło na szczeniaku korzystne wrażenie, bo wtedy następne wizyty odbędą się bezproblemowo dla wszystkich zainteresowanych.
Jeżeli szczeniak jest samcem, lekarz sprawdzi, czy jądra zeszły do moszny, co zwykle następuje przy porodzie lub do dziesięciu dni po porodzie. Jeżeli jeszcze nie zeszły, powinno to nastąpić, zanim szczeniak skończy sześć miesięcy. Około 10% psów ma kłopoty z jednym lub obydwoma jądrami, które nie zeszły do moszny. Skłonność do tego jest dziedziczna, a cierpiące na to psy mogą być bezpłodne.
Twój szczeniak powinien również przejść niezbędne szczepienia. Całe badanie jest bezbolesne i powinno trwać nie więcej jak pięć do dziesięciu minut.
Jakieś pytania?
Jeżeli zauważyłeś coś u szczeniaka, co chciałbyś, żeby zostało szczególnie dokładnie zbadane, lub jeśli masz jakieś pytania, nic zapomnij o tym powiedzieć. Spędziłeś już ze szczeniakiem dzień czy dwa i mogłeś wyczuć coś nietypowego, czego weterynarz podczas rutynowego badania może nie zauważyć.
Jest to dobry moment na omówienie odrobaczania, planu szczepień, a także ustalenie, jak lecznica pracuje po godzinach i w weekendy.
WIZYTA U LEKARZA
Gdy znalazłeś weterynarza, do którego masz zaufanie, nie zmieniaj go bez ważnego powodu. Lepszy jest lekarz, który już zna twojego psa, łatwiej jest mu zauważyć zmiany w jego zdrowiu, zdiagnozować problem i rozpocząć odpowiednie postępowanie. Pies też będzie się inaczej zachowywał, badany przez znaną sobie osobę.
Weterynarze nie zawsze jeżdżą na wizyty domowe. Wolą, aby zwierzę było przywiezione do lecznicy. Tam mają dostęp do odpowiedniego wyposażenia i leków, a także dlatego, że pies inaczej się zachowuje na swoim terenie. Jeżeli sam nie możesz zawieźć psa, poproś znajomego, aby was zawiózł.
Pies powinien być u weterynarza co najmniej raz w roku na badaniu kontrolnym. Wiele psów widzi swojego lekarza znacznie częściej, więc powinny być przyzwyczajone do robienia pewnych rzeczy przez lekarza:
• podnoszenia na stół;
• podnoszenia i oglądania łap;
.
• oglądania pyska i uszu.
Pies, który był przyzwyczajany do współpracy w tych sprawach, będzie się lepiej czuł i mniej denerwował podczas wizyty u lekarza, a także pozwoli lekarzowi łatwiej i sprawniej wykonać pracę.
Oto kilka innych rzeczy, o których wypada pamiętać u lekarza:
• pies powinien być czysty;
• w poczekalni powinien być pod kontrolą - na smyczy lub w klatce;
• poinformuj lekarza dokładnie, co ci się nie podoba w stanie zdrowia psa, ale unikaj zbyt rozwlekłego opisywania objawów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz