Podskakiwanie Psa do Ludzi to może być Problem

Żywiołowy szczeniak witający ludzi w ten sposób wydaje się uroczy, dopóki nie stanie się dorosłym psem, który może ich przewrócić.

Wiele osób narzeka, że ich psy wskakują na nich lub ich gości, jednak często sami niechcący umacniają to zachowanie. Najpopularniejszym błędem jest pozwolenie na wskakiwanie w kilku sytuacjach, a zabranianie w innych. Psu trudno jest zrozumieć, kiedy wskakiwanie jest akceptowane, a kiedy nie. Jeśli pozwalasz mu wskakiwać na siebie, gdy grasz z nim w piłkę, a potem, przy innej okazji krzykniesz „leżeć!", nie zrozumie, dlaczego jednego dnia może to robić, a następnego — nie.
Możesz sądzić, że to urocze i niegroźne, gdy szczeniak cię obskakuje, ale takie zachowanie stanie się dużo mniej czarujące, gdy wyrośnie z niego duży, silny, dorosły pies zdolny do przewrócenia człowieka. Jeżeli pozwalasz psu wskakiwać na ludzi, kiedy jest szczeniakiem, możesz oczekiwać, że będzie to robił, gdy dorośnie -niezależnie od tego, jakiej będzie wielkości. Jego zamiary mogą być przyjazne, ale pies, który zrywa się i wskakuje na człowieka, szczególnie na dziecko czy osobę starszą, może przestraszyć i potencjalnie być niebezpieczny.

Gdy witają się dwa psy, najpierw obwąchują sobie pyski, a potem zady. Kiedy pies wita się z człowiekiem, także próbuje powąchać jego twarz. Ponieważ jednak na ogół pies jest mniejszy od człowieka, dla większości z nich podskakiwanie jest tylko sposobem na dotarcie wyżej.
Poza tym wskakiwanie zwykle przyciąga uwagę - nawet jeśli tą uwagą będzie odepchnięcie psa i to może wystarczyć do podtrzymania takiego zachowania. Odepchnięcie może być odebrane przez młode zwierzę jako sygnał do zabawy. Przykucnięcie, aby przywitać się ze szczeniakiem, to dobry sposób na oduczenie go wskakiwania. Jeżeli chcesz, żeby pies wskakiwał na ciebie, możesz go nauczyć robić to na komendę. W ten sposób będziesz mógł kontrolować to zachowanie.
Niektóre psy, jak chow chow, witają się z dużo większą rezerwą niż inne, i dlatego dużo rzadziej skaczą. Z drugiej strony teriery, golden retrievery i labradory mogą skakać na każdego. Żeby skutecznie wyeliminować niepożądane zachowanie, musisz wyeliminować jego powody. Jeżeli wskakiwanie ma miejsce, gdy wracasz do domu, dobrą metodą jest zignorowanie psa, dopóki nie wykona polecenia, np. „siad!". Nie zwracaj na niego uwagi, dopóki nie będzie spokojnie siedział.

Innym podobnym sposobem jest odwrócenie się od psa, zanim zacznie skakać. To często powoduje, że pies odchodzi na bok, tak że możesz kazać mu usiąść, zanim się nim zainteresujesz. 

W stosunku do niektórych psów bardziej skuteczne będzie ruszenie w jego kierunku, gdy się do nas zbliża. Wiele psów cofnie się, aby nie zostać przydeptanym, i wtedy możesz wydać komendę „siad!".

A co z psami, które skaczą na gości? Jest kilka sposobów, aby je do tego zniechęcić. Weź psa na smycz, kiedy się witasz lub każ mu usiąść i wydaj komendę „zostań!". Poproś znaną psu osobę, żeby podeszła do niego z jakimś smakołykiem i pogłaskała go, jeśli nie będzie skakał. Następnie zrób tak z osobą mniej znaną psu. 

Najważniejsze są ćwiczenia i cierpliwość. Nie wystarczy kazać psu usiąść, gdy się z nim witasz, choćby to trwało krótko. Aby się czegoś nauczył, musi zawsze siedzieć podczas powitania, nawet jeśli są to tylko członkowie rodziny.

W przypadku wytrwałych skoczków do ich kontrolowania może być potrzebna obroża i dłuższa smycz.

Obserwuj swojego psa. Luźno puszczoną smycz przytrzymaj przy ziemi nogą. Jeśli zauważysz, że pies ma ochotę zacząć skakać, np. na ciebie lub twojego rozmówcę, ściągnij smycz, a jego głowa zostanie przyciągnięta w dół, cc uniemożliwi niepożądane zachowanie.

DALEKO DO GÓRY. Psy lubią witać obcych, obwąchując ich twarze. Ponieważ na ogół ludzie są dużo wyżsi, psy skaczą, próbując się podwyższyć, jak to robi każdy pies.

CZEŚĆ! Kiedy pies cię obskakuje, nie myślisz o tym, kiedy się tego nauczył, ale że to może być niebezpieczne, jeżeli niespodziewanie na kogoś wskoczy.

NIE RÓB TEGO WIĘCEJ.

Jeżeli pies zobaczy pozytywną reakcję na swe zachowanie, będzie dalej tak robił. Śmiech właścicieli jest reakcją na zachowanie, by to robił.

KOMENDA „ZOSTAW!"

Każdy pies powinien rozumieć słowo „zostaw". Ta prosta komenda może być używana do utrzymania psa z daleka od drzwi czy łóżka, a także gości. Są dwa sposoby nauczenia jej.

1. Kiedy oczekujesz gościa, weź psa na smycz i puść ją luźno, aby zwisała za psem. Gdy gość przyjdzie i pies zacznie skakać, aby się przywitać, nadepnij na smycz. Pies nie skocz, tak wysoko, jakby chciał, bo jego impet powstrzyma obroża-Tak naprawdę sam się skoryguje. Gdy przestanie skaka pochwal go.

2. Załóż psu smycz i trzymaj w wolnej ręce. Gdy zacznie skakać, żeby kogoś przywitać, powiedz stanowczo „zostaw!" i zdecydowanie pociągnij smycz na bok. Kiedy pies skacze, stoi na dwóch łapach, a wtedy trudno mu utrzymać równowagę. Pociągnięcie smyczy na bok zmiisi go do postawienia przednich łap na ziemi. Kiedy się uspokoi, nawet na krótko, pochwal go.

Gdy Pies jest Nadopiekuńczy

Opiekuńczy pies sprawia, że jesteś bezpieczny i kochany. Pies nadopiekuńczy może zmienić się w agresora.

Miło jest mieć psa, który jest przy tobie, nawet spiąć w twoim łóżku czy drzwiach sypialni. Ale kiedy pies zaczyna uważać cię za swoją własność, staje cię coraz bardziej zaborczy i przed wszystkim cię broni, już nie jest tak pięknie. Gdy zaczyna warczeć, ponieważ ktoś' wszedł do domu i usiadł koło ciebie na kanapie, lub zaczyna terroryzować innych członków rodziny szczekając i próbując ich zdominować, twoje zaufanie do niego może zmienić się w strach. Pies, który nie rozumie, że to ty jesteś' przywódcą, staje się problemem, a kiedy wyczuje, że ktoś się go boi, będzie bronił cię jeszcze bardziej. Jeśli twój pies należy do psów pasterskich, może nawet próbować oddzielić cię od obcej osoby i zagonić do kąta, lub odpędzić tę osobę od ciebie.

Zapobieganie nadopiekuńczości

Nadopiekuńcze stają się nie tylko duże czy chcące potwierdzić swój status psy - takie zachowanie może rozwinąć się u psa każdej rasy czy wielkości. Aby zapobiec nadopiekuńczości, unikaj mówienia do psa „dobrze!", gdy warczy na inną osobę. To tylko wzmacnia jego zachowanie, bo dajesz mu sygnał, że akceptujesz warczenie. Powinieneś stanowczo powiedzieć „spokój!", potem kazać mu usiąść lub się położyć; to go zajmie i uspokoi.
Aby pokazać psu, że to ty jesteś przywódcą, nie pozwalaj mu spać w swoim łóżku czy na kanapie. Gdy stanie się bardziej uległy, możesz; zaprosić go z powrotem.
Przyzwyczajaj psa do tego, że inni ludzie zbliżają się do ciebie - poproś' znajomego, by dał psu coś smacznego (pies musi być na smyczy). Stań bliżej, zachowując się pewnie i spokojnie; jeśli pies zobaczy, że się nie denerwujesz, będzie miał mniejsze skłonności do bronienia cię.
Jest wiele przyczyn nadopiekuńczości psa, ale od ciebie zależy odzyskanie kontroli nad jego potencjalnie niebezpiecznym zachowaniem.

WIERNY obrońca. Psy stróżujące, jak owczarki niemieckie, są wyjątkowo lojalne w stosunku do właściciela i mogą być skłonne do nadopiekuńczości.

Gdy u Psa występuje Zaborczość to może być Problem

Ochrona własności jest cechą pochodzącą od czasów, gdy psy zazdrośnie strzegły wszystkiego, co miały.

Kiedy pies dostaje nową zabawkę, jego pierwszą reakcją jest pilnowanie, aby nikt jej nie ukradł. Może ją gdzieś schować, cały czas trzymać w pysku lub lizać bądź gryźć. A kiedy ktoś podejdzie, zaczyna warczeć broniąc swojej własności. Psy często są też zaborcze o swoją miskę - nawet, jeśli jest pusta.

Nauka dzielenia się zabawkami

Niektóre psy mogą się stać tak zaborcze, że pokazują zęby lub kłapią szczękami, gdy ktoś zbliży się do nich w czasie jedzenia lub gdy zajmują się zabawkami. To może być niebezpieczne, szczególnie w stosunku do małych dzieci czy innych zwierząt.

Ważne jest, żeby nauczyć psa, by nie był zazdrosny o zabawki. Aby nauczyć go dzielić się nimi, weź go na smycz. Daj mu nową zabawkę, i natychmiast każ mu ją oddać mówiąc „zostaw!". Gdy ją wypuści z pyska, nawet lekko, pochwal go. Jeśli nie wykona polecenia, zignoruj zabawkę i każ mu usiąść i obsyp pochwałami szczególnie, jeśli zrobi to dobrze. To ćwiczenie przypomni mu, że to ty rządzisz i masz prawo do zabawek. Powtórz to ćwiczenie kilka razy, a na koniec zabierz zabawkę. Jeśli będzie robił z tego problem, zabierz ją, gdy przestanie się nią bawić.
Innym sposobem zapobiegawczym jest danie psu innej zabawki lub smakołyku w zamian za tą, którą się bawi. Powiedz psu „zostaw!" i jak tylko ją zostawi, daj mu nową. Kilka minut później daj z powrotem poprzednią zabawkę; powtórz to ćwiczenie kilka razy. Dając i zabierając zabawki pokazujesz psu, że oddawanie ich może być interesujące.

ZMIANA. Karmienie psa w różnych częściach domu zmniejsza skłonność do obrony miski.

ŻYCIE NADZIEJĄ. Wiele psów pilnuje nawet pustej miski, na wypadek, gdyby ktoś przyszedł i coś do niej włożył.


ZAPOBIEGANIE WALKOM. Jeżeli masz więcej niż jednego psa, karm każdego z jego własnej miski, to rzadziej będą odczuwały potrzebę konkurowania z innymi psami.

Zazdrość o jedzenie

Nic tak nie działa na psa jak jedzenie, dlatego psy pochłaniają tyle, ile mogą i tak szybko, jak mogą, a także traktują miskę jako najważniejszą rzecz do obrony. Psy, które mają za sobą ciężkie czasy, są szczególnie skłonne do takiego zachowania. Psy, które mieszkają w towarzystwie innych psów, traktują je jak konkurentów do miski; pomimo że są w dobrych stosunkach, mają do siebie urazę, gdy któryś podejdzie do nieswojej miski — niezależnie od tego, czy jest pełna, czy pusta.

Są sposoby na zmniejszenie skłonności do obrony miski. W domu, gdzie jest kilka psów, trzeba karmić każdego oddzielnie, z jego własnej miski, najlepiej w innej części domu czy podwórka. Jeżeli w pobliżu nie ma konkurentów, insynkt obronny psa się zmniejsza. Innym sposobem jest po prostu umycie miski i schowanie jej po nakarmieniu psa. Jeśli nie ma jej w zasięgu wzroku i nie jest stałym elementem wyposażenia, może stać się dla niego mniej ważna.

Pies może być zazdrosny nie tylko o samą miskę, ale o miejsce, na którym stoi. 

Aby zmniejszyć skłonność do tego, zmieniaj miejsce, w którym go karmisz - w poniedziałki w kuchni, we wtorki na podwórku, w środy w łazience, i tak dalej. W ten sposób żadnej części domu nie będzie uważał za swoją własność.

COŚ W ZAMIAN. Psy nie lubią dzielić się i nie dostawać nic w zamian.. Smakołyk sprawi, że twój pies będzie bardziej skłonny do oddania zabawki.

Gdy twój Pies Kradnie

Niektóre psy kradną, aby zwrócić twoją uwagę, inne kradną jedzenie, ponieważ mają okazję .

Pies, który lubi kraść, potrafi bardzo szybko ulotnić się ze zdobyczą. Jeszcze gorący pieczony kurczak, jeden z twoich nowych, skórzanych butów, twój portfel czy kości z kosza na śmieci minutę wcześniej były, ale już ich nie ma. Sprytny złodziej czeka, kiedy nie będziesz patrzył, wskakuje na szafkę lub nurkuje w koszu, aby zwinąć skarb, a potem ucieka tak szybko, jak tylko może.

Jeśli złapiesz go na gorącym uczynku, natychmiast krzyknij, aby przerwać jego wygłupy, ale jeśli krzykniesz i zaczniesz go gonić, możesz go wystraszyć lub nieświadomie zaprosić do zabawy. Wiele psów lubi się ganiać i zabawę z tobą uzna za nagrodę.
Jeżeli chodzi o jedzenie, to wiele psów nie może się oprzeć pozostawionemu bez nadzoru talerzowi. Są oportunistami, zaprogramowanymi przez ewolucję do jedzenia tyle, ile mogą i kiedy mogą. Nie ma znaczenia to, jak dobrze pies jest karmiony — prawie zawsze skusi go okazja do dodatkowego posiłku.

Wczesne zapobieganie
Kiedy twój szczeniak zaczyna zabierać różne rzeczy, nigdy go nie goń, natomiast przykucnij i spokojnie go zawołaj. Jeśli nie posłucha, odejdź. Kiedy pobiegnie za tobą, zatrzymaj się i pochwal go za to, że przyszedł.
Naucz szczeniaka komendy „oddaj!". Daj mu zabawkę, a gdy ją weźmie do pyska, powiedz „dobry piesek". Potem lekko ją chwyć i powiedz „oddaj!". Jeśli to zrobi, pochwal go. Jeżeli nie chce oddać zabawki, spróbuj z nim pohandlować. Zaproponuj mu jakiś smakołyk i inną lubianą zabawkę mówiąc „zostaw". Te same zasady stosuj do rzeczy, które zabrał bez twojej zgody. Jeśli zostawi je na komendę, nie żałuj mu smakołyków lub zabawek. Poćwicz zabieranie psu różnych rzeczy przez cały dzień, mówiąc „zostaw". Szybko wycofaj się z nagradzania jedzeniem, gdyż to może być nieprzewidywalne.
Zawsze nagradzaj psa pochwałą, i jeśli ukradziona rzecz nie jest wartościowa, daj mu ją z powrotem. W ten sposób nauczy się, że chociaż zabierasz mu coś, to czasem oddajesz.
Kradzież jedzenia jest trudniejsza do wyeliminowania. Jeśli gdzieś jest coś jadalnego i nikt tego nie pilnuje, mało który pies potrafi sobie odmówić; to właściciel powinien pilnować, aby pies nie miał dostępu do „ludzkiego" jedzenia. Czasem problem polega na tym, że szczeniakowi daje się zbyt wiele swobody -nadzór powinien być niezbędna częścią wczesnego szkolenia.

Zabezpieczenie przed złodziejem

Najlepszym zabezpieczeniem jest nauczenie psa komendy „zostaw". Na przynętę możesz zostawić coś atrakcyjnego lub coś, co pies lubi kraść. Obserwuj go, a kiedy przyjdzie, powiedz „zostaw!" i daj mu nagrodę, gdy się cofnie. Dojście do takiego wyniku wymaga czasu i wytrwałości.

Aby skutecznie oduczyć psa, który nadal kradnie, musisz go złapać na gorącym uczynku. Najlepszym sposobem jest zastawienie miny--pułapki, która wyda głośny dźwięk, gdy będzie próbował kradzieży. Przywiąż długą nić dentystyczną do kawałka mięsa, a do jej drugiego końca przywiąż puszkę, do której włóż kilka monet. Połóż mięso na brzegu stołu i wyjdź z pokoju. Kiedy pies chwyci mięso, poruszy puszkę, co będzie dużą niespodzianką, i nie pozwoli mu uciec ze zdobyczą. 
(Jeśli twój pies mógłby poznać puszkę, przykryj ją kuchenną ścierką).
Ta metoda może być też stosowana wobec innych rzeczy, które pies lubi zwędzić. Możesz zamienić puszkę na kilka brzęczących kluczv i położyć je na ważnych papierach na biurku czy do butów. Innym sposobem zniechęcenia psa do kradzieży jest spryskanie pożądanych przez niego rzeczy sosem tabasco lub odstrasza-czem dla psów. Nie jest to jednak niezawodny sposób, bo wiele psów nie zwraca uwagi na dodatkowy zapach.

Jeżeli w domu jest jakieś miejsce, które szczególnie chciałbyś ochronić przed psem, jak pokój czy kuchnia, załóż bramkę dla dzieci, albo zapytaj weterynarza czy innych właścicieli psów o radę. Gdy będziesz cierpliwy i wytrwały, pies może dojść do wniosku, że złodziejstwo nie popłaca.

Ostatnią deską ratunku jest kilka produktów, które mogą pomóc w ograniczeniu kradzieży. Należą do nich czujniki ruchu, włączające się, i alarmujące, gdy pies wejdzie do chronionej strefy - na przykład określonego pokoju.
Są jeszcze maty generujące prąd o niskim napięciu, ale nie są polecane.

SCENA ZBRODNI. Psu takiemu jak rottweiler zabranie niepilnowanego jedzenia ze stołu czy kuchennej szafki zabierze tylko kilka sekund.                                                    

POGOŃ Z DRESZCZYKIEM. Pogoń za psim złodziejem jest nieskuteczna; pies pomyśli tylko, że przyłączyłeś się do zabawy i będzie się bawił jeszcze lepiej.

Posikiwanie z Uległości czy to problem Psa

Pies, który popuszcza, gdy jest zestresowany, nerwowy czy przestraszony, ma problem nie z pęcherzem, a z poczuciem pewności siebie.

Kiedy twój pies wita cię radośnie, ale trochę nieśmiało, przykucając lub kładąc się na grzbiecie i popuszczając trochę moczu, nie jest to problem nauki czystości, ale braku pewności siebie, znany jako popuszczanie z uległości.

Uległość może być cechą dziedziczną, może być też spowodowana zbyt częstym lub zbyt mocnym szkoleniem psa, lub nawet znęcaniem się, którego pies doświadczył, zanim trafił do ciebie. U żyjących na wolności wilków takie zachowanie jest rodzajem przeprosin za wszystko, czym osobnik podporządkowany mógł narazić się przywódcy stada. Chociaż najczęściej zdarza się to podczas powitania, szczeniak może też posikiwac, gdy schylasz się, aby go podnieść, albo udzielić mu reprymendy. Jest to odruch warunkowy związany ze stanowczym traktowaniem i pies nie robi tego specjalnie, jest to absolutnie od niego niezależne.                                     

Nie denerwuj się na niego, bo to tylko pogorszy sprawę, natomiast staraj się, aby twoje powroty do domu były bardziej powściągliwe. Milcząc podrzuć szczeniakowi smaczny kąsek zaraz po                                 wejściu do domu, a potem ignoruj go, gdy  się będzie do ciebie zbliżał. Gdy do ciebie podejdzie, nie głaszcz go po głowie. Psa bardzo uległego ten gest mógłby przerazić. Możesz jednak uklęknąć i pogładzić go po piersi.                                                       

POTENCJALNY KANDYDAT. Psy bardzo nieśmiate,jak ten krótkoogonowy australian cattle dog, prawdopodobnie mają skłonności do posikiwania z uległości jako szczeniaki.

Jeszcze lepiej jest nauczyć szczeniaka kilku prostych komend, żeby wiedział, jak sprawić ci przyjemność i zasłużyć na twoją aprobatę. Użyj komend, takich jak „zostań", gdy cię wita w ten sposób będzie mógł wyrazić swoje przywiązanie do ciebie nie przybierając uległej postawy i otrzymując pochwałę. Postaw go w sytuacji, kiedy wiesz, jak się prawdopodobnie zachowa, więc będziesz mógł go pochwalić za wykonanie komendy.

 Na przykład jeśli lubi być czyszczony i dobrze się zachowuje podczas szczotkowania, rób to często — nawet jeśli to będzie trwało tylko kilka minut - w ten sposób będziesz mógł go często pochwalić.
Wiele młodych psów wyrasta z posikiwania z uległości, gdy ma kilka miesięcy, bo w tym wieku mają okazję poznać świat i dzięki temu wzrasta ich pewność siebie.

Dobrze gdy uczysz psa prostych komend i nagradzasz go za dobre wykonanie, zwiększasz jego pewność siebie, a zmniejszasz skłonność do posikiwania z uległości.

Niepożądane Wąchanie Psa

Wąchanie jest naturalnym środkiem psiego porozumiewania się, ale ludzie, którzy nie zdają sobie z tego sprawy, mogą tego nie pochwalać.

Kiedy spotkają się dwa psy, obowiązkowo spędzają kilka pierwszych sekund na obwąchiwaniu swoich pysków, potem następuje dłuższe wąchanie w rejonie genitaliów. Wąchanie jest psim sposobem na poznawanie nowego osobnika. Psy mają tak silny zmysł powonienia, że wykrywają takie informacje, jak to czy drugi pies jest samcem czy samicą, przyjacielem czy wrogiem, jaki jest jego stan zdrowia i czy był w towarzystwie innych zwierząt.

Skoro twój pies spotka nową osobę, jest naturalne, że wita się z nią wąchaniem. Dla niego nie ma nic niestosownego w podnoszeniu damskiej spódnicy czy szturchaniu męskiego krocza, lecz wiele osób czuje się wtedy nieswojo - szczególnie, gdy wąchanie wymyka się spod kontroli — więc do ciebie należy nauczenie psa witania się z ludźmi w sposób powszechnie akceptowany.

Przestań wąchać

Aby powstrzymać psa przed nadmierną arogancją w stosunku do ludzi, załóż mu obrożę i smycz, gdy oczekujesz gości. Przygotuj się, żeby powiedzieć mu „zostaw" i lekko szarpnąć smyczą, gdy będzie próbował węszyć tam, gdzie nie trzeba. 
Powtórz „zostaw" oraz „siad" lub „leżeć" i jeśli spełni twoje życzenie, pochwal go. Kiedy się uspokoi i jeśli gość się zgodzi, pozwól psu zaspokoić jego ciekawość i obwąchać rękę gościa.

Pies może odebrać to jako wyraz uległość: i myśleć, że jest przywódcą, więc wyjdź przedniego i powiedz mocno „nie!". Możesz też dać mu coś, co go zainteresuje i nagrodzi za zostawienie cię z gościem.

Pragnienie wąchania może wielokrotnie się zwiększyć podczas codziennych wyjść na spacer. Jeśli pies ustawicznie węszy podczas spaceru, użyj komendy „zostaw" i lekkiej korekcji smyczą. W ten sposób dowie się, że nie mus: śledzić każdego zapachu, na który natrafi.

Skomlenie Psa

Skomlenie to pozostałość z czasów szczenięcych, kiedy było sposobem na przyciągnięcie uwagi matki.

Skomlący pies, szczególnie taki, który robi to nieustannie, może każdemu zszarpać nerwy. Jeśli skomle stale i głośno, może to być sygnał, że jest zestresowany lub podekscytowany. Może tak być wtedy, gdy coś chce, a nie może tego zrobić sam: wyjść z klatki, zostać nakarmiony, zostać spuszczony ze smyczy i gonić kota czy wyjść na spacer. Skomlenie może też oznaczać, że pies jest tak podniecony, że sam nie wie, jak się uspokoić.

Jak oduczyć skomlenia

Jeśli nie poprawisz tego zachowania, pies o silnej osobowości szybko się nauczy, że dostanie to, co chce, jeśli będzie wystarczająco długo skomlił. Aby go oduczyć, nie mów do niego pieszczotliwie, jak do dziecka i nie głaszcz go uspokajająco. Spróbuj go zignorować. Możesz zwrócić na niego uwagę dopiero wtedy, gdy przestanie skomleć. W ten sposób nauczy się, że dostaje nagrodę, gdy nie skomle, a nie odwrotnie.
Przydzielenie psu jakiegoś zajęcia także odwróci jego uwagę od skomlenia. Gdy zaczyna skomleć, weź go do innego pokóju lub wypuść na dwór.
 Kiedy się uspokoi, zawołaj go z powrotem i daj komendę „siad" lub „leżeć". Po kilku takich ćwiczeniach wiele psów przestaje skomleć.

Możesz także oduczyć psa skomlenia mówiąc mu mocnym, niskim głosem „przestań skomleć!". Uważaj, aby twój głos nie był zbyt szorstki; złe korygowanie może sprawić, że niektóre psy stają się bardziej nerwowe i lękliwe. Kiedy w odpowiedzi uspokoi się, daj mu nagrodę i pochwal go. Kiedy pies zrozumie komendę „przestań skomleć!" możesz spróbować nauczyć go skomleć na komendę. Gdy lękliwy pies nauczy się na nią odpowiadać, i dostanie za to pochwałę, będzie bardziej pewny siebie.

SAM W DOMU. Kiedy pies jest zaniepokojony - gdy na przykład zostaje sam - może skomleć, czasem przez wiele godzin.

Skuteczne Szkolenie twojego Psa

Psy muszą wiedzieć, co mogą, a czego nie mogą robić, tak by tyły w harmonii z ludźmi i innymi zwierzętami domowymi.

Szkolenie nie jest ani działaniem nienaturalnym, ani nie tłumi psiej osobowości. W rzeczywistości psy pragną porządku i kierowania. Ich zwierzęca i stadna natura oznacza, że oczekują, by jeden członek ich grupy społecznej był wyraźnym przywódcą. Oznacza to, że szkolenie twojego psa będzie dużo łatwiejsze, gdy ustanowisz siebie i wszystkich innych domowników zwierzchnikami psa.

Szkolenie ma korzyści zarówno dla psów, jak i ludzi. Dobrze zachowujące się psy są łatwe we współżyciu; one dają przyjemność swojej rodzinie i innym ludziom, więc spędzają dużo czasu z ludźmi. Ponieważ zaś są społecznymi zwierzętami, uznają to za wyjątkowo skuteczną nagrodę. Nigdy nie jest za wcześnie, by rozpocząć szkolenie szczeniaka. Delikatną naukę możesz rozpocząć, jak tylko przyniesiesz szczeniaka do domu. Szkolenie domowe  oraz nauka jak bawić się łagodnie z ludźmi są dwiema najważniejszymi lekcjami dla szczeniaka.

W DRODZE. Jeśli twój pies będzie musiał jeździć w samochodzie, zacznij przyzwyczajać go od wczesnego wieku.

Szczeniaki trzeba także nauczyć życia w społeczności . Lekcje wdrażania pomogą twojemu szczeniakowi przyzwyczaić się do innych psów i ludzi oraz do zaakceptowania twojej władzy.
Praktyczną zasadą we wczesnym etapie szkolenia jest sprecyzowanie, czego oczekujesz od swojego zwierzaka, gdy on dorośnie. Czy będzie musiał często wchodzić po schodach albo jeździć w samochodzie. Ucz szczeniaka tych reguł i zadań już od wczesnej młodości.

NAJLEPSZE ZACHOWANIE SIĘ PSA. Skuteczna, ludzka tresura daje w rezultacie dobrze wychowanego i dobrze dostosowanego psa, którego obecność wokoło jest przyjemnością.

Psoty
Psy nie są złośliwe; gdy sprawiają kłopot to nie z powodu złych intencji. Większość zachowań, które ludzie uważają za złe, są to po prostu czynności, jakie psy zawsze robiły, takie jak szczekanie, gryzienie rzeczy, kopanie i ściganie innych zwierząt. Stają się one problemem, gdy psy to robią w niewłaściwym kontekście. To należy do nas, właścicieli psów, aby uczyć psy co jest właściwym zachowaniem w środowisku człowieka.
Przez wiele pokoleń, większość ras zostało wyselekcjonowanych tak, by wykazywały mniej dystansu i niezależności niż ich dzicy przodkowie. Selektywna hodowla sprzyjała takim cechom jak łagodność, chęć sprawiania przyjemności, zależność, zabawność i czułość. Tym urokliwym szczenięcym cechom towarzyszy zachowanie jak u szczeniaka, któremu często wydaje się, że wszystko mu wolno.

Rasa psa wpływa w pewnym stopniu na zachowanie (również to niepożądane). Teriery uwielbiają kopać doły, pasterskie i myśliwskie psy potrzebują wiele ruchu i mogą zrobić się niespokojne i niszczycielskie, jeśli go nie będą miały, bassety wykazują tendencję do wycia; charty i psy gończe zostały wyhodowane, by ścigać inne zwierzęta.

SZCZEGÓLNA HIERARCHIA. Szkolenie jest łatwiejsze, gdy pies wie, że jego miejsce w rodzinie jest podporządkowane wszystkim jej członkom, włącznie z dziećmi.

Jak psy sie uczą?
Jednym z podstawowych procesów, podczas których następuje uczenie się, jest związek pomiędzy zachowaniem się a jego konsekwencjami; gdy zwierzę zachowa się w pewien sposób, coś się zdarzy w zamian. Związek pomiędzy zachowaniem się a jego konsekwencjami może być albo pozytywny (nagroda) albo negatywny (kara). Wskutek powtarzania, pies wreszcie nauczy się związku i będzie odpowiednio reagował.

Nagroda
Pochwała (lub nagroda) zwiększa prawdopodobieństwo, że pewne zachowanie będzie się powtarzało. Zatem dobre zachowanie polepszy się, jeśli natychmiast po nim będzie następowała nagroda. To może być cokolwiek, co wysyła psu wyraźny sygnał aprobaty, na przykład pochwalenie, pogłaskanie lub poczęstunek. Gdy wykona się go poprawnie, pozytywne pobudzenie jest wspaniałym sposobem kształtowania zachowania się psa.

Określ co twój pies szczególnie lubi - może to być jedzenie, zabawki, pochwalenie, pogłaskanie, lub pogoń za patykiem - i użyj tego, co lubi najbardziej do motywowania go i nagradzania za dobre zachowanie. Zmieniaj nagrody - to uczyni proces uczenia się większą przyjemnością dla was obojga, a pies się nie zmęczy nimi.
Niektóre nagrody, takie jak jedzenie czy pochwała, są oczywiste. W wielu jednak przypadkach, psy i ludzie rozumieją inaczej rzeczy będące nagrodami. Na przykład, jeśli twój pies szczeka, by zwrócić twoją uwagę, ty możesz krzyknąć na niego, żeby był cicho. Twoim zamiarem była kara, ale twój pies widzi to inaczej. Będzie mu się wydawało, że osiągnął swój cel; nieważne na jak długo, ale zwrócił twoją uwagę na siebie. Podobnie, twój pies może trącać twoją rękę, gdy czytasz książkę. Jeśli go odsuniesz ręką, on nie będzie tego widział jako odrzucenie, które było twoim zamierzeniem, on zinterpretuje to jako nagrodę zarówno w formie uznania, jak i kontaktu fizycznego, to jest tego, czego chciał przede wszystkim. W obydwu tych sytuacjach ty mimowolnie nagrodziłeś niepożądane zachowanie się psa.

KARA
Kara także dotyczy związku pomiędzy zachowaniem się a konsekwencjami. Jednakże w tym przypadku konsekwencja jest niepożądana. Za każdym razem, gdy twój pies zachowa się w sposób niepożądany, konsekwencje są nieprzyjemne i to powinno zmniejszać takie zachowanie. Jednakże, aby kara była skuteczna, musisz mieć dowód, że zachowanie się zmniejszyło lub ustało. Jeśli nie, wtedy prawdopodobnie nie karzesz odpowiedniego zachowania.
Kara to trudne narzędzie do prawidłowego stosowania. Jeśli jest zbyt częsta lub zbyt surowa, jej rezultatem jest strach i agresja, które są przeciwnymi rezultatami niż te oczekiwane w uczeniu się. W każdym razie zawsze jest łatwiej nauczyć tego, co chcesz, żeby pies robił, niż karać za to, czego nie chcesz widzieć u psa.
Kara nie musi być w formie negatywnego działania; to może być po prostu brak pożądanego rezultatu. Na przykład, jeśli twój pies nie daje ci spokoju, by zwrócić na siebie twoją uwagę, odwróć się i zignoruj go, albo wyjdź z pokoju. Tylko gdy przestanie, powinieneś go pogłaskać lub pochwalić albo wrócić do pokoju, gdzie on jest. To będzie dla niego sygnałem, że jego taktyka niedawania spokoju nie działa, a spokojne, pasywne zachowanie jest tym, co zwraca twoją uwagę na niego.
Kara nigdy nie powinna być surowa lub fizyczna. Bicie psa lub wyzywanie go nauczy go tylko strachu przed tobą lub sprowokuje go do bycia agresywnym; nie zatrzyma to jego niepożądanego zachowania. Najbardziej skutecznym sposobem szkolenia psa jest stworzenie mu wielu okazji do robienia właściwych rzeczy i nagradzanie go, gdy je robi.

ZIMNA REAKCJA. Niektóre psy zachowują się w niepożądany sposób, na przykład skaczą do góry, by zwrócić na siebie uwagę właściciela. Ignorowanie psa, gdy tak się zachowuje, odbiera mu nagrodę, a jeśli robi się to konsekwentnie, powinno powstrzymać psa na zawsze.

POWTARZANIE DZIAŁANIA. Nagradzanie psa, takiego jak ten collie, za pożądane zachowanie - na przykład przyniesienie gazety - zachęci go do ponownego wykonywania tej samej czynności.

Czas i częstotliwość kary lub nagrody
Czas i częstotliwość nagrody czy kary ma istotne znaczenie. Jeśli chodzi o czas, nagroda musi nastąpić jak najszybciej, a z pewnością w ciągu 15 sekund od wykonania przez psa pożądanej czynności. Pamiętaj, zachowanie się psa jest czymś, co występuje przez cały czas, więc ostatnia rzecz, jaką wykona zwierzę przed otrzymaniem nagrody, jest tym, na co ty wpływasz. Opóźnienie 30-sekundowe może oznaczać, że pies zrobi coś jeszcze, nim nastąpi nagroda albo kara.

Na przykład, załóżmy, że twój pies gryzie twój but. Nie mów mu „zostaw to", a następnie „chodź". On idzie do ciebie, a gdy to zrobi, ty go karcisz za gryzienie buta. To go zmyli, po nieważ w jego umyśle on zrobił, co ty kazałeś: przyszedł do ciebie. On nie wie, że ty odnosisz się do jego poprzedniego działania, ponieważ on nie rozumie twoich słów. Aby skutecznie wyszkolić swojego psa, musisz zdawać sobie sprawę i unikać sytuacji, w których może zajść takie nieporozumienie.
Pozytywne zachowanie może być nagradzane lub karane w sposób ciągły lub przerywany, z różnymi rezultatami. Ciągłe nagradzanie oznacza, że za każdym razem, gdy zwierzę zachowa się w określony sposób, otrzyma nagrodę. Problem z taką formą nagradzania jest taki, że gdy nie ma już nagród, pies często zaniecha wykonywania danej czynności. Z drugiej strony, nagroda przerywana oznacza, że nie każde wykonanie czynności zostaje nagrodzone. Zamiast tego, nagroda może przyjść po dwóch razach albo po pięciu razach lub po wykonaniu
czynności przez określony czas — istotą jest, że nagrodę pies nie zawsze otrzymuje. To zwiększa szybkość i uporczywość wykonywania czynności przez psa, ponieważ on nigdy nic wie, czy tym razem będzie nagrodzony, więc nadal powtarza określone zachowanie się w nadziei nagrody.
Często jest to sposób na mimowolne wywoływanie i utrzymywanie nawyków złego zachowywania się. Rozważmy przypadek psa, który żebrze przy stole. Jeśli jest nagradzany w sposób przerywany, będzie nadal żebrał, chyba że nagrody zupełnie znikną. Jeśli nigdy nie będzie tak karmiony, przestanie żebrać. Proces wygaśnięcia nawyku odbędzie się, gdy po wyuczonej reakcji - w tym. przypadku żebraniu — już w ogóle nie następuje żaden element pobudzający, albo nagroda. Reakcja psa będzie występowała stopni wo coraz rzadziej i mniej energicznie.

„PATRZ NA MNIE"
Jedno zdanie, jakiego należy nauczyć-każdego psa, którego szkolisz, jest komenda „Patrz na mnie". Ma to służyć zwróceniu psiej uwagi na ciebie, tak byś mógł dać dalsze komendy.
Pies musi stać przodem do ciebie; wskaż na swoje oczy (trzymając
poczęstunek dla psa, aby zwrócić jego uwagę w razie potrzeby)
i powiedz „patrz na mnie".
    Spróbuj utrzymać kontakt
wzrokowy przez około 10 sekund.

Puść psa i nagrodź go. Powtarzaj często w różnych miejscach i przy różnych elementach rozpraszających jego uwagę.

Reguły i konsekwencja

Dwie najważniejsze rzeczy, jakie powinieneś zrobić, gdy szkolisz psa, to jest ustalenie jasnych reguł i przestrzeganie ich. Psy powinny wiedzieć, na czym stoją i czego od nich się oczekuje, ale nie będą rozumiały tych reguł, jeśli one będą egzekwowane, a nie wymagane jednego dnia, a następnego już nie. Wszyscy członkowie gospodarstwa domowego powinni znać te same reguły i obstawać przy nich. gdyż w przeciwnym razie psu wszystko się będzie myliło, a rezultatem będzie mimowolne złe zachowanie się psa.
Ustal reguły zgodnie z tym, co ciebie dotyczy; jeśli twoje podwórze jest zaniedbaną dżunglą, może cię nie obchodzić, że twój pies kopie tam ciołki, ale może doprowadzić cię do szaleństwa, gdy on będzie wskakiwał na meble. W takim przypadku możesz zignorować kopanie dołów, ale musisz nauczyć go trzymania się z dala od mebli.
Jest prawie niemożliwe powstrzymanie złego zachowania się, gdy nie jesteś' konsekwentny. Częścią bycia konsekwentnym jest stosowanie jednej komendy dla jednej reakcji. Na przykład, jeśli raz mówisz „chodź", drugi raz „przyjdź" albo „mały: chodź tutaj" twojemu psu wszystko będzie się myliło, a rezultat może być niepewny albo go wcale nie będzie. W takim przypadku wina nie leży po stronie psa, ale to wina twoja i komend, jakie wydajesz.

WSZYSTKO WE WŁAŚCIWYM CZASIE. Sprawienie, by pies zapracował na sprawy codzienne, których on pragnie, jest dobrym sposobem, aby łagodnie i stale wzmacniać twoje przywództwo. Ten       
np:golden retriever wie, że aby pójść na spacer, musi najpierw położyć się spokojnie i czekać na sygnał swojego pana. 

Pracując na nagrodę
Tak jak zachowanie się psa ma miejsce przez cały czas, tak też odbywa się szkolenie, czy to aktywne, czy mimowolne. Oznacza to, że nauka nie musi koncentrować się na długich sesjach. Zamiast tego, wszystkie codzienne działania i interakcje twojego psa mogą zostać użyte jako okazje do szkolenia. Skuteczną strategią, jest nauczenie go, że nic nie jest za darmo. Gdy on coś chce, musi zasłużyć na to. Gdy chce dostać swój posiłek, musi zrobić siad, zanim postawisz miskę, a następnie poczekać na komendę, zanim zacznie jeść. Stałe wzmacnianie twojego przywództwa tymi małymi, lecz silnymi sposobami, spowoduje, że twój pies będzie zawsze wyczekiwał na twoje instrukcje.
Jeśli ćwiczysz posłuszeństwo blokami, niech będą krótkie. Psy potrafią być czujne i skupione tylko przez około 20 minut. Lepiej jest zrobić dwie lub trzy sesje dziennie po dziesięć minut niż jedną półgodziną.

NIECH TO BĘDZIE ZABAWA. 
Psy nie potrafią długo się skupiać. Aby tresura była skuteczna dla psa i sprawiała przyjemność wam obu, niech sesje tresury będą krótkie i wesołe, potem nagrodź swojego psa ulubionym przysmakiem lub zabawą.

ZACZNIJ SZKOLIĆ SZCZENIAKA. Łatwiej jest nauczyć psa, co chcesz by robił, a czego nie chcesz wcale, gdy pies jest młody; trudniej jest poprawić ustalone nawyki u dojrzałego psa.

DZIAŁAJ SZYBKO. Nagana musi być udzielona psu natychmiast - to znaczy w ciągu 15 sekund od zrobienia niewłaściwej rzeczy - aby byt związek pomiędzy działaniem a karą.

ZWYCZAJE PRZY STOLE. Jeśli właściciele psa dadzą się ubłagać i będą karmić tego mieszańca teriera ze stołu, nagrodzą jego niepożądane zachowanie się i zachęcą go do powtarzania tego.

Specjalne Diety dla Psa

Wymagania pokarmowe twojego psa zmieniają się w ciągu jego życia i powinny być oceniane i dostosowywane w zależności od potrzeb.

Przestrzeganie specjalnej diety może być tak łatwe jak kupowanie karmy przeznaczonej dla szczeniaków z supermarketu lub uważne regulowanie pory i ilości, gdy karmisz psa z cukrzycą. Jeśli nie wiesz, czy twój pies potrzebuje specjalnej diety, porozmawiaj z weterynarzem.

Szczenięta

W pierwszym roku pies przechodzi okres największego wzrostu w ciągu całego życia. Szczeniaki rosną zdumiewająco szybko i potrzebują energii i zrównoważonych substancji pokarmowych na poziomie trzykrotnie wyższym od tego, który muszą mieć zapewniony jako dorosłe zwierzęta. To zapotrzebowanie zmniejsza się po około czterech miesiącach, lecz pozostaje większe niż u dorosłego zwierzęcia dopóki szczeniak w pełni nie urośnie w wieku od 10 miesięcy do dwóch lat, zależnie od tego, kiedy jego rasa dojrzewa.

Szczeniaki także potrzebują więcej pełnowartościowego białka, które mogą dostać w mięsie, jajach, mleku lub białym serze. Są to produkty smaczne i łatwe w trawieniu. Także możesz wybrać gotową karmę dla szczeniąt dostępną w handlu, która jest przygotowywana z uwzględnieniem specjalnych wymagań szczeniąt.

Nie przesadź

Większość szczeniaków jest odstawiana od suki między szóstym a ósmym tygodniem, więc twój będzie już jadł samodzielnie, gdy go przyniesiesz do domu. Nie pozwalaj mu na ciągłe objadanie się. Może on wykazywać tendencję do skokowych wzrostów, ale powinien być karmiony tylko taką ilością, jaka potrzebna jest do uzyskania stałego wzrostu ze średnią szybkością. Zdrowy szczeniak nie powinien być zbyt pulchny. Lepiej, by był szczupły niż przekarmiony, zwłaszcza w przypadku dużych ras. Jeśli pies zbyt dużo je, będzie rosnąć zbyt szybko. Gwałtowny nieproporcjonalny wzrost kości i mięśni może prowadzić do dysplazji i innych problemów ze stawami, zwłaszcza u dużych ras. Szczenięta dużej rasy mają odmienną dynamikę wzrostu niż mniejszej.

ZAPOMNIJ O TŁUSTYM SZCZENIAKU. 

Zdrowiej jest dla szczeniaka być raczej szczupłym niż pulchnym, zwłaszcza gdy ma wyrosnąć na dużego psa, jak na przykład ten wyżeł niemiecki krótkowłosy.
Pilnowanie, żeby pies był szczuplejszy sprawi, że zmniejszy się prawdopodobieństwo problemów ortopedycznych.
Szczenięta małych ras nie są tak bardzo narażone na problemy ortopedyczne. Jednakże są one podatne na niski poziom cukru oraz inne problemy zdrowotne.

Częste karmienie

Żołądki szczeniaków są małe i nie mogą zmieścić wystarczająco dużo jedzenia naraz na cały dzień. Dopóki twój szczeniak ma około pięć miesięcy, karm go trzy razy na dzień (albo cztery, jeśli jest on szczególnie małej rasy). Jeśli podajesz suchą karmę, należy zwilżyć ją ciepłą wodą. Nie tylko to lepiej smakuje, lecz także łatwiejsze jest dla pieska spożywanie takiej karmy jego szczenięcymi zębami.
Gdy pies ma od pięciu do około dziewięciu miesięcy, karm go dwa razy na dzień. Jeśli nadal smakuje mu wilgotne jedzenie, rozpieszczaj go jeszcze trochę. Lecz pamiętaj, że chrupanie suchej karmy jest na dłuższą metę lepsze dla je-go  zębów, jako że żucie czyści je.

Gdy będzie miał koło dziesięciu miesięcy, możesz zacząć karmić go jedzeniem dorosłego psa raz na dzień.

Wprowadzanie pokarmu dorosłego psa

Gdy szybkość rośnięcia szczeniaka zmniejszy się znacząco, będzie to dobra pora na wprowadzenie go na dietę podtrzymującą dorosłego psa. Z reguły, gdy pies osiągnie 75 do 80 procent ' wielkości dorosłego psa będzie to właściwy moment na przejście z karmy szczenięcej na karmę dorosłego zwierzęcia. Ogólnie mówiąc, im mniejszy pies, tym wcześniej osiągnie to, co jest uważane za dojrzałość. Twój weterynarz może ci doradzić. Obserwuj zmiany w jedzeniu twojego psa, bądź świadomy wagi dorosłego psa tej rasy. W przypadku szczeniaków mieszańców, używaj reguły czterech miesięcy w wieku czterech miesięcy twój szczeniak będzie przybliżeniu połowy wielkości dorosłego egzemplarza. Jest to całkiem pożyteczny punkt odniesienia, gdy nie jesteś pewien, z jaką egzotyczną mieszanką ras masz do czynienia.

Przestaw swojego szczeniaka na dietę dorosłego psa. Jeśli zmieniasz rodzaj karmy, rób to stopniowo. Będzie to łatwiejsze dla jego układu trawiennego i kubków smakowych. Przez siedem do dziesięciu dni podawaj coraz to zwiększającą się ilość nowego pokarmu w stosunku do całej porcji.

JEDNA MISKA. Wielu dorosłym psom, jak na przykład Wyżłowi Węgierskiemu, jeden posiłek dziennie wystarcza. Woda jednak musi być stale dostępna.

Suki w ciąży i karmiące

Nie zwiększaj dziennej porcji karmy dla dorosłej suki w ciąży aż do trzeciego trymestru, kiedy jest ona w siódmym tygodniu ciąży, a wtedy tylko zwiększ o 10 do 20%. Prawdziwe jedzenie rozpocznie się, gdy szczeniaki się urodzą. Nie przekarmiaj swojej suki w czasie ciąży i nie odżywiaj jej zbyt skromnie, gdy jest w okresie laktacji. Jeśli przytyje zbytnio w czasie ciąży, może mieć problemy z oszczenieniem się. Po tym, jak suka donosi swoje szczeniaki, zwiększ jej porcje o następne 10 procent pierwszego dnia po urodzeniu małych. Potem pozwól jej jeść, ile chce (ale tylko pokarm psi, żadnych czekoladek ani niezdrowych poczęstunków). Daj jej nieco większy wybór, tak aby jadła chętnie.

Zapotrzebowanie szczeniaków na mleko będzie zwiększać się przez pierwsze 20 do 30 dni, więc matce należy pozwolić jeść tyle, ile ona potrzebuje, aby wykarmić małe. Jest inna korzyść ze swobodnego dostępu do jedzenia w tym czasie.  W wieku około  trzech tygodni szczeniaki  zaczną próbować jedzenie od matki i wkrótce będą dostawały dobrą część swojego zapotrzebowania  pokarmowego w ten sposób.

Karmiące suki mają duże potrzeby pokarmowe, nawet trzy do

czterech razy większe niż normalnie. Powinny mieć dietę albo dla psów rosnących, albo dla suk karmiących. Typowa dieta uniwersalna dla psów dorosłych może w tym okresie okazać się zbyt uboga - może mieć zbyt niski poziom kaloryczny lub zbyt mało składników pokarmowych. Jednakże ważne jest, aby twoja suka wróciła do stanu przed ciążą po tym, jak szczeniaki zostaną odstawione od piersi i aby nie przybrała na wadze. Pamiętaj, by dokonywać zmian w diecie stopniowo.

Starsze psy

Gdy karmi się starego psa, nie tyle istotny jest jego wiek, ile tryb życia, jaki prowadzi. Chociaż może on potrzebować tylko trzy czwarte kalorii z poprzedniej diety, jego zapotrzebowanie na zasadnicze składniki pokarmowe może być proporcjonalnie większe. Starsze psy wymagają pełnowartościowego białka. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, takie jak włosy czy kopyta, też zawierają białko, lecz niskiej jakości. Dla porównania, jaja dostarczają białka najwyższej jakości. Kupuj lepszą karmę po wyższej cenie lub poproś weterynarza, by zalecił pokarm dla twojego starzejącego się psa.

Uważaj, by nie przekarmiać starego psa. Zbyt dużo jedzenia w połączeniu z niską aktywnos'cią mogłoby łatwo doprowadzić do nadwagi, co może spowodować problemy zdrowotne. Niektóre stare psy mają skłonność do otyłości.

Pewne pokarmy dla starszych psów ograniczają białko, aby zapobiec chorobom nerek. Takie ograniczenie może być niekonieczne, jako że choroby te nie są powszechne u starych psów. Jeżeli twój pies nie ma problemu z nerkami, nie ma potrzeby ograniczać ilości białka, jakie spożywa. Jeśli jest pod stałą opieką weterynaryjną oraz ma dietę dopasowaną do swojego stanu zdrowia to w porządku.

POKARM DLA WSZYSTKICH. 

Karmiące suki potrzebują dużo jedzenia, aby umożliwić wytwarzanie wystarczającej ilości mleka dla swoich szybko rosnących szczeniaków.

SPOWOLNIENIE. 

Z wiekiem większość psów potrzebuje mniej kalorii, ponieważ mają mniej ruchu. Ich dieta może być także zmodyfikowana, aby ulżyć ich pewnym stanom chorobowym.

Psy pracujące

Prawdziwie pracujące psy są to takie, które pasą owce, bydło i inny żywy inwentarz, które biegną w wyścigach psich zaprzęgów lub spędzają całe godziny w polu ze swoimi właścicielami. 

Potrzebują one diety bogatej w pełnowartościowe białko i tłuszcze, aby utrzymać szczytową kondycję i dobry stan ciała.

Fizjologicznie psy różnią się od ludzi pod kilkoma względami. Mają większą masę serca i mięśni w porównaniu do masy całego ciała, a ich krwionośny i oddechowy układ jest lepszy od naszego. Również psy nie pocą się w ten sam sposób jak ludzie. Zależnie od rasy psy mają również więcej energii. 

Różnice te stają się ważne, gdy karmi się pracującego psa, aby utrzymać go w najlepszej formie.

Pracujące psy dobrze się rozwijają i pracują, gdy karmione są białkiem i tłuszczami zwierzęcymi. Zboża, warzywa i węglowodany odgrywają mniejszą rolę energetyczną. Upewnij się, że kupujesz pokarm z pełnowartościowym białkiem pochodzenia zwierzęcego, a nie karmę o wysokiej zawartości zboża czy soi.

Ciężko pracujący pies może odnieść korzyść : karmienia dwa razy na dzień, ale uważaj by nie karmić go tuż przed albo po forsownym wysiłku; może to spowodować wymioty, biegunkę, a nawet skręt żołądka. Podobnie nie pozwalaj swojemu psu na rozpoczęcie forsownego działania aż minie 30 minut od ostatniego wypicia płynu.

Innym czynnikiem do rozważenia jest, kiedy karmi się pracującego psa, ilość czasu, jaki spędza pies na dworze przy zimnej pogodzie. Z reguły psy powinny dostać 8% więcej kalorii na każde 20"C spadku temperatury.

Podawanie ciężko pracującemu psu lekkich przekąsek na polu nie jest sposobem na podtrzymanie jego energii. Często jest on w zbyt wielkim napięciu i odmawia jedzenia, gdy pracuje.

WYSOKA ENERGIA. 

Kiedy pracują, psy pociągowe potrzebują ponad 10 000 kalorii dziennie, aby utrzymać masę ciała i pełnię energii.

Długotrwała opieka i rekonwalescencja

Jeśli twój pies ma problem zdrowotny, będziesz musiał współpracować z weterynarzem, aby opracować odpowiednią dietę dla niego. Rodzaj pokarmu może pomóc w chorobie. Na przykład dieta dla psa z chorobą nerek ma zmniejszoną ilość białka, fosforu i soli, lecz zwiększoną ilość kalorii - więcej energii do skonsumowania, jako że może on dostawać mniej pokarmu.

Pies — rekonwalescent może także skorzystać ze specjalnej diety. Jeśli stracił wagę wskutek choroby lub zabiegu operacyjnego, możesz zwiększyć ilość kalorii w jego pokarmie aż osiągnie wagę, jaką miał przed chorobą. 
Jeśli jego normalną dietą jest suchy pokarm, a chcesz go zachęcić do jedzenia, spróbuj zmoczyć karmę małą ilością ciepłej wody lub nawet odrobiną gotowego jedzenia czy pokarmu z puszki.

Są specjalne karmy na receptę przygotowywane dla psów z różnymi stanami chorobowymi. Można je kupić tylko u weterynarza, który będzie ściśle współpracował z tobą w kwestii diety.

ILE KARMIĆ (PSA)

Psy jedząc nie potrafią powiedzieć sobie „dość", więc to ty masz decydować, ile twój pies może zjeść.

Odpowiednia ilość pokarmu zmienia się w zależności od psa. Nawet jeśli psy są tej samej wagi i tej samej rasy, to każdy z nich jest wyjątkowy. Ich poziom aktywności, wiek, zdrowie, metabolizm różnią się, więc ich wymagania pokarmowe także się różnią. Na każdym opakowaniu karmy wydrukowane są wskazówki, lecz są to tylko informacje ogólne. Ilość pokarmu musisz dostosować do potrzeb swojego psa.

Pomocne wskazówki

Możesz opracować, ile twój pies musi jeść przez ocenę całkowitej kondycji i dostosować odpowiednio pokarm. Weterynarze zalecają, żeby używać skali pięciopunktowej do oceny stanu ciała zwierzęcia i opracowania ile pokarmu powinien dostawać każdego dnia.
Aby określić kondycję psa, spójrz na niego z boku i z góry, aby zobaczyć, czy jest on szczupły, czy ciężki. Następnie połóż ręce na żebra, aby zobaczyć, czy są wystające, czy mocno wyściełane tłuszczem. 
Uzbrojony w tę informację możesz spojrzeć na kartę i towarzyszące  wskazówki do oceny kondycji psa, tak byś dowiedział się, czy dawać więcej, mniej czy tyle samo pokarmu.
Twoim celem jest podawanie psu właściwej ilości jedzenia, tak by kształt jego ciała był idealny. Jeśli twoja kontrola pokaże, że ma on nadwagę, oznacza to, że dostaje więcej jedzenia, niż może potrzebuje, więc powinieneś albo zmniejszyć porcję, albo dawać psu więcej ruchu. A jeśli twój pies ma niedowagę, oznacza to, że nie je wystarczająco, więc musisz podawać więcej pokarmu albo pokarm lepszej jakości.

TAKIE SAME, LECZ INNE.
Wszystkie psy są indywidualistami; nawet rodzeństwo mopsów może wyrosnąć na psy potrzebujące różnej ilości jedzeń, a i różnego stosunku składników pokarmowych.

JAK ZWAŻYĆ PSA

Najlepszy sposób zważenia psa to wziąć go na ręce i stanąć na wadze łazienkowej. Następnie po prostu należy odjąć swoją własną wagę od wagi całkowitej i otrzymamy wagę psa. Jeśli posiadasz małego psa, jest to prosta procedura. 
Jednakże, jeśli twój pies jest duży, jak na przykład  seter angielski, uważaj by podnieść go prawidłowo. Przykucnij, by objąć go z boku jego ciała ręce swoje razem złączyć i podnieś go powoli, prostując nogi, a nie plecy.


JAKI WSKAŹNIK MA TWÓJ PIES?

Ta karta i ilustracje pomogą ocenić ci, czy twój pies jest bardzo chudy, ma niedowagę, jest idealnej wielkości, ma nadwagę czy jest otyły. 
Następnie dostosuj karmienie psa, aż osiągnie „stan idealny".

1. punkt Bardzo chudy 
/ Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Łatwe do wyczucia, brak warstwy tłuszczu Wystająca wzniesiona koścista struktura bez tłuszczu pod skórą Ostry łuk brzuszny; zaakcentowany kształt klepsydry.

2 punkty Niedowaga
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Łatwe do wyczucia, z minimalną warstwą tłuszczu Wzniesiona struktura kości z małą ilością tłuszczu pod skórą Łuk brzuszny; zaznaczony kształt klepsydry .

3 punkty Sylwetka idealna
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Możliwe jest ich wyczucie, z nieznacznym pokryciem tłuszczem 
Albo gładki kontur, albo pewne zgrubienie; można wyczuć kościstą strukturę pod cienką warstwą tłuszczu Talia o dobrej proporcji.

4 punkty Nadwaga
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch
Trudne do wyczucia, z umiarkowaną warstwą tłuszczu.   
Gładki kontur lub pewne zgrubienie; nadal można wyczuć strukturę kości Mała talia lub jej brak, plecy lekko poszerzone.

5 punktów Otyłość
Żebra Osadzenie ogona / Brzuch.
Bardzo trudno je wyczuć, gruba warstwa tłuszczu. 

Wygląd pogrubiony; trudno wyczuć strukturę kości. 

Wahający się wystający brzuch z brakiem talii; grzbiet znacząco poszerzony; mięśnie wyraźnie pokryte tkanką tłuszczową.

Cztery proste kroki

Prawidłowe karmienie twojego psa jest bardzo prostym czterostopniowym procesem.

1. Wybierz najbardziej kompletną i zrównowa-żoną karmę psią, jaką możesz znaleźć.

2. Postępuj według wskazówek na opakowaniu.

3. Oceniaj twojego psa co dwa tygodnie.

4- Dostosuj porcje dla psa - zawsze rób to stopniowo - aż uzyska on idealną liczbę punktów na karcie podanej powyżej. Stosując tę metodę możesz ciągle kontrolować swojego psa i dostosować karmienie odpowiednio do zmian w jego ciele i trybie życia.                                                           

PRZESTRZEGANIE DIETY. 
W ciągu twojego psa powinieneś kontrolować jego potrzeby pokarmowe, żeby zachowywał zdrową wagę.

Rodzaje Pokarmu dla każdego Psa

Szeroka gama psich karm dostępna jest w handlu w celu dopasowania pożywienia do podniebienia twojego psa, a także do twojego budżetu i wygody.

Karmy psie dostępne w handlu są trzech podstawowych rodzajów (w puszkach, półwilgotne i suche) oraz dwóch poziomów jakości: pierwszej jakości (premium — po wyższej cenie) i popularne. Wybierz karmę zbilansowaną, która spełnia potrzeby twojego psa. Na przykład, produkty z samego mięsa są dla podniebienia psa wspaniałe, ale nie dostarczają zwierzęciu dziennego zapotrzebowania na witaminy i substancje mineralne.

Pokarm w puszkach

Pokarm w puszkach jest prawdopodobnie najbardziej lubiany przez większość psów. Smak i strawność pokarmu w puszkach stanowi o mądrym wyborze takiego produktu dla małych psów, które są czasami wybredne, dla psów, które mają kłopoty w utrzymaniu wagi i dla tych, których zęby nie są już w szczytowej formie.

Pokarm w puszkach zawiera około 75% wody oraz różne gatunki mięsa, ryb i produktów na bazie zbóż. Jest on bardzo smaczny i strawny, lecz zawartość energetyczna jest względnie niska, więc duże psy potrzebują więcej takiego pokarmu dla zaspokojenia swoich potrzeb. Także psuje się on szybko po otwarciu, więc nie możesz zostawiać go dla twojego psa na cały dzień. Jeśli nie zużyjesz całej puszki, możesz zatrzymać apetyczną pozostałość wyjmując ją z puszki, wkładając do torebki foliowej i wyciskając całe powietrze. To pozwoli na utrzymanie świeżości i zapobiegnie utlenianiu, co powoduje utratę smaku. Pokarm.przechowywany w lodówce w ten sposób może wystarcz na dwa do trzech dni.

DUŻY WYBÓR.
Karmy dla psów dostępne w handlu różnią się pod względem wygody, ceny, zawartości wilgoci, rodzaju składników, wartości pokarmowej i apetyczności.


Sucha karma

Jeśli chcesz zapewnić swojemu, psu dobre odżywianie przy ograniczonym budżecie, sucha karma jest rozwiązaniem. Ma ona największą wartość kaloryczną i zawiera tylko około 10% wody. Sucha karma jest chrupka, więc jest mniej prawdopodobne, by gromadziła się na zębach i przyczyniała się do tworzenia kamienia nazębnego czy płytek nazębnych. Jest ona równie odżywcza, jak pokarm w puszkach. Pokarm w puszka; który wygląda jak mięso, nie jest bardziej odżywczy niż sucha karma podawana z mięsnym posiłkiem lub innymi źródłami białka zwierzęcego. 
A suchą karmę można pozostawić na cały dzień bez ryzyka zepsucia się, więc twój pies może jeść, kiedy ma ochotę.
Jeśli wolisz, możesz zmieszać trochę pokarmu z puszki z suchą karmą, twojego psa. Koszt nie będzie tak wysoki jak karmienie go tylko pokarmem z puszki, a psu będzie lepiej smakowało.

Jaki poziom jakości
Karma typu premium została opracowana, aby zapewnić twojemu psu optymalne odżywianie Jest ona dostępna za pośrednictwem weterynarza i w specjalnych sklepach zoologicznych. Używa się do jej produkcji łatwostrawne składniki wysokiej jakości. Większość takich karm jest produkowana według ustalonych przepisów, więc składniki nie zmieniają się. One kosztują więcej niż popularne, lecz należy podawać  mniej pokarmu w stosunku do masy ciała dzięki składnikom wysokiej jakości. Oznacza to, że koszt w przeliczeniu na jeden posiłek jest prawie porównywalny z wieloma popularnymi gatunkami. 
Inną korzyścią karmy typu premium jest to, że twój pies może zjeść mniej, więc produkować będzie mniej nieczystości, które musisz sprzątać. Popularna karma dla zwierząt są to marki dostępne w sklepach spożywczych i supermarketach. 

Większość z nich jest dobrej jakości, lecz składniki w poszczególnym gatunku mogą zmieniać się od partii towaru do partii, zależnie od ceny i dostępności składników.

W handlu można również czasem dostać znacznie tańsze karmy, przygotowywane np.

małych masarniach jako produkt uboczny, do którego wykorzystywane są rozmaite resztki mięsa, podroby itp. Choć są one relatywnie bardzo tanie, zapewne nie będą zawierać wszystkiego, co jest potrzebne twojemu psu. Etykiety na nie których takich produktach zapewniają, że są one dobre, ale nie musi to oznaczać, że zostały przetestowane na psach. Choć te karmy wydają się być w niskiej cenie, ich mała wartość pokarmowa

oznacza, że większe ilości muszą być podawane psu, a zmiany w preparacie mogą zepsuć żołądek twemu psu, powodując biegunkę czy wymioty. Jeśli kupujesz karmę tego typu, spróbuj znaleźć taką, która spełnia standardy ustanowione przez organizację zarządzającą wytwarzaniem karm zwierzęcych w twoim kraju.

KARMA PIERWSZEJ JAKOŚCI (PREMIUM). 

Dla psa mającego specjalne wymagania pokarmowe - szczeniaka, ciężarnej lub karmiącej suki, psa chorego lub takiego, który jest bardzo aktywny - lepiej jest wybierać pokarm wysokiej jakości.

Pokarm domowy

Dla psa z problemami natury medycznej lub specjalnymi wymaganiami pokarmowymi, z alergią na niektóre pokarmy, substancje barwiące czy konserwanty, dieta przygotowywana w domu może być dobrym rozwiązaniem. Takie dania jak gotowany ryż z kurczakiem lub zmieloną baraniną mogą być stosowane w przypadku krótkotrwałych problemów jak chory żołądek, który powoduje wymioty i biegunki. Dieta taka ulży żołądkowi twojego psa.

Aby przygotować pokarm dla psa w domu, potrzebujesz dużo czasu i przepisu, który jest specjalnie przygotowany, aby spełnić potrzeby twego psa. Jedzenie przygotowywane w domu może okazać się droższe niż to dostępne w handlu - producenci karm dla zwierząt oszczędzają kupując surowce hurtowo.

Zawsze stosuj przepis, który jest wypróbowany i prawdziwy, pochodzący od weterynarza lub dobrego hodowcy. Składniki w diecie domowej powinny być porównywalne z tym, co ty jesz sam - a wszystko musi być dobrze ugotowane. 

To rozkłada niektóre witaminy, więc dlatego skrapia się ugotowany pokarm witaminowymi dodatkami uzupełniającymi.

Znaczenie Ruchu Dla Każdego Psa

Ruch to dużo więcej niż po prostu zabawa dla twojego psa, jest on istotny dla fizycznego i emocjonalnego samopoczucia.

 Jako gatunek psy są naturalnie bardzo aktywne i chętne do zabawy.  Ich dzicy krewniacy  spędzają  większość  dnia na polowaniu, w obronie swojego terytorium i bawiąc się ze sobą. 
Z drugiej strony, psy domowe dostają wszystek pokarm, jaki potrzebują, a często więcej, niż potrzebują, i nierzadko są zamknięte przez większość dnia. 

W rezultacie, wiele z nich ma nadwagę, traci swój kształt i jest leniwa. Brak ruchu może także prowadzić do frustracji, co sprawia, że wiele psów ma tendencje do niszczycielstwa. Kluczem do szczęśliwego i zdrowego psa jest ruch.

Aby stworzyć bezpieczny program ćwiczeń dla psa, zacznij powoli, bądź konsekwentny i cierpliwy, oraz stopniowo zwiększaj poziom aktywności. Nie wysilaj się, jeśli twój pies jest jeszcze miody. 

Szczeniaki nie są tak skoordynowane jak psy dorosłe. Ich mięśnie nie są w pełni rozwinięte, a ich kości miękkie. Są również bardziej podatne na upał i zimno. Szczeniaki potrzebują trochę umiarkowanego ruchu, ale poważna tresura sprawnościowa u większości psów nie powinna się zacząć przed upływem 14 miesięcy. 
To jest wtedy, kiedy możemy powiedzieć o zakończeniu procesu wzrostu. W przypadku ras olbrzymich, takich jak np. wielkich dogów, proces ten może się zakończyć jeszcze później, gdy pies osiągnie wiek nieomal dwóch lat. Zwiększaj obciążenie ruchowe i trening swojego psa stopniowo przez kilka miesięcy.


W BIEGU. Psy na pewno będą lubiły uprawiać jogging z tobą. Upewnij się, kontroluj ich kondycję, byś nie biegł za szybko.

Wymagania gimnastyczne

Wszystkie psy lubią ruch i zabawę, ale właściwy rodzaj  i ilość ćwiczeń zależy od wieku psa, rasy i stanu zdrowia. Przed kupieniem nowego psa postaraj się dowiedzieć o różnych rasach psów i ilości ruchu, jakiego wymagają. Wiele psów, zwłaszcza ras myśliwskich, pasterskich oraz chartów potrzebuje wykonywać regularne, energiczne ćwiczenia. 
Jeśli twoje zobowiązania zawodowe lub stan zdrowia nie pozwalają ci na zapewnienie psu adekwatnych ćwiczeń, byłoby nieodpowiedzialne wzięcie takiej rasy, chyba że zorganizujesz kogoś, kto by ćwiczył psa. Byłoby lepie; wziąć sobie psa rasy mniej aktywnej; takim psom wystarczy ruch w formie łagodnego spaceru lub zabawy w domu.
Na ogół powinieneś starać się zapewnić swojemu psu pewien rodzaj ruchu codziennie-zmieniając ten rodzaj od czasu do czasu. Jeśli masz  pytania co do kondycji twojego psa w odniesieniu do wykonywanego ruchu, zobacz się z weterynarzem przed rozpoczęciem programu ćwiczeń. On sprawdzi, czy twój pies ma problemy zdrowotne (takie jak np. z sercem lub stawami),   które   mogą się nasilić w wyniku ruchu, i poda ci bezpieczny reżim ćwiczeń. Te rasy, które są podatne na skręt żołądka, nie powinny wykonywać ćwiczeń tuż przed i zaraz po posiłku.


DOBRZY PRZYJACIELE. 
Psy w każdym wieku potrzebują regularnego ruchu. To utrzyma ich ciała w dobrym stanie, jak również zapewni stymulację umysłową i socjalizację.

Formy Ćwiczeń

Spacerowanie jest najlepszą wszechstronną formą ruchu zapewniającą sercowo-naczyniowe odruchy warunkowe oraz napięcie mięsni. Gdy spacerujesz z psem w miejscu publicznym, zawsze używaj smyczy. Wysuwająca się smycz pozwoli twojemu psu na dużo swobody ruchu, a tobie umożliwi przyciągnięcie psa w razie potrzeby.

Jeśli twój pies jest stary, zapasiony lub ma problemy ze zdrowiem, zacznij od łagodnego 15-minutowego spaceru na smyczy każdego dnia i stopniowo zwiększaj czas trwania spaceru. Dodanie kilku pagórków do twojego spaceru poprawi następnie siłę psa i jego kondycję. 

Dla młodych, zdrowych psów spacer na smyczy może nie zapewnić wystarczającego ćwiczenia. Należy dodać im energiczne ćwiczenia bez smyczy. Jednakże psy mogą być spuszczane ze smyczy, jeśli słuchają poleceń i tylko na bezpiecznym terenie, gdzie

przepisy na to pozwalają.

Jeśli twój pies lubi bawić się z innymi psami, należy zorganizować im spotkanie i możliwość zabawy.

Jogging jest innym sposobem ćwiczeń dla energicznych i zdrowych psów, lecz używaj zdrowego rozsądku, gdy zabierzesz się z psem do biegów. Nie biegaj z psem, aż jego układ kostny nie będzie ostatecznie ukształtowany i unikaj biegania, kiedy jest bardzo gorąco. Staraj się trzymać miękkich powierzchni, by chronić poduszki łap twojego psa, zwłaszcza w początkowym okresie treningu.

Wiele psów, zwłaszcza tych ras myśliwskich, uwielbia pływać. Pływanie jest wspaniałym ćwiczeniem, które jest łagodne dla stawów, a jednocześnie buduje wszechstronną wytrzymałość. Jest to również najlepszy sposób budowania kondycji twojego psa w czasie gorących letnich miesięcy. Pływanie wyćwiczy wszystkie mięśnie psa, wzmocni jego serce i zbuduje jego wytrzymałość. A twój pies będzie zawsze czuł się świetnie - nie ma ryzyka ataku serca, gdy jest w wodzie. Ponieważ pływanie nie nadweręża stawów, jest odpowiednie dla psów z dysplazją i innymi problemami stawów.

Sprawdź, czy woda jest bezpieczna, zanim pozwolisz swojemu psu na pływanie. Nigdy nie zachęcaj go, by wskakiwał do nieznanej wody, aby nie zranił się o ukryte przeszkody. Zdawaj sobie też sprawę z cofających się fal morskich i szybkich nurtów. 

NOWE WRAŻENIA.

Gdy jest to możliwe, zabieraj swojego psa do niezwykłych miejsc, takich jak las, by połączyć ćwiczenia ze stymulacją sensoryczną, którą zapewnią nieznane widoki i dźwięki.

Gry jako ćwiczenia ruchowe

Granie z psem jest jednym z najlepszych sposobów zarówno na stymulowanie jego umysłu jak i zapewnienie mu energicznego ćwiczenia. W dodatku pozwoli ci to ustalić twoje przywództwo w przyjemny sposób. 

Gry polegające na rzucaniu piłkami lub latającymi krążkami są wspaniałym sposobem zapewnienia twojemu psu dobrego treningu bez zbytniego spocenia się właściciela psa. 

Rasy sportowe, takie jak psy myśliwskie i spaniele, są naturalnie predysponowane do aportowania przedmiotów. Inne rasy, takie jak teriery, prawdopodobnie trzymać będą przedmiot nieważne jaki. Jednakże wszystkie psy można nauczyć pozostawiania przedmiotu na komendę.

Gdy bawisz się w rzucanie, wybierz zabawkę, jaką twój pies lubi brać do pyska. Pluszowe zabawki, miękkie Frisbee (Frisbee - marka handlowa krążków z plastiku w kształcie talerza przeznaczonych do rzucania - przyp. tłum.), piszczące zabawki i miękkie piłki są dobrym wyborem. 

Unikaj małych lub gładkich piłek, które mogą zostać: połknięte, a także nie wybieraj czegoś jadalnego jak na przykład spreparowana skóra zwierzęca.

Gry typu przeciąganie liny są lubiane przez większość psów i mogą być połączone z grą rzucania jako nagroda za odnalezienie. 

Nie baw się liną, dopóki twój pies nie umie puścić jej na komendę. W przeciwnym razie on może być nadmiernie podniecony i stać się agresywny. Niektóre psy mają skłonności agresywne, nasilające dię przy grach konkurenych dających wynik wygrany/przegrany, takich jak na przykład przeciąganie liny. 

Jeśli twój pies ma takie tendencje, unikaj takich zabaw. Z drugiej stro ny można poprawić pewność siebie bojaźliwe go psa pozwalając mu wygrać czasami w grze konkurencyjnej.

Aby uniknąć nudy i dać twojemu psu n lepszą szansę na wszechstronny trening, zmie niaj rodzaje ruchu, jaki on wykonuje. Kieruj się rasą i upodobaniami swojego psa; jeśli jeden typ sportu czy zabawy nie wydaje się odpo wiadać psu umysłowo czy fizycznie, spróbuj czegoś innego.

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PRZY ĆWICZENIACH

W czasie większości zajęć twój pies biegać będzie szybciej, pracować ciężej i pokonywać po wierzchnie większe niż ty sam. 

On może mieć tak dużo entuzjazmu, że będzie kontynuować działanie poza granicę wyczerpania, ponieważ myśli, że ty tego chcesz.

To zależy od ciebie, by użyć zdrowego rozsądku, zachować umiar, dostrzegać oznaki zmęczenia u psa i trudności w oddychaniu. Gdy masz wątpliwość, zatrzymaj się i daj psu czas na dojście do siebie. Powinieneś także upewnić się, że twój pies rozgrzewa się i odpoczywa prawidłowo. Unikaj gier z przynoszeniem przedmiotów w gorące dni, jako że one wiążą się z ziajaniem twego psa.

Rozgrzewanie się i odpoczynek

Przed ćwiczeniem, psy tak jak ludzie, powinny zawsze zaczynać od łagodnych ćwiczeń rozciąganych. Wykonywanie rozgrzewki jest najlepszym sposobem ochrony przed uszkodzeniem powysiłkowym mięśni i innymi bólami. 

Rozpoczynaj sesję ćwiczenia twojego psa od łagodnej rozgrzewki, i pięciu do dziesięciu minut. 

Zapobiegnie to zranieniu przez naprężenie ścięgien i wiązadeł i pozwoli na dobre ukrwienie mięśni. Zacznij od powolnego spaceru przez parę minut,   następnie przejdź do kilku rozciągających ćwiczeń na przykład przez zginanie i wyprostowywanie łap twojego psa kilka razy.

Wypoczynkowa przechadzka, po której nastąpi kilka ćwiczeń rozciągających, jest doskonałym sposobem na doprowadzenie zabawy do końca i danie twojemu psu czasu na ponowne uspokojenie. Energiczne ćwiczenie nie powinno nigdy zakończyć się gwałtownie. Odpoczynek organizmu jest równie ważny jak rozgrzewka.

TRZEJ MOGĄ SIĘ BAWIĆ. 

Jeśli masz więcej niż jednego psa, spalą one trochę energii bawiąc się ze sobą, lecz mimo to nadal potrzebować będą systematycznych ćwiczeń od ciebie.

RUCH W POMIESZCZENIU. 

Wiele psów miniaturowych, takich jak szpice małe i miniaturowe, może wykonywać większość ćwiczeń biegając po mieszkaniu.                

Udar cieplny

Psy nie mają bardzo skutecznego sposobu na przeciwdziałanie przegrzaniu i wszystkie zbyt łatwo ulegają udarowi cieplnemu w czasie upalnej pogody. 

Unikaj wtedy ćwiczenia swojego psa zbyt energicznie, staraj się utrzymać psa w formie zrelaksowanej. Jeśli podejrzewasz udar cieplny - na przykład pies silnie dyszy albo ledwo stoi — przerwij ćwiczenia i postępuj według kroków podanych w temacie "UDAR CIEPLNY"

WSZYSTKO W CIĄGU DNIA PRACY. 

Pracujące psy, takie jak ten mieszaniec border collie, cate swoje potrzeby ruchowe mają zapewnione z wypełniania swoich codziennych zadań.

Problemy z poduszkami łap

Chociaż poduszki psa są mocne, to nie są one chronione przed przedmiotami, których ty nawet nie zauważasz będąc w skarpetach i obuwiu. Ćwicz swojego psa w najchłodniejszej porze dnia w czasie letnich miesięcy i zwracaj uwagę na temperaturę asfaltu. 

Dotknij asfaltu przez kilka sekund swoją dłonią, by upewnić się, że wszystko jest w porządku. Jeśli jest gorący od słońca, oparzy poduszki psa.

Zima przynosi inne problemy z poduszkami łap psa. Sól uliczna, podobnie do zwykłej soli, może je podrażnić. By zapobiec problemom z poduszkami łap, wycieraj ręcznikiem brzuch i łapy, gdy przyjdziesz do domu. To usunie śnieg i pozostałości chemicznych substancji spomiędzy palców u łap.

Gdy twój pies bawi się w śniegu, podejmij normalne środki ostrożności przeciwko odmrożeniu łap, takie jak niepozwalanie psu na zbyt długi pobyt na dworze na zmrożonym śniegu, gdy jest duży, zimny wiatr. Sprawdzaj potem, czy poduszki łap są popękane, czy są drobne skaleczenia.

Poduszki łap czasami robią się suche zimą. tak jak nasze ręce, więc codzienne wtarcie wazeliny może być kojące. W celu uzyskania więcej informacji na temat zapobiegania i leczenia zranionych czy też bolących poduszek łap zobacz temat "Problem Łap i Pazurów "

ĆWICZENIE W LOCIE. 

Większość psów uwielbia energiczne zabawy, takie jak łapanie latającego krążka.

Zorganizowane zajęcia

Jeśli ty i twój pies znudziliście się tymi samymi spacerami po okolicach, gdy rzucanie piłki straciło swój urok, zorganizowane zajęcia mogą okazać się inspiracją dla was obydwu. Oto kilka rzeczy, jakich możecie spróbować.

Posłuszeństwo

Podczas zajęć i zawodów ćwiczy się zarówno wykonywanie różnych komend, jak i precyzję zachowania. Uczęszczanie na lekcje posłuszeństwa i ćwiczenie tego, czego się nauczyłeś, wyćwiczy umysł i ciało twojego psa, łagodnie wymusi twoje przywództwo i często zmieni twego zwierzaka z problemami we wspaniałego towarzysza.

Agility

Próby zwinności są jednym z najprzyjemniejszych sposobów ćwiczenia twojego psa. To ćwiczenie na czas obejmuje kierowanie twojego psa trasą uzupełnioną wieloma kolorowymi deskami, skoczniami, tunelami i innymi przeszkodami.

Coursing

Jeśli twój pies jest chartem, takim jak greyhound czy chart afgański, nadaje się do szybkiego i fizycznie wymagającego sportu zwanego coursingiem. 

Gdy psy zostaną wypuszczone na komendę właściciela, będą ścigały się za wabikiem, który zmienia kierunek kilka razy na kilkusetmetrowym odcinku.

Psy są ocenianie pod względem szybkości, zwinności, wytrzymałości, entuzjazmu i zdolności śledzenia wabika.

SKOKI PRZEZ PRZESZKODY. 

Próby zwinności są przyjemnym sposobem zapewnienia twojemu psu sesji ćwiczeń o wielkiej różnorodności.