Dlaczego pies Gryzie swojego Właściciela

Gryzienie jest normalną formą porozumiewania się psów, ale w stosunku do człowieka powinno być ograniczane, bo może wymknąć się spod kontroli.

Gdy pies bierze twoją rękę do pyska nie używając przy tym zębów, jest to przyjacielskie powitanie. Takie zachowanie jest typowe dla labradorów i innych psów aportujących, które zostały wyhodowane w celu delikatnego przynoszenia zwierzyny właścicielowi. 
W zabawie psy często delikatnie się chwytają zębami.
Jednak psom nigdy nic powinno się pozwalać na chwytanie zębami ludzi, nawet pod kontrolą, gdyż za takim zachowaniem często idzie agresja.
Powinieneś nauczyć się rozpoznawać różne powody gryzienia, aby uniknąć sytuacji, w których pies może ugryźć. A jeśli twój pies ugryzł ciebie lub kogoś z twojej rodziny, nie lekceważ tego - natychmiast zadziałaj, aby takie zachowanie się nie nasiliło.

Gryzący szczeniak

Szczenięta uwielbiają gonić i podszczypywać, ale powinno się je zniechęcać do takiego zachowania w stosunku do ludzi. Jedną z rzeczy, których szczeniak uczy się, gdy gryzie drugiego szczeniaka, jest to, jaki nacisk zębów powoduje ból.
Gdy jeden ze szczeniaków ugryzie zbyt mocno, drugi skomli. To sprawia, że pierwszy szczeniak zaczyna robić to łagodniej. Ludzie także powinni nauczyć szczeniaki, że takie ugryzienie boli. Gdy twój szczeniak ugryzie cię, zacznij skomleć, tak jak one to robią i powiedz „auu!" lub „nie!".
Granica między psem a człowiekiem staje się najbardziej rozmyta, gdy dotyczy relacji szczeniaka i dziecka. Dla szczeniaka dziecko, które biega w kółko i „skomle", może być podobne bardziej do innego szczeniaka niż do człowieka. To może szczeniaka pobudzić, a jeśli któreś z jego rodzeństwa bawi się w podobny sposób, piesek może zacząć szczypać dziecko.
Wytłumacz dziecku, że jeśli będzie zbyt gwałtowne w zabawie, szczeniak może stracić kontrolę i ugryźć zbyt mocno. Jeśli to przytrafi się twojemu dziecku, naucz je, że powinno „zaskomleć" jak szczeniak, nawet jeśli ugryzienie nie jest zbyt bolesne. To nauczy szczeniaka kontroli nad siłą, z jaką gryzie, a dziecko będzie mniej narażone na przypadkowe ugryzienie. Najlepiej jest nauczyć dziecko spokojniejszej zabawy ze szczeniakiem i pilnować, żeby nie bawiło się zbyt hałaśliwie.
Gdy szczeniak gryzie, bicie go, zamykanie mu pyska czy odpychanie są nieskuteczne. Możesz go tylko bardziej podekscytować, co nasili gryzienie, gdyż szczeniak pomyśli, że po prostu chcesz pobawić się ostrzej. Najlepiej jest przerwać zabawę i go zostawić. Izolacja społeczna to dla szczeniaka bardzo silny bodziec. Nie lubi być osamotniony, a gdy go zostawisz, straci kumpla do zabawy. Tych zasad musi przestrzegać każdy członek twojej rodziny. Nigdy, nawet dla zabawy, nie zachęcaj swojego szczeniaka do obskaki-wania i gryzienia żadnego członka rodziny.



Gryzienie ze strachu

Każdy pies może ugryźć, gdy jest przerażony, niezależnie od tego, jaki spokojny, przyjacielski i posłuszny jest na co dzień. 
W tym przypadku ugryzienie jest zwykle spowodowane złym podejściem do przestraszonego psa. Pies staje się nerwowy i próbuje nie dopuścić cię do zrobienia czegoś, czego się boi. Na przykład, gdy pies chowa się pod łóżkiem po wyjątkowo silnym uderzeniu pioruna, a ty próbujesz go stamtąd wyciągnąć, może ugryźć. Powinieneś poczekać, aż się uspokoi i sam wyjdzie. Nie karz go za ugryzienie wywołane strachem, bo tylko spotęgujesz jego przerażenie. Jeśli takie zachowanie przejawia się przy różnych okazjach, sprawdź u weterynarza, czy nie ma ku temu poważnego powodu.
Psy gryzą także, gdy je coś boli. Jest to inny typ reakcji lękowej - strach przed zwiększeniem się bólu. Ponieważ psa boli i nie wie, dlaczego, może być przestraszony. Niezależnie od tego, jak łagodny jest normalnie, strach wywołany bólem może spowodować niekontrolowane gryzienie. Pies może nie rozumieć, że chcesz mu pomóc, boi się, że twoje dotknięcie zwiększy jego męczarnie. Jeśli spojrzysz na to z jego punktu widzenia, to on tylko próbuje zatrzymać ciebie i ból, który możesz mu zadać. Najłatwiej może to zrobić gryząc cię - więc najpewniejszy sposób na uniknięcie ugryzienia to założenie mu kagańca. Można użyć normalnego kagańca lub zrobić go na poczekaniu z krawata, rajstop czy ścierki.

Stała kontrola

Gdy dorosły pies, który nie jest przestraszony i nic go nie boli, ugryzie ciebie lub kogoś innego, nie traktuj tego jako przypadkowego zdarzenia i nie łudź się, że nigdy się nie powtórzy. Pies, który ugryzł i nie został za to skarcony, może wywnioskować, że takie zachowanie jest właściwe. Nawet jeśli znasz przyczynę tego zachowania — na przykład próbowałeś zabrać mu miskę z jedzeniem, zanim skończył jeść i wtedy cię ugryzł - nie toleruj tego. Ugryzienie jest próbą podporządkowania ciebie; tak robi pies wyższy rangą w stosunku do stojącego niżej w hierarchii, i może to wskazywać na próbę przejęcia przywództwa w waszych relacjach. Nie myśl, że to samo się zmieni. Pies, który raz skutecznie zburzył granice w relacji z właścicielem, będzie robił to dalej, ponieważ jego mentalność każe mu tak robić.
Nigdy nie możesz się bać swojego psa. Jeżeli tak jest, to niezwłocznie zacznij temu przeciwdziałać. Porozmawiaj z weterynarzem lub psim psychologiem, jak wzmocnić posłuszeństwo psa i jak przejąć nad nim kontrolę.

ZABEZPIECZENIE. Zanim zaczniesz pomagać psu, którego coś boli, załóż mu kaganiec, aby cię nie ugryzł. Jeśli to duży pies lub bardzo pobudzony, najlepiej, żeby ktoś ci pomógł.