niedziela, 2 grudnia 2012

ILE KARMIĆ (PSA)


Psy jedząc nie potrafią powiedzieć sobie „dość", więc to ty masz decydować, ile twój pies może zjeść.

Odpowiednia ilość pokarmu zmienia się w zależności od psa. Nawet jeśli psy są tej samej wagi i tej samej rasy, to każdy z nich jest wyjątkowy. Ich poziom aktywności, wiek, zdrowie, metabolizm różnią się, więc ich wymagania pokarmowe także się różnią. Na każdym opakowaniu karmy wydrukowane są wskazówki, lecz są to tylko informacje ogólne. Ilość pokarmu musisz dostosować do potrzeb swojego psa.

Pomocne wskazówki

Możesz opracować, ile twój pies musi jeść przez ocenę całkowitej kondycji i dostosować odpowiednio pokarm. Weterynarze zalecają, żeby używać skali pięciopunktowej do oceny stanu ciała zwierzęcia i opracowania ile pokarmu powinien dostawać każdego dnia.
Aby określić kondycję psa, spójrz na niego z boku i z góry, aby zobaczyć, czy jest on szczupły, czy ciężki. Następnie połóż ręce na żebra, aby zobaczyć, czy są wystające, czy mocno wyściełane tłuszczem
Uzbrojony w tę informację możesz spojrzeć na kartę i towarzyszące  wskazówki do oceny kondycji psa, tak byś dowiedział się, czy dawać więcej, mniej czy tyle samo pokarmu.
Twoim celem jest podawanie psu właściwej ilości jedzenia, tak by kształt jego ciała był idealny. Jeśli twoja kontrola pokaże, że ma on nadwagę, oznacza to, że dostaje więcej jedzenia, niż może potrzebuje, więc powinieneś albo zmniejszyć porcję, albo dawać psu więcej ruchu. A jeśli twój pies ma niedowagę, oznacza to, że nie je wystarczająco, więc musisz podawać więcej pokarmu albo pokarm lepszej jakości.

TAKIE SAME, LECZ INNE.
Wszystkie psy są indywidualistami; nawet rodzeństwo mopsów może wyrosnąć na psy potrzebujące różnej ilości jedzeń, a i różnego stosunku składników pokarmowych.

JAK ZWAŻYĆ PSA

Najlepszy sposób zważenia psa to wziąć go na ręce i stanąć na wadze łazienkowej. Następnie po prostu należy odjąć swoją własną wagę od wagi całkowitej i otrzymamy wagę psa. Jeśli posiadasz małego psa, jest to prosta procedura. 
Jednakże, jeśli twój pies jest duży, jak na przykład  seter angielski, uważaj by podnieść go prawidłowo. Przykucnij, by objąć go z boku jego ciała ręce swoje razem złączyć i podnieś go powoli, prostując nogi, a nie plecy.


JAKI WSKAŹNIK MA TWÓJ PIES?

Ta karta i ilustracje pomogą ocenić ci, czy twój pies jest bardzo chudy, ma niedowagę, jest idealnej wielkości, ma nadwagę czy jest otyły. 
Następnie dostosuj karmienie psa, aż osiągnie „stan idealny".

1. punkt Bardzo chudy 
/ Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Łatwe do wyczucia, brak warstwy tłuszczu Wystająca wzniesiona koścista struktura bez tłuszczu pod skórą Ostry łuk brzuszny; zaakcentowany kształt klepsydry.

2 punkty Niedowaga
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Łatwe do wyczucia, z minimalną warstwą tłuszczu Wzniesiona struktura kości z małą ilością tłuszczu pod skórą Łuk brzuszny; zaznaczony kształt klepsydry .

3 punkty Sylwetka idealna
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Możliwe jest ich wyczucie, z nieznacznym pokryciem tłuszczem 
Albo gładki kontur, albo pewne zgrubienie; można wyczuć kościstą strukturę pod cienką warstwą tłuszczu Talia o dobrej proporcji.

4 punkty Nadwaga
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Trudne do wyczucia, z umiarkowaną warstwą tłuszczu.   
Gładki kontur lub pewne zgrubienie; nadal można wyczuć strukturę kości Mała talia lub jej brak, plecy lekko poszerzone.

5 punktów Otyłość
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch.
Bardzo trudno je wyczuć, gruba warstwa tłuszczu. 

Wygląd pogrubiony; trudno wyczuć strukturę kości. 

Wahający się wystający brzuch z brakiem talii; grzbiet znacząco poszerzony; mięśnie wyraźnie pokryte tkanką tłuszczową.

Cztery proste kroki

Prawidłowe karmienie twojego psa jest bardzo prostym czterostopniowym procesem.

1. Wybierz najbardziej kompletną i zrównowa-żoną karmę psią, jaką możesz znaleźć.

2. Postępuj według wskazówek na opakowaniu.

3. Oceniaj twojego psa co dwa tygodnie.

4- Dostosuj porcje dla psa - zawsze rób to stopniowo - aż uzyska on idealną liczbę punktów na karcie podanej powyżej. Stosując tę metodę możesz ciągle kontrolować swojego psa i dostosować karmienie odpowiednio do zmian w jego ciele i trybie życia.                                                           

PRZESTRZEGANIE DIETY. 
W ciągu twojego psa powinieneś kontrolować jego potrzeby pokarmowe, żeby zachowywał zdrową wagę.



Rodzaje Pokarmu dla każdego Psa


Szeroka gama psich karm dostępna jest w handlu w celu dopasowania pożywienia do podniebienia twojego psa, a także do twojego budżetu i wygody.

Karmy psie dostępne w handlu są trzech podstawowych rodzajów (w puszkach, półwilgotne i suche) oraz dwóch poziomów jakości: pierwszej jakości (premium — po wyższej cenie) i popularne. Wybierz karmę zbilansowaną, która spełnia potrzeby twojego psa. Na przykład, produkty z samego mięsa są dla podniebienia psa wspaniałe, ale nie dostarczają zwierzęciu dziennego zapotrzebowania na witaminy i substancje mineralne.

Pokarm w puszkach

Pokarm w puszkach jest prawdopodobnie najbardziej lubiany przez większość psów. Smak i strawność pokarmu w puszkach stanowi o mądrym wyborze takiego produktu dla małych psów, które są czasami wybredne, dla psów, które mają kłopoty w utrzymaniu wagi i dla tych, których zęby nie są już w szczytowej formie.

Pokarm w puszkach zawiera około 75% wody oraz różne gatunki mięsa, ryb i produktów na bazie zbóż. Jest on bardzo smaczny i strawny, lecz zawartość energetyczna jest względnie niska, więc duże psy potrzebują więcej takiego pokarmu dla zaspokojenia swoich potrzeb. Także psuje się on szybko po otwarciu, więc nie możesz zostawiać go dla twojego psa na cały dzień. Jeśli nie zużyjesz całej puszki, możesz zatrzymać apetyczną pozostałość wyjmując ją z puszki, wkładając do torebki foliowej i wyciskając całe powietrze. To pozwoli na utrzymanie świeżości i zapobiegnie utlenianiu, co powoduje utratę smaku. Pokarm.przechowywany w lodówce w ten sposób może wystarcz na dwa do trzech dni.

DUŻY WYBÓR.
Karmy dla psów dostępne w handlu różnią się pod względem wygody, ceny, zawartości wilgoci, rodzaju składników, wartości pokarmowej i apetyczności.


Sucha karma

Jeśli chcesz zapewnić swojemu, psu dobre odżywianie przy ograniczonym budżecie, sucha karma jest rozwiązaniem. Ma ona największą wartość kaloryczną i zawiera tylko około 10% wody. Sucha karma jest chrupka, więc jest mniej prawdopodobne, by gromadziła się na zębach i przyczyniała się do tworzenia kamienia nazębnego czy płytek nazębnych. Jest ona równie odżywcza, jak pokarm w puszkach. Pokarm w puszka; który wygląda jak mięso, nie jest bardziej odżywczy niż sucha karma podawana z mięsnym posiłkiem lub innymi źródłami białka zwierzęcego. 
A suchą karmę można pozostawić na cały dzień bez ryzyka zepsucia się, więc twój pies może jeść, kiedy ma ochotę.
Jeśli wolisz, możesz zmieszać trochę pokarmu z puszki z suchą karmą, twojego psa. Koszt nie będzie tak wysoki jak karmienie go tylko pokarmem z puszki, a psu będzie lepiej smakowało.

Jaki poziom jakości
Karma typu premium została opracowana, aby zapewnić twojemu psu optymalne odżywianie Jest ona dostępna za pośrednictwem weterynarza i w specjalnych sklepach zoologicznych. Używa się do jej produkcji łatwostrawne składniki wysokiej jakości. Większość takich karm jest produkowana według ustalonych przepisów, więc składniki nie zmieniają się. One kosztują więcej niż popularne, lecz należy podawać  mniej pokarmu w stosunku do masy ciała dzięki składnikom wysokiej jakości. Oznacza to, że koszt w przeliczeniu na jeden posiłek jest prawie porównywalny z wieloma popularnymi gatunkami. 
Inną korzyścią karmy typu premium jest to, że twój pies może zjeść mniej, więc produkować będzie mniej nieczystości, które musisz sprzątać. Popularna karma dla zwierząt są to marki dostępne w sklepach spożywczych i supermarketach. 

Większość z nich jest dobrej jakości, lecz składniki w poszczególnym gatunku mogą zmieniać się od partii towaru do partii, zależnie od ceny i dostępności składników.
W handlu można również czasem dostać znacznie tańsze karmy, przygotowywane np.
małych masarniach jako produkt uboczny, do którego wykorzystywane są rozmaite resztki mięsa, podroby itp. Choć są one relatywnie bardzo tanie, zapewne nie będą zawierać wszystkiego, co jest potrzebne twojemu psu. Etykiety na nie których takich produktach zapewniają, że są one dobre, ale nie musi to oznaczać, że zostały przetestowane na psach. Choć te karmy wydają się być w niskiej cenie, ich mała wartość pokarmowa
oznacza, że większe ilości muszą być podawane psu, a zmiany w preparacie mogą zepsuć żołądek twemu psu, powodując biegunkę czy wymioty. Jeśli kupujesz karmę tego typu, spróbuj znaleźć taką, która spełnia standardy ustanowione przez organizację zarządzającą wytwarzaniem karm zwierzęcych w twoim kraju.




KARMA PIERWSZEJ JAKOŚCI (PREMIUM). 
Dla psa mającego specjalne wymagania pokarmowe - szczeniaka, ciężarnej lub karmiącej suki, psa chorego lub takiego, który jest bardzo aktywny - lepiej jest wybierać pokarm wysokiej jakości.


Pokarm domowy

Dla psa z problemami natury medycznej lub specjalnymi wymaganiami pokarmowymi, z alergią na niektóre pokarmy, substancje barwiące czy konserwanty, dieta przygotowywana w domu może być dobrym rozwiązaniem. Takie dania jak gotowany ryż z kurczakiem lub zmieloną baraniną mogą być stosowane w przypadku krótkotrwałych problemów jak chory żołądek, który powoduje wymioty i biegunki. Dieta taka ulży żołądkowi twojego psa.
Aby przygotować pokarm dla psa w domu, potrzebujesz dużo czasu i przepisu, który jest specjalnie przygotowany, aby spełnić potrzeby twego psa. Jedzenie przygotowywane w domu może okazać się droższe niż to dostępne w handlu - producenci karm dla zwierząt oszczędzają kupując surowce hurtowo.
Zawsze stosuj przepis, który jest wypróbowany i prawdziwy, pochodzący od weterynarza lub dobrego hodowcy. Składniki w diecie domowej powinny być porównywalne z tym, co ty jesz sam - a wszystko musi być dobrze ugotowane. 
To rozkłada niektóre witaminy, więc dlatego skrapia się ugotowany pokarm witaminowymi dodatkami uzupełniającymi.


































Znaczenie Ruchu Dla Każdego Psa


Ruch to dużo więcej niż po prostu zabawa dla twojego psa, jest on istotny dla fizycznego i emocjonalnego samopoczucia.

 Jako gatunek psy są naturalnie bardzo aktywne i chętne do zabawy.  Ich dzicy krewniacy  spędzają  większość  dnia na polowaniu, w obronie swojego terytorium i bawiąc się ze sobą. 
Z drugiej strony, psy domowe dostają wszystek pokarm, jaki potrzebują, a często więcej, niż potrzebują, i nierzadko są zamknięte przez większość dnia. 

W rezultacie, wiele z nich ma nadwagę, traci swój kształt i jest leniwa. Brak ruchu może także prowadzić do frustracji, co sprawia, że wiele psów ma tendencje do niszczycielstwa. Kluczem do szczęśliwego i zdrowego psa jest ruch.

Aby stworzyć bezpieczny program ćwiczeń dla psa, zacznij powoli, bądź konsekwentny i cierpliwy, oraz stopniowo zwiększaj poziom aktywności. Nie wysilaj się, jeśli twój pies jest jeszcze miody. 

Szczeniaki nie są tak skoordynowane jak psy dorosłe. Ich mięśnie nie są w pełni rozwinięte, a ich kości miękkie. Są również bardziej podatne na upał i zimno. Szczeniaki potrzebują trochę umiarkowanego ruchu, ale poważna tresura sprawnościowa u większości psów nie powinna się zacząć przed upływem 14 miesięcy. 
To jest wtedy, kiedy możemy powiedzieć o zakończeniu procesu wzrostu. W przypadku ras olbrzymich, takich jak np. wielkich dogów, proces ten może się zakończyć jeszcze później, gdy pies osiągnie wiek nieomal dwóch lat. Zwiększaj obciążenie ruchowe i trening swojego psa stopniowo przez kilka miesięcy.


W BIEGU. Psy na pewno będą lubiły uprawiać jogging z tobą. Upewnij się, kontroluj ich kondycję, byś nie biegł za szybko.

Wymagania gimnastyczne

Wszystkie psy lubią ruch i zabawę, ale właściwy rodzaj  i ilość ćwiczeń zależy od wieku psa, rasy i stanu zdrowia. Przed kupieniem nowego psa postaraj się dowiedzieć o różnych rasach psów i ilości ruchu, jakiego wymagają. Wiele psów, zwłaszcza ras myśliwskich, pasterskich oraz chartów potrzebuje wykonywać regularne, energiczne ćwiczenia. 
Jeśli twoje zobowiązania zawodowe lub stan zdrowia nie pozwalają ci na zapewnienie psu adekwatnych ćwiczeń, byłoby nieodpowiedzialne wzięcie takiej rasy, chyba że zorganizujesz kogoś, kto by ćwiczył psa. Byłoby lepie; wziąć sobie psa rasy mniej aktywnej; takim psom wystarczy ruch w formie łagodnego spaceru lub zabawy w domu.
Na ogół powinieneś starać się zapewnić swojemu psu pewien rodzaj ruchu codziennie-zmieniając ten rodzaj od czasu do czasu. Jeśli masz  pytania co do kondycji twojego psa w odniesieniu do wykonywanego ruchu, zobacz się z weterynarzem przed rozpoczęciem programu ćwiczeń. On sprawdzi, czy twój pies ma problemy zdrowotne (takie jak np. z sercem lub stawami),   które   mogą się nasilić w wyniku ruchu, i poda ci bezpieczny reżim ćwiczeń. Te rasy, które są podatne na skręt żołądka, nie powinny wykonywać ćwiczeń tuż przed i zaraz po posiłku.


DOBRZY PRZYJACIELE. 
Psy w każdym wieku potrzebują regularnego ruchu. To utrzyma ich ciała w dobrym stanie, jak również zapewni stymulację umysłową i socjalizację.



Formy Ćwiczeń

Spacerowanie jest najlepszą wszechstronną formą ruchu zapewniającą sercowo-naczyniowe odruchy warunkowe oraz napięcie mięsni. Gdy spacerujesz z psem w miejscu publicznym, zawsze używaj smyczy. Wysuwająca się smycz pozwoli twojemu psu na dużo swobody ruchu, a tobie umożliwi przyciągnięcie psa w razie potrzeby.
Jeśli twój pies jest stary, zapasiony lub ma problemy ze zdrowiem, zacznij od łagodnego 15-minutowego spaceru na smyczy każdego dnia i stopniowo zwiększaj czas trwania spaceru. Dodanie kilku pagórków do twojego spaceru poprawi następnie siłę psa i jego kondycję. 
Dla młodych, zdrowych psów spacer na smyczy może nie zapewnić wystarczającego ćwiczenia. Należy dodać im energiczne ćwiczenia bez smyczy. Jednakże psy mogą być spuszczane ze smyczy, jeśli słuchają poleceń i tylko na bezpiecznym terenie, gdzie
przepisy na to pozwalają.

Jeśli twój pies lubi bawić się z innymi psami, należy zorganizować im spotkanie i możliwość zabawy.
Jogging jest innym sposobem ćwiczeń dla energicznych i zdrowych psów, lecz używaj zdrowego rozsądku, gdy zabierzesz się z psem do biegów. Nie biegaj z psem, aż jego układ kostny nie będzie ostatecznie ukształtowany i unikaj biegania, kiedy jest bardzo gorąco. Staraj się trzymać miękkich powierzchni, by chronić poduszki łap twojego psa, zwłaszcza w początkowym okresie treningu.
Wiele psów, zwłaszcza tych ras myśliwskich, uwielbia pływać. Pływanie jest wspaniałym ćwiczeniem, które jest łagodne dla stawów, a jednocześnie buduje wszechstronną wytrzymałość. Jest to również najlepszy sposób budowania kondycji twojego psa w czasie gorących letnich miesięcy. Pływanie wyćwiczy wszystkie mięśnie psa, wzmocni jego serce i zbuduje jego wytrzymałość. A twój pies będzie zawsze czuł się świetnie - nie ma ryzyka ataku serca, gdy jest w wodzie. Ponieważ pływanie nie nadweręża stawów, jest odpowiednie dla psów z dysplazją i innymi problemami stawów.
Sprawdź, czy woda jest bezpieczna, zanim pozwolisz swojemu psu na pływanie. Nigdy nie zachęcaj go, by wskakiwał do nieznanej wody, aby nie zranił się o ukryte przeszkody. Zdawaj sobie też sprawę z cofających się fal morskich i szybkich nurtów. 

NOWE WRAŻENIA.
Gdy jest to możliwe, zabieraj swojego psa do niezwykłych miejsc, takich jak las, by połączyć ćwiczenia ze stymulacją sensoryczną, którą zapewnią nieznane widoki i dźwięki.

Gry jako ćwiczenia ruchowe

Granie z psem jest jednym z najlepszych sposobów zarówno na stymulowanie jego umysłu jak i zapewnienie mu energicznego ćwiczenia. W dodatku pozwoli ci to ustalić twoje przywództwo w przyjemny sposób. 
Gry polegające na rzucaniu piłkami lub latającymi krążkami są wspaniałym sposobem zapewnienia twojemu psu dobrego treningu bez zbytniego spocenia się właściciela psa. 
Rasy sportowe, takie jak psy myśliwskie i spaniele, są naturalnie predysponowane do aportowania przedmiotów. Inne rasy, takie jak teriery, prawdopodobnie trzymać będą przedmiot nieważne jaki. Jednakże wszystkie psy można nauczyć pozostawiania przedmiotu na komendę.
Gdy bawisz się w rzucanie, wybierz zabawkę, jaką twój pies lubi brać do pyska. Pluszowe zabawki, miękkie Frisbee (Frisbee - marka handlowa krążków z plastiku w kształcie talerza przeznaczonych do rzucania - przyp. tłum.), piszczące zabawki i miękkie piłki są dobrym wyborem. 
Unikaj małych lub gładkich piłek, które mogą zostać: połknięte, a także nie wybieraj czegoś jadalnego jak na przykład spreparowana skóra zwierzęca.

Gry typu przeciąganie liny są lubiane przez większość psów i mogą być połączone z grą rzucania jako nagroda za odnalezienie. 
Nie baw się liną, dopóki twój pies nie umie puścić jej na komendę. W przeciwnym razie on może być nadmiernie podniecony i stać się agresywny. Niektóre psy mają skłonności agresywne, nasilające dię przy grach konkurenych dających wynik wygrany/przegrany, takich jak na przykład przeciąganie liny. 

Jeśli twój pies ma takie tendencje, unikaj takich zabaw. Z drugiej stro ny można poprawić pewność siebie bojaźliwe go psa pozwalając mu wygrać czasami w grze konkurencyjnej.

Aby uniknąć nudy i dać twojemu psu n lepszą szansę na wszechstronny trening, zmie niaj rodzaje ruchu, jaki on wykonuje. Kieruj się rasą i upodobaniami swojego psa; jeśli jeden typ sportu czy zabawy nie wydaje się odpo wiadać psu umysłowo czy fizycznie, spróbuj czegoś innego.

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PRZY ĆWICZENIACH

W czasie większości zajęć twój pies biegać będzie szybciej, pracować ciężej i pokonywać po wierzchnie większe niż ty sam. 
On może mieć tak dużo entuzjazmu, że będzie kontynuować działanie poza granicę wyczerpania, ponieważ myśli, że ty tego chcesz.
To zależy od ciebie, by użyć zdrowego rozsądku, zachować umiar, dostrzegać oznaki zmęczenia u psa i trudności w oddychaniu. Gdy masz wątpliwość, zatrzymaj się i daj psu czas na dojście do siebie. Powinieneś także upewnić się, że twój pies rozgrzewa się i odpoczywa prawidłowo. Unikaj gier z przynoszeniem przedmiotów w gorące dni, jako że one wiążą się z ziajaniem twego psa.

Rozgrzewanie się i odpoczynek
Przed ćwiczeniem, psy tak jak ludzie, powinny zawsze zaczynać od łagodnych ćwiczeń rozciąganych. Wykonywanie rozgrzewki jest najlepszym sposobem ochrony przed uszkodzeniem powysiłkowym mięśni i innymi bólami. 
Rozpoczynaj sesję ćwiczenia twojego psa od łagodnej rozgrzewki, i pięciu do dziesięciu minut. 
Zapobiegnie to zranieniu przez naprężenie ścięgien i wiązadeł i pozwoli na dobre ukrwienie mięśni. Zacznij od powolnego spaceru przez parę minut,   następnie przejdź do kilku rozciągających ćwiczeń na przykład przez zginanie i wyprostowywanie łap twojego psa kilka razy.
Wypoczynkowa przechadzka, po której nastąpi kilka ćwiczeń rozciągających, jest doskonałym sposobem na doprowadzenie zabawy do końca i danie twojemu psu czasu na ponowne uspokojenie. Energiczne ćwiczenie nie powinno nigdy zakończyć się gwałtownie. Odpoczynek organizmu jest równie ważny jak rozgrzewka.

TRZEJ MOGĄ SIĘ BAWIĆ. 
Jeśli masz więcej niż jednego psa, spalą one trochę energii bawiąc się ze sobą, lecz mimo to nadal potrzebować będą systematycznych ćwiczeń od ciebie.

RUCH W POMIESZCZENIU. 
Wiele psów miniaturowych, takich jak szpice małe i miniaturowe, może wykonywać większość ćwiczeń biegając po mieszkaniu.                

Udar cieplny
Psy nie mają bardzo skutecznego sposobu na przeciwdziałanie przegrzaniu i wszystkie zbyt łatwo ulegają udarowi cieplnemu w czasie upalnej pogody. 
Unikaj wtedy ćwiczenia swojego psa zbyt energicznie, staraj się utrzymać psa w formie zrelaksowanej. Jeśli podejrzewasz udar cieplny - na przykład pies silnie dyszy albo ledwo stoi — przerwij ćwiczenia i postępuj według kroków podanych w temacie "UDAR CIEPLNY"

WSZYSTKO W CIĄGU DNIA PRACY. 
Pracujące psy, takie jak ten mieszaniec border collie, cate swoje potrzeby ruchowe mają zapewnione z wypełniania swoich codziennych zadań.

Problemy z poduszkami łap

Chociaż poduszki psa są mocne, to nie są one chronione przed przedmiotami, których ty nawet nie zauważasz będąc w skarpetach i obuwiu. Ćwicz swojego psa w najchłodniejszej porze dnia w czasie letnich miesięcy i zwracaj uwagę na temperaturę asfaltu

Dotknij asfaltu przez kilka sekund swoją dłonią, by upewnić się, że wszystko jest w porządku. Jeśli jest gorący od słońca, oparzy poduszki psa.
Zima przynosi inne problemy z poduszkami łap psa. Sól uliczna, podobnie do zwykłej soli, może je podrażnić. By zapobiec problemom z poduszkami łap, wycieraj ręcznikiem brzuch i łapy, gdy przyjdziesz do domu. To usunie śnieg i pozostałości chemicznych substancji spomiędzy palców u łap.
Gdy twój pies bawi się w śniegu, podejmij normalne środki ostrożności przeciwko odmrożeniu łap, takie jak niepozwalanie psu na zbyt długi pobyt na dworze na zmrożonym śniegu, gdy jest duży, zimny wiatr. Sprawdzaj potem, czy poduszki łap są popękane, czy są drobne skaleczenia.
Poduszki łap czasami robią się suche zimą. tak jak nasze ręce, więc codzienne wtarcie wazeliny może być kojące. W celu uzyskania więcej informacji na temat zapobiegania i leczenia zranionych czy też bolących poduszek łap zobacz temat "Problem Łap i Pazurów "

ĆWICZENIE W LOCIE. 
Większość psów uwielbia energiczne zabawy, takie jak łapanie latającego krążka.

Zorganizowane zajęcia
Jeśli ty i twój pies znudziliście się tymi samymi spacerami po okolicach, gdy rzucanie piłki straciło swój urok, zorganizowane zajęcia mogą okazać się inspiracją dla was obydwu. Oto kilka rzeczy, jakich możecie spróbować.

Posłuszeństwo
Podczas zajęć i zawodów ćwiczy się zarówno wykonywanie różnych komend, jak i precyzję zachowania. Uczęszczanie na lekcje posłuszeństwa i ćwiczenie tego, czego się nauczyłeś, wyćwiczy umysł i ciało twojego psa, łagodnie wymusi twoje przywództwo i często zmieni twego zwierzaka z problemami we wspaniałego towarzysza.

Agility
Próby zwinności są jednym z najprzyjemniejszych sposobów ćwiczenia twojego psa. To ćwiczenie na czas obejmuje kierowanie twojego psa trasą uzupełnioną wieloma kolorowymi deskami, skoczniami, tunelami i innymi przeszkodami.

Coursing
Jeśli twój pies jest chartem, takim jak greyhound czy chart afgański, nadaje się do szybkiego i fizycznie wymagającego sportu zwanego coursingiem. 
Gdy psy zostaną wypuszczone na komendę właściciela, będą ścigały się za wabikiem, który zmienia kierunek kilka razy na kilkusetmetrowym odcinku.
Psy są ocenianie pod względem szybkości, zwinności, wytrzymałości, entuzjazmu i zdolności śledzenia wabika.


SKOKI PRZEZ PRZESZKODY. 
Próby zwinności są przyjemnym sposobem zapewnienia twojemu psu sesji ćwiczeń o wielkiej różnorodności.








Jak Wykonać Kąpiel dla swojego Psa


Jeśli twój pies wygląda i czuje się brudny oraz nieładnie pachnie, prawdopodobnie nadeszła pora, by go wykąpać.

Pies, który spędza dużo czasu na dworze, ma tendencję do brudzenia się bardziej niż ten przebywający w pomieszczeniu, ale większość psów kąpie się dwa lub trzy razy do roku. Skóra jest największym organem ciała i ważne jest utrzymanie jej czystości, by była zdrowa.
Psy z grubą, podwójną sierścią, takie jak samojed czy też chow chow, rzadko kiedy potrzebują kąpieli. Ważną sprawą jest, by je regularnie szczotkować. To rozprowadza naturalne olejki, pozbawia brudu i luźnych włosów oraz zapobiega tworzeniu się kołtunów.
Większość psów ma naturalnie wodoodporną sierść. 
Najlepiej nie kąpać ich zbyt często, ponieważ moglibyście zmniejszyć zdolność sierści do nieprzyjmowania wody — co jest ważne dla psów, które dużo pływają, żyją w zimnym klimacie albo są trzymane na dworze.
Pomiędzy kolejnymi kąpielami regularne szczotkowanie usunie martwe włosy i nagromadzony brud, a wcieranie w psie futro destylowanej wody z dodatkiem octu i wycieranie ręcznikiem pomoże kontrolować prawidłowe, lekko kwaśne pH skóry.

TECHNIKA KĄPIELI

Gdzie kąpać psa: w wannie w pralni, w wannie w łazience czy też na dworze, zależy od rozmiaru psa i twoich własnych preferencji. Wysokie boki wanny mogą zapobiec planom ucieczki, a trzymanie psa na tej wysokości może być trudniejsze dla twoich pleców i kolan. Możesz też woleć kąpać go na podwórku, gdy pogoda jest ciepła.
Przed wykąpaniem psa należy wyczesać. Jest to pożyteczne dla psów o krótkiej sierści,
ponieważ usuwa martwe włosy i uwalnia brud, ułatwiając w ten sposób wymycie go. Dla wszystkich innych psów, zwłaszcza tych z podwójną sierścią, czesanie przed kąpielą istotne jest dla usunięcia wszystkich kołtunów zarówno na pysku, jak i reszcie ciała.
Jeśli będziesz próbował kąpać psa, który ma kołtuny w sierści, nigdy nie uzyskasz czystych włosów. 
Może to również boleć twojego psa, jako że kołtuny zaciskają się, gdy wysychają. Również ryzykujesz zatrzymaniem wilgoci na skórze psa, co powoduje problemy skórne.
Jeśli czesałeś i czesałeś i nie możesz pozbyć się kołtunów, nawet przy użyciu specjalnej narzędzia do kołtunów, pora poszukać pomoc zawodowego psiego fryzjera.


PROFESJONALNE WYKOŃCZENIE
Wysuszenie długiej sierści suszarką do włosów zapobiegnie tworzeniu się kołtunów, jak również uchroni twojego psa przed 
przeziębieniem.


Mydlenie i spłukiwanie
Woda do kąpieli twojego psa powinna mieć temperaturę jak dla dziecka, albo być trochę chłodniejsza. Używaj specjalnego szamponu dla psa, ponieważ poziom pH skóry jest inny niż u ludzi. Wcieraj szampon w sierść swojego psa rękoma lub rękawicą do kąpieli. Działaj na całym ciele psa, począwszy od czubka głowy - uważaj by nie wprowadzić mydła do jego oczu — przez jego go brodę i szyję, brzuch i zad, aż w dół do łap.
Jeśli twój pies przechodzi okres obfitego linienia, kąpiel może być najlepszym sposobem kontrolowania sytuacji. Po namydleniu go przeciągnij szczotką po jego futrze. Duże kłęby włosów wyjdą, kontynuuj czesanie, aż już włosów nie będzie.
W końcu spłucz dokładnie swojego psa i nie zapomnij o łapach. Mydło pozo stawione na skórze i pomiędzy palcami będzie go podrażniało.
Po opłukaniu niektórzy pielęgnia rze zalecają stosowanie odżywki w celu rekompensaty za utratę naturalnych olejków z sierści. Są różne rodzaje odżywek. Najłagodniejsze mogą pozostawać na sierści, inne muszą zostać spłukane.


ZADANIE W RĘKU. Jeśli pogoda jest ładna, wykąpanie twojego psa na dworze zminimalizuje bałagan.

Suszenie twojego psa

Zupełne wysuszenie twojego psa jest tak samo
ważne jak dokładne umycie go, zwłaszcza gdy ma
on długą lub podwójną sierść. Jesli pozwolisz psu
schnąć samemu, włosy często utworzą kołtun.
U psów krótkowłosych oraz psów bez sierści
nie utworzą się kołtuny, ale mimo to będą mu-
siały zostać zupełnie wysuszone, żeby pies się
nie przeziębił. 
Zwykle dobre wytarcie ręcznikiem i kilka godzin wewnątrz ciepłego domu jest wystarczające do wykonania tego zadania.
W przypadku starszego psa, niezależnie od typu sierści, staraj się wysuszyć go najlepiej jak można to zrobić i przetrzymaj go w ciepłym pokoju przez kilka godzin. 
Nie chcesz, by się przeziębił, a jeśli ma stany artretyczne lub na przykład dysplazję biodra czy łokcia, wilgotna sierść tylko mu zaszkodzi.
Psy z podwójną sierścią lub długą sierścią potrzebują także suszenia suszarką, może to być suszarka do włosów ludzkich o dużej mocy, by wysuszyć dobrze psa.
Możesz też zabrać swojego psa do psiego fryzjera w celu umycia i wysuszenia.

WYWĄCHUJĄC PROBLEMY

Jeśli twój pies zaczyna nieprzyjemnie pachnieć, może to nie być sierść, która stwarza
problem. Nawet jeśli tak jest, kąpiel może nie być najlepszym rozwiązaniem.


Psy z opuszczonymi uszami mogą mieć z nimi problemy. Ciepłe, wilgotne środowisko pod
płatem ucha jest doskonałe dla rozmnażania się grzybów i bakterii. Oczyszczenie uszu może wystarczyć, by pozbyć się nieprzyjemnego zapachu.
Brzydki zapach wychodzący z pyska twojego psa może sygnalizować chorobę psich zębów, co wymaga uwagi weterynarza.
Nie wszystko, co pies zje, jest wydalane z jego odchodami. Niektóre z substancji wydzielane są przez skórę, co powoduje nieprzyjemny zapach sierści. Karm swojego psa karmą wysokiej jakości i pilnuj, by pozostawał z dala od wszelkich śmieci.
Wiele ras o długim włosie nabiera „psiego za-, pachu" z powodu kołtunów lub martwych włosów znajdujących się w sierści.
Włosy wokół odbytu psa mogą wyłapać dużo brudu, które wydzielają okropny odór. Można skrócić je w tym miejscu, jeśli nie planujesz udziału na wystawach.
•  Zatoki odbytnicze u psa patrz na temat "http://twojpies-dog.blogspot.com/2012/01/problemy-z-zatoka-okooodbytnicza.html" mogą być czasem przepełnione - skontaktuj się z weterynarzem.                                                   

Jeśli twój pies brzydko pachnie bez żadnej oczywistej przyczyny, najlepiej jest wezwać weterynarza. Niektóre zapachy mogą być symptomami problemów zdrowotnych i pies może potrzebować badania medycznego.







Miejsca Szczególnej Troski Higieny U Psa


Pielęgnacja to nie tylko kąpiel i czesanie psa - pysk twojego psa, jego oczy, uszy, łapy i zęby wymagają również twojej regularnej uwagi.


Różne rasy psów wymagają uwagi w niektórych miejscach, zwłaszcza te ze szczególnie owłosionymi i pofałdowanymi pyskami i załzawionymi oczami. A niezależnie od tego, czy jest to pies rasowy, czy mieszaniec, zadbaj dobrze o jego uszy i łapy.

NAJPIERW PYSK

Jeśli masz psa z dużym owłosieniem na pysku, pilnuj, by pozostawał on czysty. Nagromadzony pokarm lub ślina poplami jego sierść i może powodować podrażnienie skóry, więc może być konieczne, byś mył i suszył brodę i wąsy swojego psa po każdym posiłku.
W przypadku psa z pomarszczonym pyskiem, takim jak mops, bokser czy shar pei będziesz musiał podjąć specjalne kroki. 
Ścisłe zmarszczki na pysku muszą być dokładnie czyszczone i suszone raz na tydzień, aby zapobiec podrażnieniu skóry i rozwinięciu się egzemy wewnątrz fałd. 
Aby to wykonać, zamocz kawałek papierowego ręcznika lub bawełnianego wacika w wodzie utlenionej i wytrzyj wewnątrz fałdy. Następnie weź czysty, suchy ręcznik papierowy lub wacik, by usunąć wilgoć.
Gdy się zajmujesz pyskiem swojego psa, obejrzyj jego nos. Powinien być wilgotny, a nie suchy i popękany. Utrata zabarwienia nie jest normalna i pies powinien być zbadany przez weterynarza.

CZYSTE USZY

Zdrowe uszy są różowe, wyglądają świeżo i nie wydzielają wyczuwalnego zapachu. Gdy uszy wyglądają na brudne lub mają stan zapalny, lub gdy wydziela się z nich nieprzyjemny zapach, możesz być całkiem pewny, że jest problem.
Im więcej włosów w uszach twojego psa, tym większa możliwość zapalenia uszu. Psom, które mają więcej włosów w kanale słuchowym, takim jak pudle czy lhasa apso, trzeba te włosy usuwać, przez złapanie kilku włosów na raz palcami lub pincetą i delikatne ich wyciągnięcie.
Alternatywnie możesz przycinać włosy w uszach za pomocą tępo zakończonych nożyczek. Pilnuj by obcięte skrawki nie wpadły do ucha psa, ja ko że to spowoduje podrażnienie. Jeśli twój pies nie zechce siedzieć nieruchomo wystarczająco długo, by tego dokonać, zabierz go do profesjonalnego psiego fryzjera. Nie chcesz go przecież skaleczyć nożyczkami, gdy się wyrywa.
Uszy twojego psa powinny być czyszczone co najmniej raz na miesiąc, nawet jeśli nie kąpiesz go tak często. Psy z obwisłymi uszami są zwłasza podatne na problemy uszne, ponieważ kształt ich uszu utrudnia dobrą cyrkulację powietrza. 
Jeśli masz takiego psa, bądź szczególnie pilny w sprawdzaniu i czyszczeniu uszu w środku. Jednak że trochę woskowiny musi pozostawać w uszach, więc nie przesadź. Jeśli uszy twojego psa są szczególnie brudne, zamocz kawałek ściereczki w oliwce dla dzieci lub użyj bawełnianego wacika albo dostępnego w handlu czyścika do uszu i wytrzyj wnętrze małżowiny usznej. Jeśli brudny wygląd powróci w ciągu tygodnia, twój pies może mieć infekcję i potrzebuje weterynarza.
Jeśli twój pies ma długie, opadające uszy, możesz stwierdzić, że zwisają one do miseczki podczas jedzenia. Niektórzy właściciele psów o długich uszach radzą sobie z tym problemem przez użycie miseczek z wąskim otworem lub zakładając rękaw rozciągliwej lub tkanej tkaniny na głowę psa i szyję, gdy on je, aby tkanina ta podtrzymywała uszy z dala od miski. Powinna ona wystarczająco mocno podtrzymywać uszy, ale nie być zbyt ścisła.

SZUKANIE PROBLEMÓW
Przy użyciu latarki zajrzyj do uszu psa, by sprawdzić, czy nie ma jakiegoś ciała obcego, nadmiaru woskowiny czy śladów zapalenia uszu.

KONTROLA USZU. 
Usuń nadmiar wosku z uszu twojego psa bawełnianym wacikiem lub kawałkiem gazy.


PIES W ŚNIEŻNYM PUCHU. 
Jeśli twój pies spędził trochę czasu w śniegu, sprawdź jego łapy, czy nie są uszkodzone lub czy nie ma bryłek lodu między poduszeczkami łap.


Czyste oczy

Aby twój pies miał czyste, iskrzące się oczy, czyść je regularnie czystą bawełnianą szmatką zanurzoną w letniej wodzie (woda z kranu nadaje się do tego). Umożliwi to pozbycie się substancji nagromadzonych w kącikach oczu. Jeśli twój pies ma zapłakane oczy lub jasną sierść, która łatwo się plami, możesz musieć myć jego oczy często, a nie tylko wtedy, gdy go kąpiesz.
Przeważnie przetarcie oczu wodą jest wystarczające, aby oczyścić miejsce pod oczami twojego psa i na jego policzkach. Ale by usunąć materię, która wyschła w sierści psa, użyj dziecięcej szczoteczki do zębów. Jeśli jest miękka, nie zrani oka twojego psa, jeśli przypadkiem dotkniesz go; mimo wszystko włosie usunie więcej materii niż tkanina, która wciśnie szczątki głębiej w sierść.
Jeśli twój pies ma włosy, które opadają na oczy, użyj opaski gumowej lub klipsa, by je podtrzymać z dala od oczu. Gdy czyścisz oczy swojego psa, przyjrzyj się im, czy nie ma czegoś niezwykłego. Jeśli zobaczysz zaczerwienienie, zamglenie, opuchnięcie lub nadmierne łzawienie, zabierz swojego psa do weterynarza.


UWAŻAJ NA ZMARSZCZKI
Psy z mocno pofałdowanymi pyskami, takie jak boston terriery, mopsy mastify muszą mieć te fałdy czyszczone regularnie.

Schludne łapki
Podstawowa dbałość o łapy jest istotną częścią rutynowego dbania o zdrowie. Psie łapy przyjmują więcej uderzeń niż inne części ciała — od twardego betonu, gorącego chodnika i ostrego lodu do śniegu, skał, ostrych kawałków drewna i innych przedmiotów na drodze.
Sprawdzaj łapy po każdym wyjściu, badaj szukając pęcherzyków, pęknięć, zaczerwienienia na fałdach skóry między palcami, oraz przedmiotów takich jak rzepy, które mogą tam utkwić. Jeśli coś znajdziesz, usuń pincetą.
Jeśli twój pies utyka na jedna nogę, może to być zranienie łapy. Jeśli ten problem utrzymuje się lub twój pies odczuwa ból, odwiedź weterynarza.
Pazury ulegają również zranieniu. Gdy pazury psa stają się zbyt długie, mogą pękać i zahaczać się o podłoże. Złamane pazury mogą być bardzo bolesne.


SPECJALNA UWAGA. 

Jeśli twój pies ma długie włosy na pysku, musisz je podcinać lub przypinać u góry, aby usunąć je z oczu, tak by nie podrażniały ich lub zasłaniały widoku. Może być także potrzebne mycie jego brody i wąsów po każdym posiłku. Jego długie, obwisłe uszy także muszą być regularnie sprawdzane i czyszczone wewnątrz.

SCHLUDNE pazury. 
Psy, które dużo chodzą po betonie i innych twardych powierzchniach, potrzebują rzadszego podcinania pazurów niż psy w pomieszczeniu, których pazury nie zcierają się w sposób naturalny.

Strzyżenie miedzy palcami
U większości psów o długiej lub średniodługiej sierści ważne jest. by wycinać sierść pomiędzy palcami, ponieważ w tym miejscu często gromadzi się brud, rzepy i tworzą małe kołtuny. Twój pies może zacząć gryźć swoje łapy, co wkrótce stanie się nawykiem trudnym do pokonania.
Psy także mają sierść między poduszkami łap. Jest to trudniejsze do wycięcia, ale to dobry pomysł usuwać takie włosy.
Używaj pary małych nożyczek o zaokrąglonych końcach ostrzy. Trzymaj łapę w górze i rozdzielaj poduszeczki jedną ręką, podczas wycinania włosów jak najbliżej poduszeczek.

DBAŁOŚĆ O ZĘBY.
 Duży wybór zabawek do żucia pomoże zmniejszyć narastanie płytek na zębach twojego psa.

DODATKOWA DBAŁOŚĆ. 

Długie, owłosione uszy owłosione łapy tego gordon setera wymagają specjalnej uwagi.

Podcinanie pazurów

Podcinanie pazurów jest istotne dla zdrowia i wygody twojego psa; chodzenie z zaniedbanymi pazurami jest bolesne. 
Tnij pazury w tym punkcie, gdzie pazur zaczyna się wyginać ku dołowi. Pomijaj żywą część pazura, miejsce, które zawiera nerwy i naczynia krwionośne, które będzie bolało, jeśli się je skaleczy.
Jeśli twój pies ma białe pazury, poszukaj różowej Unii, która rozciąga się od podstawy pazura w kiemnku czubka. Gdy przycinasz pazur, natnij poniżej tej różowej linii, tak byś jej nie przeciął. 
W przypadku psów z ciemnymi pazurami, znalezienie żywej części paznokcia jest większą sztuką. Poświeć latarką na pazur, by zorientować się, gdzie kończy się żywa część pazura, następnie zapamiętaj.   
Albo popatrz pod pazur; zobaczysz rowek biegnący od czubka w kierunku podstawy łapy. Koniec tego rowka jest zazwyczaj tam, gdzie zaczyna się żywa część pazura. 
Jeśli nie zatniesz mocniej niż dotąd, nie powinieneś naciąć żywej części pazura. Bądź ostrożny przy cięciu. 
Tnij po malutkim kawałku na jeden raz i miej pod ręką trochę substancji hamującej krwawienie na wypadek nacięcia żywej części pazura.

HIGIENA DENTYSTYCZNA.
Regularna, domowa dbałość dentystyczna utrzyma zęby twojego psa w czystości, dziąsła w zdrowiu, a oddech uczyni przyjemnym. Właściciel każdego Psa może używać kawałka gazy do czyszczenia psich zębów.

Czyste zęby
Ważną, ale często pomijaną częścią codziennej pielęgnacji twojego psa jest czyszczenie zębów. Kiepska higiena zębów może prowadzić do wielu chorób.
Jeśli nie będziesz szczotkował zębów swojego psa, płytki nazębne będą tworzyły się na zębach i pod dziąsłami. Jeśli to nie zostanie usunięte, może rozwinąć się infekcja bakteryjna zwana chorobą przyzębia. 
Jeśli nie będzie leczona, infekcja może być źródłem zakażenia i potencjalnie rozprzestrzenić się na nerki, wątrobę, serce i mózg psa. Inne problemy jak ropień w pysku lub wypadające zęby mogą rozwinąć się u psów, które nie mają dobrej higieny zębów. A u psów z brudnymi zębami i chorobami przyzębia występuje cuchnący oddech. 
Aby tego uniknąć, szczotkuj zęby twojego psa codziennie (patrz na temat Problemy Dentystyczne). Twój pies powinien też być badany raz na rok przez weterynarza, który może zalecić profesjonalne czyszczenie.





Podstawy Zdrowia u Psa


Aby twój pies był zdrowy i długo żył, musi mieć dużo ruchu, dobrze zbilansowaną dietę i odpowiednią opiekę medyczną.

Szczeniaki łatwo zapadają na kilka groźnych dla życia, zaraźliwych chorób, którym łatwo można zapobiec stosując szczepienia. Gdy kupisz szczeniaka, musisz najszybciej, jak to możliwe, zabrać go do weterynarza. 

Zapytaj znajomych posiadaczy psów o dobrego weterynarza. 
W czasie pierwszej wizyty twój lekarz zbada psa, aby sprawdzić stan jego zdrowia, prawdopodobnie sprawdzi kał na obecność pasożytów wewnętrznych i z pewnością ustali schemat szczepień dla twojego zwierzaka.

Szczepienia

Większość szczepień przeprowadza się dwu- lub trzykrotnie w odstępach trzy- czterotygodniowych, gdy szczeniak ma 12-16 tygodni (patrz na kalendarz Szczepień). 

Szczepienie odbywa się kilkakrotnie, ponieważ większość szczeniaków ma tymczasową ochronę (przeciwciała) od matki, które mogą zakłócać zdolność wytwarzania ich własnych przeciwciał.

Większość szczepionek wymaga corocznej dawki przypominającej. Weź pod uwagę, że twój szczeniak nie jest w pełni zabezpieczony, zanim nie otrzyma wszystkich szczepień. Dopóki nie będzie w pełni uodporniony, nie bierz go w miejsca, gdzie może mieć kontakt z chorymi psami lub ich odchodami.

W Polsce obowiązkowe jest tylko szczepienie psów przeciwko wściekliźnie, ale twój pies potrzebuje o wiele więcej szczepień, by był bezpieczny. W zależności od tego, gdzie mieszkasz i z czym twój pies może się spotkać, weterynarz może zalecić niezbędne szczepienia.

Na przykład szczepienie przeciw kaszlowi kenelowemu jest korzystne dla psów, które będą miały częsty kontakt z innymi psami (na przykład na wystawach lub w hotelu dla psów).

KALENDARZ SZCZEPIEŃ

CHOROBY                  Pierwsze            Drugie             Trzecie                Dawka 
                                           Szczepienie      Szczepienie    Szczepienie         Przypominająca
Nosówka Najczęściej                                 
śmiertelna choroba wirusowa,                   
która wywołuje problemy            6 - 10 tyg.        10 - 12 tyg.      14 - 16 tyg.       12 miesiąc
z układem oddechowym, 
nerwowym i żofądkowo-jelitowe.

Wirusowe zapalenie 
wątroby                        6 - 8 tyg.                    14-16 tyg. 
(CAV-1 lub C'AV-2)                            10 - 12 tyg.                     12 miesiąc

Parwowiroza
Niebezpieczna i czasem •                   6 - 8 tyg.                             14 - 16 tyg.  
śmiertelna (szczególnie dla szczeniąt)                  10 - 12 tyg.                             12 miesiąc
wirusowa choroba jelitowa

Bordatelloza
Bakteryjna infekcja             
układu oddechowego,                     6 - 8 tyg.                                14 - 16 tyg.
która często jest następstwem                             10 - 12 tyg.                             12 miesiąc
licznych infekcji wirusowych i
kaszlu kenelowego

Parainfluenza
Wirus należący do grupy            
bakterii i wirusów,                             6 - 8 tyg.                            14 - 16 tyg.
które powodują kaszel kenelowy,                        10 -12 tyg.                             12 miesiąc
psi odpowiednik ludzkiego 
przeziębienia

Leptospiroza
Choroba bakteryjna,                10 - 12 tyg.             14 - 16 tyg.         - - - - - - - - 12 miesiąc
która atakuje wątrobę i nerki

Wścieklizna Śmiertelna
Wirusowa choroba układu nerwowego,    12 tyg.                                                12 lub 36
atakująca wszystkie ssaki, także ludzi.                       64 tyg.            - - - - - - -      miesiąc  
Może być trudna do wykrycia.                                                                                     

Koronawiroza
Zaraźliwa choroba jelitowa              6 - 10 tyg.      10 -12 tyg.       14 -16 tyg.       12 miesiąc
wywołująca biegunkę

Zapytaj weterynarza o rodzaj szczepionki

W Polsce stosuje się wspólną szczepionkę na kaszel kenelowy


LEPIEJ ZAPOBIEGAĆ NIŻ LECZYĆ

Coroczna kontrola stanu zdrowia to odpowiedni moment na wykonanie szczepień przypominających. Szczepionki na wiele psich chorób są podawane w jednym zastrzyku (szczepionki poliwalentne).



Podstawowe informacje

Większość psów nie lubi okazywać, że się źle czuje i ukrywa dolegliwości. Do ciebie należy obserwowanie zachowania psa i znajomość podstawowych informacji, abyś wiedział, kiedy należy wezwać pomoc.
Normalne tętno u psa to 80 do 140 uderzeń na minutę. Bicie serca można wyczuć kładąc rękę na piersi psa zaraz za łokciem i delikatnie uciskając. Aby sprawdzić oddychanie, popatrz na ruchy klatki piersiowej. Jeśli pies jest nieprzytomny i nie wykazuje oznak życia, połóż włos lub nitkę na czubku nosa. To pozwoli ci wykryć nawet najlżejszy ruch powietrza.

Normalna temperatura ciała u psa to 38 do 39°C. Aby sprawdzić temperaturę, należy posmarować środkiem nawilżającym końcówkę termometru, ostrożnie włożyć go na około 5 cm do odbytnicy i przytrzymać końcówkę. Wynik odczytujemy po dwóch minutach. Jeśli temperatura przekracza 39,5°C, mamy do czynienia z gorączką, która wymaga natychmiastowego działania.

Większość gorączkujących psów ma słaby apetyt, są ospałe i mają tępy wzrok. Często mają też suchy, gorący nos, ale to dotyczy też zdrowych psów, więc nos twojego psa nie jest wiarygodną wskazówką. Jedyną pewną metodą, stwierdzenia gorączki u psa jest zmierzenie jej jak wyżej (patrz na temat Gorączka).

KSIĄŻECZKA ZDROWIA PSA

Pies musi mieć Książeczkę zdrowia, w której jest odnotowany przebieg szczepień. To są bardzo ważne informacje - mogą być potrzebne, gdy będziesz oddawał psa do hotelu czy pokazywał na wystawie. Nie poprzestawaj na tym. Prowadź notatnik dotyczący każdego z twoich zwierząt. Nie będzie to trudne i zbyt pracochłonne, Napisz imię psa na okładce. Na stronie pierwszej, zatytułowanej „Najważniejsze problemy" zapisz każdy problem medyczny, który dotyczył psa, z datą, kiedy się zaczął i datą, kiedy nastąpiła poprawa. 

To będzie skrócona historia zdrowia twojego psa. Zawiera ważne informacje, które musisz pamiętać, aby przekazać dalej, na przykład zmieniając weterynarza, idąc do specjalisty czy udając się na ostry dyżur, lub gdy przekazujesz psa komuś innemu.
Następne strony twojego notatnika będą zapisem wizyt u weterynarza i opisem stanu zdrowia psa. Nie lekceważ wartości tych osobistych notatek. Na przykład, gdy pies się drapie, a z zapisków wynika, że drapał się także w ubiegłym roku o tej samej porze, to najprawdopodobniej właśnie pomogłeś rozpoznać u niego alergię. 

Taka prywatna Książeczka zdrowia psa pomoże ci przypomnieć sobie, kiedy zaczęły się objawy choroby i jak pies się wtedy zachowywał, a także wiele innych szczegółów, które mogą przyspieszyć powrót do zdrowia. Posiadanie notatnika z opisem 
stanu zdrowia psa będzie procentować, gdy pies zachoruje.







Pomoc Medyczna dla twojego pieska


Jest kilka spraw, o których powinieneś wiedzieć, gdy musisz leczyć w domu drobne stany chorobowe twojego psa.

Od czasu do czasu twój pies będzie musiał otrzymywać leki. Choć niektóre z nich podawane będą w formie zastrzyków przez twojego weterynarza, to większość należy podawać w domu i to ty dostąpisz tego zaszczytu. Jeśli pies ma się poczuć lepiej, ważne jest, by przyjmował medykamenty dokładnie tak, jak zalecił weterynarz i żeby cała recepta została wykorzystana, nawet gdy jest oczywiste, że pies czuje się dużo lepiej już po kilku dawkach. Leki nie spełnią swojego zadania, jeśli nie zostaną podane dokładnie tak jak przepisano.

JAK PODAWAĆ PASTYLKĘ

Na wiele zwyczajnych psich problemów zdrowotnych działają leki, które twój weterynarz dostarczy ci w formie tabletki. Psy nie lubią być zmuszane do połykania, staraj się więc podawać tabletki uważnie.
Trzymaj górną szczękę mocno otwartą, uważając, by pies nie ugryzł cię. Wtedy drugą ręką umieść tabletkę na języku jak najgłębiej. Zamknij pysk psa i poczekaj, aż połknie. Jeśli pies ma trudności w połknięciu, pomasowanie gardła może pomóc w przesunięciu się w dół tabletki. 
Jeśli twój pies ma apetyt, to często sprawdza się schowanie tabletki w serze lub maśle.
Jeśli twój pies nie pozwoli ci na trzymanie go za pysk, zabierz go do weterynarza. Nie warto ryzykować ugryzienia w rękę.


Podawanie płynnych leków

Gdy podajesz swojemu psu leki w postaci płynu, wlej lek do kroplomierza lub strzykawki — większość psów nie lubi łyżek. Ważne jest także, byś pozwolił psu łykać płyn w małych porcjach. Skieruj nos psa ku sufitowi, ręką podtrzymując pysk. Wprowadź strzykawkę lub kroplomierz w fałdę wargi z boku pyska i powoli wyciśnij troszeczkę płynu, dając psu dużo czasu na połknięcie. Nie podawaj płynu zbyt szybko lub w zbyt dużej porcji naraz, ponieważ może on zostać wciągnięty przy oddechu do płuc.

Podawanie leku do oczu

Łatwiej jest podawać maść do oczu niż krople do oczu, jako że można ją rozsmarować na dolnej, dającej się wywinąć, powiece. Jeśli trzeba użyć kropli do oczu, muszą one być podawane co trzy do czterech godzin. To jest zwykle zajęcie dla dwóch osób. Jedna siada lub kuca za psem, nakłania psa do siedzenia i delikatnie trzyma nieruchomo jego łeb, kierując nos ku górze. Druga osoba może odwinąć górną powiekę psa i wkroplić lek do oka.
Jeśli musisz sam wykonać całą procedurę, będziesz potrzebować łagodnej, lecz silnej kontroli. 
Ustaw swojego psa w pozycji „siad" i pochodząc od przodu, przy użyciu jednej ręki, łagodnie za pomocą kciuka podwiń do tyłu górną powiekę, podaj krople do oczu drugą ręką. 
W przypadku bardziej płochliwego psa, ustaw go w pozycji „siad" i klęknij koło niego. Obejmij ramieniem łagodnie jego szyję, jak byś zamierzał zastosować uścisk uniemożliwiający ruch zwierzęcia. Uchwyć brodę psa w swoją dłoń i przechyl jego głowę, aż nos będzie ustawiony ku górze. Użyj drugiej ręki, by podać krople.

Podawanie kropli do uszu

Bądź zawsze bardzo ostrożny w tym, co wkładasz czy wlewasz do uszu psa. Krople do uszu nie zawsze są bezpieczne — zwłaszcza dla psów które mogą mieć inne niezdiagnozowane problemy, takie jak na przykład przedziurawiony bębenek uszny.
Sprawdź u swojego weterynarza, jakich preparatów możesz używać. Krople wprowadzaj łagodnie, łapiąc małżowinę uszną i dawkując odpowiednią ilość do ustawionego w pionie kanału. Trzymaj ucho za małżowinę i delikatnie je masuj. Im dłużej krople pozostaną w kanale usznym, a pies nie wytrzęsie ich potrząsając głową, tym lepiej. Czynność powtórz z drugim uchem.
Jeśli kanał słuchowy jest bardzo zanieczyszczony, nie używaj kropli. Zamiast tego, skonsultuj się z weterynarzem, jak należy postępować, ponieważ lek podany do ucha nie dostanie się tam, gdzie powinien zadziałać, jeśli pionowy kanał słuchowy nie jest zupełnie czysty.
Bądź też świadomy, że niektóre leki do uszu zawierają alkohol i będzie szczypać, jeśli w uchu są otwarte ranki. To sprawi, że twój pies będzie „ostrożny" i nie będzie ci ufał, jeśli chodzi o uszy. Przed podawaniem do uszu jakiegokolwiek leku, skontroluj wrażliwe miejsca w kanale usznym przez łagodne ich masowanie.





PSIA  APTECZKA

Wielu weterynarzy zaleca, by właściciele psów zakładali apteczki pierwszej pomocy lub apteczki z lekami, specjalnie dla psów. Oczywiście możesz to zrobić, ale w większość wypadków nie jest to konieczne, ponieważ wiele leków, których używają ludzie, działa również na psy.
Oto podstawowe medykamenty, których możesz potrzebować i musisz mieć je pod ręką.
              
     
     
•  Węgiel aktywny do leczenia zaburzeń jelitowych; weterynarz powie ci, jak dużo go użyć.       

•   Woda utleniona (3% roztwór nadtlenku wodoru) do wywoływania wymiotów przy zatruciach.

•   Środki opatrunkowe i bandaż.

•   Chlorheksadyna lub podobny roztwór do czyszczenia ran.

•   Lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy - po ustaleniu z lekarzem weterynarii.

-- Solkoseryl  przy podrażnieniach skórnych u psów krótkowłosych.

•  Nadmanganian potasu do czyszczenia i nawilżania ran i owrzodzeń.

 krem hydrokortyzonowy do leczenia mniejszych zapaleń (na receptę).

•  Siemię lniane na biegunkę i inne dolegliwości trawienne.

•  Świetlik lekarski do przemywania pyłu z oczu i do łagodzenia podrażnienia.

•  Atecortin (na receptę) - łagodzenie stanów zapalnych.

•   Fenistil i panthenol do kojenia mniejszych zapaleń, jak również ugryzień i ukąszeń przez owady.


Łagodna dieta

Pies, który wymiotował lub miał biegunkę, będzie potrzebował trochę czasu, żeby jego przewód pokarmowy doszedł do normy. 
W większości przypadków oznacza to odpoczynek od jedzenia przez przynajmniej 12 godzin. 
Ważne jest jednakże upewnienie się, czy pies pije wodę, chyba że wymiotuje. Potem trzeba trzymać się diety i podawać na przykład gotowanego kurczaka z ryżem, dotąd aż dolegliwości żołądka nie ponowią się przez co najmniej trzy dni. 
Następnie stopniowo wprowadzaj normalną dietę. Inne, długotrwałe stany chorobowe mogą wymagać zmiany w diecie. Psy z chorobą serca mogą zostać przestawione na dietę o niskiej zawartości soli. 
Psom z chorobą nerek podaje się typową dietę z małą ilością pełnowartościowego białka. Twój weterynarz może zalecić jakąś dietę spośród wielu przepisywanych na różnorodne problemy.






























Sterylizacja Psa


O ile twój pies nie jest rasowy, a ty jesteś odpowiedzialnym właścicielem, sterylizacja we wczesnym wieku jest rozsądnym wyborem.

Sterylizacja jest terminem chirurgicznego zabiegu usuwającego część narządów rozrodczych i uniemożliwiającego prokreację. 
U suk o tym zabiegu mówi się przeważnie jako o sterylizacji i obejmuje usunięcie zarówno jajników, jak i macicy. U samców nazywa się to kastrowaniem i obejmuje zupełne usunięcie jąder. Ponieważ jest tak wiele mitów o sterylizacji, właściciele psów często obawiają się tego zabiegu. 
Następujące fakty powinny rozjaśnić twój umysł i przekonać, że sterylizacja jest mądrą decyzją.

Powód sterylizacji

Co roku tysiące psów jest usypianych w schroniskach dla zwierząt, ponieważ nikt ich nie chce. Wiele z tych psów jest skutkiem przypadkowej hodowli. Jedynym sposobem zatrzymania tej tragedii jest niepozwolenie naszym zwierzakom na rozmnażanie się, a najbezpieczniejszym i najbardziej skutecznym sposobem osiągnięcia tego jest sterylizacja. 
Nieprzyczynianie się do zwiększania populacji bezdomnych zwierząt zwiększa szansę na znalezienie domu dla bezpańskiego zwierzęcia.
Przy obecnych metodach chirurgii weterynaryjnej, obie formy sterylizacji są względnie bezpiecznymi i bezbolesnymi zabiegami. Ponadto sterylizacja daje korzyści zarówno dla zdrowia, jak i zachowania zwierząt.

Dlaczego kastrować samca?

Kastracja zapobiega chorobie prostaty będącej poważnym problemem u starszych samców oraz wyklucza możliwość raka lub infekcji jąder.
Kastracja może także zmodyfikować wiele problemów behawioralnych. Usuwa ona honrion — testosteron, który jest odpowiedzialny za takie samcze zachowania jak próby kopulacji, intensywne znaczenie moczem terenu, agresja i włóczęgostwo. Nie tylko jest mniej prawdopodobne, że twój pies walczyć będzie z innymi psa mi, ale też mniej jest prawdopodobne, że inne psy będą mu dokuczały. Ponieważ wykastrowane samce mają mniejszą ochotę na włóczenie się i szukanie suczek, mniej jest prawdopodobne, że zostaną potrącone przez samochód.
Przeciwnie do popularnego przekonania, kastracja nie uczyni psa spokojniejszym, tylko usunie przyczynę dużej części jego frustracji. Tylko dojrzałość, ruch i szkolenie uspokoi aktywnego, młodego psa.

BRAK ROZPRASZANIA SIĘ. 

Większość zwierząt bardziej okazuje miłość i przywiązanie po sterylizacji.

W GŁOWIE TYLKO JEDNO.

 Trudno jest upilnować wykastrowanego samca psa, gdy w pobliżu są suczki.

Dlaczego sterylizować sukę?

Sterylizacja usuwa główne źródło żeńskich monów płci: estrogenu i progesteronu. Jeśli wysterylizujesz suczkę przed jej pierwszą cieczką, radykalnie zmniejszysz możliwość rozwinięcia się raka sutka, a także rozwinięcia się ropo-macicza lub raka macicy. Ten pierwszy stan chorobowy jest dość powszechny i często zagrażający życiu.
Inaczej niż w przypadku kastracji, sterylizacja ma mały wpływ na zachowanie się. Jednak że sterylizacja nie zapobiega podrażnieniu i sporadycznej agresji, jaką suki wykazują w okresie rui i w okresie ciąży urojonej, która często ma miejsce po okresie rui.
Sterylizacja także oznacza, że nie będziesz miał problemów z plamami krwi na dywanach, z wydzieliny, która pojawia się w okresie rui. W dodatku, zaoszczędzi ci to kłopotu, jaki stwarza uporczywa obecność sąsiedzkich psów siedzących pod drzwiami w oczekiwaniu na twoją sukę.


SMUTNA PRAWDA. Tak wiele rodzi się szczeniaków, że większość nie ma szansy na znalezienie dobrego domu. Sterylizacja pomoże ograniczyć tę tragiczną sytuację.


Mity i fakty

Popularnym mitem o sterylizacji jest ten, że wysterylizowane zwierzęta stają się przygnębione. W rzeczywistości większość zwierząt bardziej kocha i jest bardziej figlarna, jako że już
nie jest zajęta szukaniem partnera. Inny mit jest taki, że wysterylizowane zwierzęta robią się grube i leniwe. Wysterylizowane zwierzęta naprawdę potrzebują mniej kalorii, lecz one łatwo utrzymują szczupłą sylwetkę, jeśli są na odpowiedniej diecie i programie ćwiczeń. Otyłość jest spowodowana dużo częściej przez przekarmianie i brak aktywności niż przez sterylizację. Niektórzy właściciele także martwią się, że sterylizacja zmniejszy podstawowy instynkt ich psa do obrony swojego terytorium, zmieniając czujnego kiedyś psa stróżującego w psa mięczaka. I to też nie jest prawda.
Sterylizację najlepiej jest przeprowadzić przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, ale można to też zrobić w każdym wieku i będzie to miało ten sam wpływ na zachowanie się i uniemożliwienie reprodukcji. Nie ma potrzeby, aby pozwolić twojej suce mieć potomstwo przed przeprowadzeniem sterylizacji.
Naprawdę nie ma powodu, by nie wysterylizować twojego psa. Zabieg nie jest powyżej twoich możliwości finansowych i łatwo dostępny, a wiele stowarzyszeń humanitarnych oferuje programy taniej sterylizacji. Koszt operacji jest oczywiście dużo mniejszy niż koszt odchowania gromadki szczeniąt lub płacenia medycznych rachunków za schorzenia, którym sterylizacja łatwo zapobiegnie.












Zapobieganie Chorobom


Zdrowy rozsądek mówi nam, że zapobieganie chorobom jest lepsze niż leczenie, uświadom więc sobie problemy, a unikniesz kłopotów.

Nowoczesne życie psa niesie ze sobą problemy. Wielu weterynarzy uważa, że nowoczesna dostępna w handlu żywność i współczesny styl życia, taki jak brak ćwiczeń, doprowadził do zwiększenia się zagrożeń dla zdrowia psa, co obejmuje alergie, cukrzycę i zapalenie stawów.
Nie chcemy przez to powiedzieć, że psy były by zdrowsze, gdyby wróciły do dzikiego życia. Ale byłoby im lepiej, gdybyśmy wszyscy podjęli starania, aby połączyć najlepsze strony dawnego i nowego życia: dobrą higienę i kontrolę zdrowia z regularnym ruchem i szerokimi kontaktami z psimi kolegami. 
Zapobieganie chorobom jest tańsze niż opieka weterynaryjna, po tym jak pojawi się problem zdrowotny, i nie zabiera to dużo czasu.


WEGETARIAŃSKA PRZEKĄSKA.
Lekko obgotowane warzywa będą dobrą przekąską dla twojego psa i pomogą w zadaniu i leczeniu zatwardzenia.


Dobre odżywianie

Psy które jedzą zdrowy, pożywny pokarm, są mniej narażone na nadwagę, więc mniejsze jest prawdopodobieństwo zapadnięcia na cukrzycę i inne choroby związane z trawieniem. Zdrowa dieta może nawet zredukować ryzyko kamieni w nerkach.

Wybranie właściwego pokarmu to nie lada sztuka. Większość weterynarzy zaleca unikanie niemarkowych karm. 
Choć często karmy takie kosztują połowę ceny karmy znanej firmy, nie są one przygotowane ze składników wysokiej jakości. Karmy najdroższe (najwyższej jakości) dostępne u weterynarzy i w sklepach z artykułami dla zwierząt, wykonane są z doskonałych składników, a czasami zalecane psom mającym specjalne potrzeby, jak na przykład psom wyjątkowo aktywnym. Dla większości psów karmy najwyższej jakości nie będą miały wpływu na ich zdrowie. O ile twój weterynarz nie zlecił inaczej, nie zrobisz źle kupując tańszą karmę markową w supermarkecie, ale zawsze sprawdź składniki.
Zawsze mierz, ile idzie do miseczki. 
Weterynarze stwierdzili, że gdy ludzie zgadują, ile żywności podają psu, a następnie mierzą te ilości, są zdumieni, jak dużo naprawdę dają. Nie tylko będziesz w stanie kontrolować dokładniej, ile twój pies je, lecz także zauważysz, gdy on je więcej lub mniej niż zwykle, co może stanowić dodatkową wskazówkę na temat zdrowia.
Należy śledzić ilość poczęstunków - smakołyki zarówno te dostępne w handlu, jak i te przygotowywane w domu są bogate w tłuszcze i energię i mogą popsuć najlepiej zaplanowaną dietę. Zastąp niektóre z nich kawałkiem owocu lub warzywa. Wiele psów lubi prażoną kukurydzę (tę robioną w domu bez cukru, soli i masła).

U psów z nadwagą występuje większe ryzyko różnych stanów chorobowych, więc kontrola wagi jest bardzo istotna. Najłatwiejszym sposobem zmniejszenia liczby kalorii jest zmniejszenie ilości podawanego pokarmu o 25%. Większość psów zacznie tracić na wadze w ciągu kilku tygodni. Jeśli twój pies nie zacznie chudnąc, porozmawiaj z weterynarzem o innym planie odchudzania.
Karm swojego psa w przewidzianych porach, na przykład raz rano i ponownie wieczorem.
Trzymaj śmieci z dala od psa. Szukanie tam pożywienia może bardzo mocno rozstroić żołądek twojego psa, a wiadome jest, że psy potrafią połknąć duże przedmioty jak kości, lub nawet papier czy plastik pachnący jedzeniem, które mogą zatkać przewód pokarmowy.
Podawaj swojemu psu suchą karmę. Granulat pomaga utrzymać zęby w czystości przez szorowanie ich przy każdym rozgryzieniu. Karma z puszki lub karma pół wilgotna przylepia się do zębów (więc mnożenie się bakterii jest bardziej prawdopodobne), co powoduje infekcje i zapalenia. 
Przechowuj całą karmę w jej oryginalnym opakowaniu w plastykowym pojemniku w celu zachowania świeżości i zapachu bez ryzyka zanieczyszczenia.



ZAMYKAJ ŚMIECI.
 Większe jest prawdopodobieństwo, że twój pies będzie cierpiał na rozstrój żołądka, jeśli będzie miał łatwy dostęp do śmieci.

REGULARNA PRAKTYKA. 
Gdy twój pies ma mnóstwo ruchu, co oprócz wzmacniania mięśni i utrzymania dobrej pracy stawów, stymuluje jelita i pomaga zmniejszyć problemy gastryczne.

Aktywność psa

Umożliwienie psu regularnego ruchu i wysiłku sprawia, że jest on zdrowszy i weselszy. Serce i płuca pracują wówczas dobrze. Wzmacnia on mięśnie i wiązadła, które wtedy lepiej chronią stawy. Sprawia on także, że mniejsze jest prawdopodobieństwo niewłaściwego zachowania się zwierzęcia. Wiele powszechnych problemów związanych z zachowaniem się psa, takich jak kopanie dołów, lub gryzienie mebli, spowodowanych jest nudą, zwłaszcza gdy psy nie mają innego ujścia swojej energii.
Ilość ruchu, jakiego pies naprawdę potrzebuje, zależy od rasy. Teriery, psy pasterskie i myśliwskie są wulkanami energii. Zazwyczaj potrzebują godzinę lub więcej energicznego ruchu dziennie, by być szczęśliwymi i zdrowymi psami. Psom, które są wyjątkowo duże lub nie są zbyt ruchliwe z natury, wystarczą trzy spacery codziennie. Ogólnie wszystkie psy potrzebują co najmniej 30 minut ruchu codziennie -w tym 15 minut rano oraz 15 minut lub więcej wieczorem.
Jeśli twój pies nie miał ostatnio dość ruchu, dostarczaj mu go powoli. Przeprowadź kilka spacerów codziennie, najlepiej trasą, gdzie nie ma zbyt wiele wzgórz, lub pobaw się z psem na podwórku w pokoju przez kilka minut. Jak pies troszkę schudnie, możesz zwiększyć intensywność ruchu i wykorzystywać inne bardziej ciekawe sposoby na rozruszanie psa.
Jednym z najbardziej skutecznych sposobów ćwiczenia sprawności jest wszechstronny trening, w którym psy wykonują szereg czynności, takich jak pływanie, spacerowanie, bieganie czy pogoń za piłką. Pływanie jest szczególnie dobre dla psów, które lubią wodę, ponieważ zmusza do wysiłku mięśnie i jest łagodne dla stawów. Oczywiście, ważne jest nadzorowanie psa w wodzie. Obejmuje to sprawdzanie, czy pies może wydostać się z wody, czy są jakieś przeszkody, podwodne prądy lub wiry. Lecz jeśli twój pies nie lubi wody, nie możesz zmuszać go do takiej zabawy.
Jest jedna uwaga o treningu: unikaj wykonywania ciężkich ćwiczeń związanych ze skrętami i obrotami na asfalcie, chodnikach lub betonie. Powierzchnie te są zbyt śliskie dla łap twojego psa, by mogły się ich uchwycić, a pośliźnięcie lub przesuwanie się po nich nie jest dobre dla łap i stawów zwierzęcia.

WIEDZA O TYM, CO JEST NORMALNE

Każdy pies jest inny, fizycznie i emocjonalnie. Jedynym sposobem, by zauważyć, że twój pies zaczyna chorować, jest wiedza o tym, jak się zachowuje, gdy jest zdrowy. Weterynarze odnoszą się do tego jako do psiej normy. Jakiekolwiek odchylenie od niej
mamy na myśli zwyczaje psa, wygląd i nastrój oznacza, że coś się dzieje.

Obserwuj, ile twój pies je.

Jedną z pierwszych oznak choroby jest zmiana apetytu. Weterynarze zalecają mierzenie ilości pokarmu codziennie, wtedy będziesz wiedział, czy pies je więcej czy mniej niż normalnie.

Obserwuj, ile twój pies pije. 
Spożycie wody normalnie -waha się zależnie od pogody i od Mości ćwiczeń, jakie pies wykonuje, ale dramatyczne zmiany w spożyciu wody mogą sugerować takie problemy jak cukrzyca, niewydolność nerek lub problem z nadnerczem. 

Obserwuj zwyczaje psa, gdy się załatwia. 
Oglądaj mocz i kał twojego psa, dostarczą one szybko wielu informacji. Jakakolwiek zmiana w ich zwyczajnym wyglądzie może być sygnałem ostrzegawczym. 

Kontroluj wytrzymałość i energię psa
Pies, który zawsze polegiwał, a nagle jest pełen energii, może mieć problemy hormonalne. Podobnie, gdy pies był zawsze wulkanem energii, a nagle jest zmęczony przez cały czas - możesz być pewien, że coś złego z nim się dzieje. 

Patrz w oczy.
Oczy twojego psa zawsze powinny być czyste i błyszczące. Zmiana barwy lub więcej łez warte jest zauważenia i obserwowania. 

Spójrz w pysk.
Oglądaj regularnie zęby i dziąsła swojego psa. Dziąsła powinny być różowe i twarde, a zęby względnie czyste. Dziąsła, które wyglądają na zaróżowione lub podrażnione, albo oddech, który niemalże powala cię, oznacza, że się coś złego dzieje. 

Sprawdź dotykiem skórę. 
Znalezienie kilku guzków, gdy pies się starzeje, jest normalne, ale guzki mogą być i nastrój - oznacza, że coś się też znakiem nowotworu. 
Z reguły guzki, które w dotyku są miękkie i przesuwają się swobodnie pod skórą, najprawdopodobniej nie powinny być zmartwieniem, w przeciwieństwie do takich guzków, które są twarde i wydają się być przytwierdzone w jednym miejscu. 

Odwiedź weterynarza. 
Coroczna kontrola stanu zdrowia to dobry pomysł. Starsze psy powinny odwiedzać weterynarza częściej - dwa lub trzy razy do roku.

ZMIANY W APETYCIE. 
Jeśli twój pies wydaje się być mniej głodny niż zazwyczaj, może to być coś złego.

Nie zawsze tak jest, że objawy fizyczne są pomocnymi znakami ostrzegawczymi. Psy robią kilka bardzo dziwnych rzeczy takich jak:

•   Kichanie
Psy okresowo wydają taki dźwięk, który brzmi podobnie jak „ludzi", w którym powietrze przesuwa się przez nos z dźwiękiem rzężenia. Nie musi być to niebezpieczne, chociaż może być spowodowane przez atak alergii.

•   Zjadanie ekskrementów. 
Prawie wszystkie psy próbowały katu, albo swojego własnego, albo pochodzącego od innych zwierząt. Oprócz faktu, że zwiększa to ryzyko zarażenia się pasożytami, nie stanowi poważnego problemu.

•   Zwarcie. 
Podczas kopulacji, mięśnie suki pochwy zaściskają się, a penis samca nabrzmiewa. W wyniku tego, psy pozostają złączone przez około 30 minut. Taki przedłużony stosunek pozwala na przepłynięcie plemników i substancji odżywczych do układu rozrodczego samicy i w ten sposób zwiększa się prawdopodobieństwo zapłodnienia.

SPRAWDŹ PYSK. 
Dziąsła powinny być twarde i różowe, a zęby względnie czyste. Zapalenie dziąseł i brzydki zapach mogą oznaczać, że nie wszystko jest w porządku.


Kontakty społeczne
W przeszłości psy zajęte były polowaniem na zwierzynę i wychowywaniem młodych. Dzisiaj spędzają dużo czasu w samotności. Nawet gdy ludzie są wokół, nie mają one możliwości nawiązywania kontaktów z innymi psami. 
Może to prowadzić do problemów, ponieważ psy są bardzo społecznymi zwierzętami i dobrze rozwijają się w towarzystwie. Kiedy nie mają nic do zrobienia, mogą się nudzić i ulegają przygnębieniu lub usiłują radzić sobie z tymi emocjami przez szczekanie, kopanie dołów na podwórku, wykopywanie roślin z ogrodu lub gryzienie mebli.
Baw się z psem przez pół godziny lub godzinę dziennie tak, by utrzymać go w stanie zabawy i poczuciu szczęścia. Jeszcze lepiej, gdy od czasu do czasu zabierzesz psa poza dom i daleko od sąsiedztwa. 
Nowe widoki i nowe zapachy, a może kilka psów do towarzystwa, to dla niego wielka przyjemność. A jest mniej prawdopodobne, by szczęśliwy pies sprawiał kłopoty.

CZYNNIK SZCZĘŚCIA. 
Twój pies uwielbia biegać, a to sprawiające przyjemność ćwiczenie jest jednym z najważniejszych środków zapobiegawczych chorobom i nic nie kosztuje.