Węch twojego Psa

Najważniejszym zmysłem psa jest węch, o wiele bardziej czuły od ludzkiego.

Pies potrafi rozpoznać zapach niewyczuwal­ny dla człowieka, nawet jeśli jest on bardzo słaby. Jedną z przyczyn takiej wrażliwości zapa­chowej jest bardzo duża powierzchnia błony śluzowej węchowej. Ludzka ma około 420 cm², a psia — 5600 cm². W błonie tej znajdują się re­ceptory węchowe, komórki specjalnie przysto­sowane do wykrywania zapachów. To oznacza, że im większy jest pies, tym czulszy jest jego węch. Owczarek niemiecki ma około 220 mi­lionów komórek węchowych, foksterier około 150 milionów, a jamnik około 125 milionów. Dla porównania człowiek ma ich śmiesznie mało — zaledwie 5 milionów. Pies musi intensywnie węszyć, aby wykryć cząsteczki zapachowe, które następnie są anali­zowane w różnych częściach jego mózgu. Większa część psiego mózgu jest przeznaczona do analizowania i przechowywania informacji zapachowych. Pies potrafi pamiętać zapach przez całe życie i ma to wpływ na jego zacho­wanie. Zapach mówi mu, gdzie się znajduje, kim jest napotkana osoba czy zwierzę, a nawet informuje o ich nastroju czy stanie zdrowia.

CO MÓWI ZAPACH

Ciągłe węszenie psa podczas spaceru może być uciążliwe dla osoby znajdującej się na drugim końcu smyczy. Jednak dla psa jest to sposób na zebranie wielu cieka­wych informacji, szczególnie jeśli do­tyczą innych psów. Większość tych informacji zawiera mocz psów; duże liczba pochodzi z pyska, gruczołów okołoodbytowych, śliny i siadów łap. Zapach każdego psa jest niepowtarzalny, podobnie jak siady li­nii papilarnych u ludzi. Pies potrzebuje tylko chwili wąchania i już zna pozycję, wiek, płeć drugiego psa, wie czy jest przyjacielem czy wro­giem, czy jest kuzynem czy obcym. Dzięki tym wskazówkom może szybko się zorientować, ja­kie mogą być relacje z tym psem.

Pies rozpoznaje też zapach swojego pana, a   także  wszystkich   ludzi,   których  zna. Dzięki zapachowi pamięta, kogo lubi, a kogo nie, i może odpowiednio reago­wać. Pies jest też zdolny wykryć stan zdrowia człowieka dzięki zmianom za­pachu jego ciała. Większość psów przyciągają zapachy nieprzyjemne dla człowieka, jak śmierdzące odpadki czy gnijąca ryba, są też jednak zapachy, których nie lubią. Należy do nich zapach cytrusów (cytryny, pomarańczy czy limon-ki), ostrej papryki, a najbardziej nie lubią zapachu olejku eterycznego z palczatki cytronelowej. Jest on stosowany do produkcji sprayów używanych do odstraszania psów różnych miejsc.

WYTRWAŁY TROPICIEL

Fenomenalny węch psów św. Huberta jest wykorzy­stywany do tropienia innych zwierząt oraz odnajdywa­nia zaginio­nych dzieci.

NOS  WIE

Eksperci uważają, że duże psy, takie jak dogi, mają bardziej wrażliwy węch niż mniejsze, na przykład foksteriery.